ความลับในสวนดอกไม้

หมู่บ้านเล็กๆ ที่ชื่อว่า "บ้านสวนแห่งความฝัน" เป็นสถานที่ที่เต็มไปด้วยความสวยงามและความสงบสุข บ้านสวนแห่งนี้ตั้งอยู่ห่างไกลจากเมืองใหญ่ และเป็นสถานที่ที่คนในเมืองใหญ่ชอบมาเยือนเพื่อหลบหนีความวุ่นวาย

ในหมู่บ้านเล็กๆ นี้ มีหญิงสาวคนหนึ่งชื่อว่า "น้ำตาล" เธอเป็นคนสวยและมีใจดี น้ำตาลมีเส้นผมสีทองและดวงตาสีฟ้า เธอเป็นคนเงียบๆ และชอบอยู่คนเดียวในสวนหลังบ้านของเธอ

สวนของน้ำตาลเต็มไปด้วยดอกไม้หลากสี แต่ดอกไม้เหล่านี้ไม่เคยบานจนกว่าน้ำตาลจะร้องเพลงของเธอ น้ำตาลมีพลังพิเศษในการทำให้ดอกไม้บานได้ด้วยเสียงร้องของเธอ แต่เธอก็ไม่เคยบอกใครเกี่ยวกับพลังนี้

ป้าเลี้ยงของน้ำตาลเป็นคนสอนให้น้ำตาลรู้จักควบคุมพลังของเธอ และเตือนให้น้ำตาลเก็บความลับนี้เป็นความลับ ป้าเลี้ยงบอกว่า "น้ำตาล ลูกต้องระวังตัว คนที่ไม่รู้จักไม่ควรจะรู้เรื่องราวของลูก"

น้ำตาลฟังคำเตือนของป้าเลี้ยงและเก็บความลับของเธอไว้ แต่เธอก็ไม่สามารถหยุดร้องเพลงของเธอได้ เมื่อเธอร้องเพลง ดอกไม้บานและเต็มไปด้วยกลิ่นหอมหวาน น้ำตาลรู้สึกดีใจและปลดปล่อยเมื่อเธอร้องเพลง...

**วันนี้ น้ำตาลกำลังร้องเพลงของเธอในสวน ดอกไม้บานและเต็มไปด้วยกลิ่นหอมหวาน แต่แล้ว*...มีเสียงเดินเท้ามาจากทางเข้าสวน น้ำตาลหยุดร้องเพลงและหันไปมอง**

มีชายหนุ่มคนหนึ่งชื่อว่า "ภู" กำลังเดินเข้ามาในสวน เขาเป็นคนสูงและแข็งแรง มีเส้นผมสีดำและดวงตาสีน้ำตาล เขาเป็นนักวิทยาศาสตร์ที่มาเยือนหมู่บ้านเพื่อศึกษาพลังธรรมชาติ*

ภูได้ยินเสียงร้องของน้ำตาลและรู้สึกประหลาดใจ เขาไม่เคยได้ยินเสียงร้องที่สวยงามเช่นนี้มาก่อน เขาเดินเข้าไปในสวนและเห็นน้ำตาลยืนอยู่หน้าดอกไม้ที่บาน

"สวัสดี" ภูกล่าวด้วยเสียงที่เป็นมิตร "ฉันชื่อภู ฉันมาเยือนหมู่บ้านนี้เพื่อศึกษาพลังธรรมชาติ"

น้ำตาลตกใจและไม่รู้จะตอบอะไร แต่ภูก็ยิ้มและบอกว่า "ไม่ต้องอาย ฉันไม่ได้มาเพื่อทำอะไรไม่ดี"

น้ำตาลเริ่มรู้สึกสบายใจและตอบกลับไป "สวัสดี ฉันชื่อน้ำตาล"

ภูและน้ำตาลเริ่มพูดคุยกัน และน้ำตาลเริ่มรู้สึกดีใจที่มีใครสักคนมาเยือนเธอในสวน แต่แล้วเธอก็รู้สึกกังวลว่าภูจะรู้เรื่องราวของเธอ...

