ทันทีที่เธอเข้าไป บรรยากาศในห้องก็กลับกลายเป็นเงียบสงบ
ทั้งองค์จักรพรรดิออร์ธีออน และ เคเรสเต้ก็หันมามองเธอ
"เสด็จพ่อ!"เธอขมวดคิ้ว แสดงทีท่าไม่พอใจและกอดอก
สีหน้าของเคเรสเต้ดูดีใจ ราวกับเธอเป็นพระเจ้ามาโปรดชีวิต
"กำไลข้อมือนั่น ลูกเป็นคนทำให้น้องเองเพคะ"เธอชี้ไปที่กำไลในมือของออร์ธีออน และถอนหายใจ
"เสด็จพ่อ ท่านคิดว่าท่านกำลังทำอะไรอยู่" เธอพูดท้าทาย เป็นความจริงที่ว่าออร์ธีออนรักเธอมาก ยกโลกทั้งใบให้เธอก็ย่อมได้
"นี่ไม่ใช่เรื่องของลูก กลับไปซ่ะเซเรเนีย"เขาขมวดคิ้ว ทำท่าทีไม่พอใจ แต่เธอก็รู้ว่านั่นเป็นเพียงการแสดง เขาไม่ใช่คนโกรธง่ายหรืออารมณ์ร้อน
"ทำไมจะไม่ใช่เรื่องของลูกล่ะเพคะ ก็ในเมื่อนั่นคือน้องสาวของลูก" เธอถอนหายใจอีกครั้ง
..."แปลว่าลูกแอบหนีเรียนกับอาจารย์เอมิล่ามาใช่ไหม"...
"ก็..ใช่ค่ะ" ฉันเงียบลง แต่ก็ยังยืนกรานที่จะต่อสู้
"ทีนี้กลับไปได้แล้ว พ่อก็จะไปเหมือนกัน" เขาส่งคืนกำไรให้เคเรสเต้ ก่อนจะเดินออกไปเงียบๆ ทุกฝีก้าวของเขาดูหนักแน่น
เธอสังเกตอย่างหนึ่ง ถึงแม้จะอยู่ในสถานการณ์ที่ต้องใกล้ชิดกับเคเรสเต้ เช่นตอนส่งกำไลคืนให้ เขาก็ไม่แม้แต่จะชายตามองเคเรสเต้ด้วยซ้ำ
เธอเหลือบมองเคเรสเต้อีกครั้ง "เคเรสเต้" เธอพูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนหวาน
..."เค..เรสเต้?"สีหน้าของเธอมึนงง...
"ใช่แล้ว ต่อไปนี้ให้ใช้ชื่อนี้นะ"เธอยิ้ม ลูบหัวน้องสาว สังเกตว่าผมสีน้ำตาลอ่อนของเธอมีลักษณะเหมือนกับเสด็จแม่ผู้ล่วงลับ
"ชื่อ..งั้นหรอ?"ดวงตาสึมรกตสว่างของเธอเบิกกว้าง
เธอไม่ตอบอะไร "ฉันไม่ชอบคนที่พูดวกไปวนมานะ"ฉันยิ้มกว้างเพื่อไม่ให้สถานการณ์ดูกดดันเกินไป และหยิบกำไลกลับมาสวมให้ที่ข้อมือของเคเรสเต้
"ไว้ครั้งหน้า ถ้ามีโอกาส พี่จะพาเคเรสเต้ไปทะเลนะ"
"ที่นั่นมันเป็นยังไงหรอ?"เธอถามอย่างไร้เดียงสา
"ถ้าเธอได้ลองไป คงจะสนุกมากเลย"
"แล้วพี่ไม่สนุกหรอ?"เธอเอียงคอถามอีกครั้ง
"สนุกสิ แค่พี่ไปมาบ่อยแล้ว แต่ถ้าได้ไปกับเคเรสเต้ พี่ต้องสนุกมากแน่ๆเลย"
...Secret Crown of Dignity...
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 13
Comments