**ป้าเลี้ยงของน้ำตาลมาถึงสวนและเห็นภูอยู่กับน้ำตาล เธอรู้สึกกังวลมากขึ้น...**

**

"น้ำตาล ลูกมาเล่าเรื่องนี้ให้ป้าฟังสิ คนที่อยู่กับลูกนี้เป็นใคร?" ป้าเลี้ยงถามด้วยเสียงที่กังวล

น้ำตาลเล่าเรื่องราวของภูและความสนใจของเขาในสวนของเธอ ป้าเลี้ยงฟังด้วยความตื่นตระหนก

"น้ำตาล ลูกต้องระวังตัว คนที่ไม่รู้จักไม่ควรจะรู้เรื่องราวของลูก" ป้าเลี้ยงเตือนอีกครั้ง

ภูเห็นป้าเลี้ยงและน้ำตาลพูดคุยกัน เขาจึงเข้าไปแนะนำตัวและบอกว่าเขามาเพื่อศึกษาพลังธรรมชาติในหมู่บ้าน

"ไม่ต้องห่วงครับ ผมมาเพื่อศึกษาพลังธรรมชาติเท่านั้น ไม่มีเจตนาร้ายใดๆ" ภูกล่าว

ป้าเลี้ยงมองภูด้วยความระมัดระวัง "เราจะดูสิ คุณภู คุณต้องแสดงให้เราดูว่าคุณมีเจตนาดีจริงๆ"

**ภูยิ้มและบอกว่าเขายินดีที่จะแสดงให้เห็น แต่น้ำตาลก็รู้สึกกังวลว่าภูจะพบความลับของเธอ...***น้ำตาลกังวลว่าภูจะพบความลับของเธอ**

น้ำตาลพยายามหลีกเลี่ยงภู แต่ภูก็พยายามเข้าใกล้เธอและพูดคุยกัน น้ำตาลรู้สึกไม่สบายใจและพยายามหาทางหลบหนี*

"น้ำตาล คุณไม่ต้องกลัวผม ผมแค่ต้องการศึกษาพลังธรรมชาติในหมู่บ้านนี้" ภูกล่าว

น้ำตาลไม่เชื่อภูและพยายามบอกว่าเธอไม่รู้เรื่องอะไร แต่ภูก็สังเกตเห็นดอกไม้ที่บานในสวนและรู้สึกประหลาดใจ

"ดอกไม้เหล่านี้บานได้อย่างไร? ในสวนนี้ไม่มีใครดูแลเลย" ภูถาม

น้ำตาลตกใจและไม่รู้จะตอบอะไร แต่ป้าเลี้ยงก็เข้ามาและบอกว่า "ดอกไม้เหล่านี้บานได้เพราะมีพลังธรรมชาติในหมู่บ้านนี้"

ภูฟังและรู้สึกสนใจมากขึ้น "พลังธรรมชาติ? ผมอยากจะศึกษามากขึ้น"

**น้ำตาลรู้สึกกังวลมากขึ้นว่าภูจะพบความลับของเธอ และป้าเลี้ยงก็ส่งสัญญาณให้น้ำตาลระวังตัว...**

**ป้าเลี้ยงส่งสัญญาณให้น้ำตาลระวังตัว**

ป้าเลี้ยงส่งสัญญาณให้น้ำตาลด้วยการกระตุกคิ้ว น้ำตาลเข้าใจและพยายามหลีกเลี่ยงภูอีกครั้ง

"คุณภู ผมคิดว่าคุณควรไปพักผ่อนแล้ว มีงานที่ต้องทำในหมู่บ้าน" ป้าเลี้ยงกล่าว

ภูไม่เข้าใจว่าทำไมป้าเลี้ยงจึงบอกให้เขาไป แต่เขาก็ไม่อยากจะทำให้ป้าเลี้ยงไม่พอใจ

"ได้สิครับ ผมจะไปพักผ่อนแล้ว แต่ผมหวังว่าจะได้พูดคุยกับน้ำตาลอีกครั้ง" ภูกล่าว

น้ำตาลรู้สึกกังวลมากขึ้นและพยายามไม่ส่งสายตากับภู ป้าเลี้ยงก็ส่งสัญญาณให้น้ำตาลไปในบ้าน

เมื่อภูออกไปแล้ว ป้าเลี้ยงก็น้ำตาลไปในบ้านและบอกว่า "น้ำตาล ลูกต้องระวังตัว คนที่ไม่รู้จักไม่ควรจะรู้เรื่องราวของลูก"

น้ำตาลพยักหน้าและบอกว่า "ป้า ลูกเข้าใจแล้ว"

**แต่แล้วน้ำตาลก็ได้ยินเสียงกระซิบจากภายนอกบ้าน "น้ำตาล ฉันจะพบความลับของคุณ"...**

**น้ำตาลได้ยินเสียงกระซิบจากภายนอกบ้าน**

น้ำตาลตกใจและหันไปมองป้าเลี้ยง ป้าเลี้ยงก็มองน้ำตาลด้วยความกังวล

"ลูกได้ยินเสียงอะไร?" ป้าเลี้ยงถามด้วยเสียงเบา

น้ำตาลพยักหน้าและบอกว่า "เสียงกระซิบจากภายนอกบ้าน มีคนพูดว่าจะพบความลับของลูก"

ป้าเลี้ยงรีบไปดูที่หน้าต่างและเห็นเงาของภูอยู่ภายนอกบ้าน ป้าเลี้ยงรีบปิดหน้าต่างและบอกน้ำตาลว่า

"ลูกต้องระวังตัวมากขึ้น คนที่ไม่รู้จักไม่ควรจะรู้เรื่องราวของลูก เราต้องเก็บความลับของลูกไว้ให้ปลอดภัย"

น้ำตาลพยักหน้าและบอกว่า "ป้า ลูกเข้าใจแล้ว"

**แต่แล้วน้ำตาลก็เริ่มรู้สึกว่าภูไม่ใช่คนธรรมดา และเธอก็เริ่มรู้สึกดึงดูดเขา...**

ป้าเลี้ยงสังเกตเห็นความเปลี่ยนแปลงในน้ำตาลและบอกว่า "น้ำตาล ลูกไม่ควรจะรู้สึกดึงดูดเขา ลูกต้องระวังตัว"

**น้ำตาลไม่เชื่อป้าเลี้ยงและรู้สึกดึงดูดภูมากขึ้น**

น้ำตาลพยักหน้า แต่เธอก็ไม่เชื่อป้าเลี้ยง เธอรู้สึกดึงดูดภูมากขึ้นและอยากจะรู้จักเขาให้มากขึ้น

"ป้า ลูกจะระวังตัว แต่ลูกก็อยากจะรู้จักเขาให้มากขึ้น" น้ำตาลบอก

ป้าเลี้ยงมองน้ำตาลด้วยความกังวล "น้ำตาล ลูกไม่เข้าใจ คนที่ไม่รู้จักอาจจะมีเจตนาไม่ดี"

น้ำตาลไม่ฟังป้าเลี้ยงและเริ่มคิดวิธีที่จะพบภูอีกครั้ง เธอไม่รู้ว่าภูกำลังรอเธออยู่ภายนอกบ้าน

**ภูส่งจดหมายลับให้น้ำตาล โดยมีข้อความว่า "น้ำตาล ฉันอยากจะพบคุณอีกครั้ง มาเดินเล่นกับฉันที่สวนสาธารณะในตอนเย็น"**

น้ำตาลอ่านจดหมายและรู้สึกดีใจ เธอไม่บอกป้าเลี้ยงและตัดสินใจไปพบภูที่สวนสาธารณะ...

ต้องการอ่านต่อหรือไม่?โปรดติดตามตอนต่อไป

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***