" หวัง เมเม่!! ยัยตัวดี!!! "
เสียงเเว้ดดังลั่นหลังจากจบคาบเเรกจากเพื่อนรัก
" หยางหยาง รักนะ >3< "
" ไม่ต้องมารักฉันเลย นี่เเน่ะ!! " หยางหยางพูดพร้อมหยิกที่ไหล่ฉันอยู่หลายที
" ฮือออออ ฉันสำนึกผิดแล้ว " ฉันลูบตัวเองไปมา มันเจ็บกว่าที่คิด ยัยหยางหยางมือหนักจัง
" ใครใช้ให้เธอเกือบสายกัน ถ้าฉันไม่โทรไปปลุกเธอคงมาไม่ทัน ชิ!! "
" ก็ๆๆ...เพราะเพื่อนในแอปที่เธอบอกให้ฉันเล่นนั้นแหละ"
" ห้ะ!? งั้นก็เเสดงว่าเธอจับคู่กับเค้าแล้วสิ แม็ตกันกี่เปอร์เซ็น? "
" ยังไม่ได้ดูนะ เจ้านั้นนิสัยเสีย "
" นิสัยเสีย? " หยางน้อยมองฉันอย่างสงสัย
" ก็...ฉันแม็ตตั้ง 43 คน ก็เลยก็อปปี้ข้อความส่งให้หลายๆคนเอานะ แต่ๆๆ เขาจับได้เเล้วหาว่าฉันขี้เกียจ ชิ! " พอนึกถึง ยังไม่หายโมโหเลย เจ้านั้น!!
" มันความผิดเธอนี้ เท่าที่ดูเขาเเค่เเซวเล่นเอง " หยางน้อยอ่านข้อความในเเชทของฉันก่อนจะคืนมือถือให้
" ก็เเหม..ก็มัน... " ฉันได้เเต่เลิกลั่กไปมา ทำไมอยู่ๆถึงรู้สึกเป็นฝ่ายผิดขึ้นมาซะงั้น
" สมควรแล้วที่เขาว่าเธอขี้เกียจ ยัยขี้เกียจไม่รู้ตัว "
" เอ้ะ!! จาง ซื่อหยาง เธอเป็นพวกใครกันเเน่ หึ!! "
พี่น้องคะ ยัยเพื่อนตัวร้ายของฉันแปรพักต์ซะแล้ว T_T
" ดูทำท่างอนเข้า ง้อด้วยหม้อไฟ!! "
" หม้อไฟเนื้อ!! "
" ยัยตะกละ!! ตกลง "
หลังจากเสร็จธุระกับหม้อไฟเนื้อที่ยัยเพื่อนของฉันเลี้ยงเพื่อง้อฉัน พวกเราก็เเยกย้ายกัน ถึงเเม้พรุ่งนี้จะเป็นวันเสาร์ ใช่ว่านักศึกษาอย่างฉันจะว่างซะเมื่อไหร่ ทั้งรายงาน ทั้งต้องติวเพื่อสอบในอีก 2 เดือนนี้ แล้วยังต้องไปช่วยงานที่ร้านอีก หวัง เมเม่ เรียนจบเธอจะต้องนอนขึ้นอืด 1 ปี ใครก็อย่าห้าม !!! นี้คือของขวัญเรียนจบที่ฉันขอจากป๊าม๊าค่ะ ฮ่าฮ่า
[ ติ้ง ]
" ใครนะ ส่งข้อความมาเวลานี้ " อ้ะ นายนิสัยเสียนี้ หนอย เรื่องเมื่อวานยังไม่จัดการกับนายเลย!!
[ ยัยเบ๊อะ โทษฉันได้ยัง? ]
[ นาย ถ้าไม่ใช่เพราะนายส่งข้อความมาซ้ำๆ ฉันคงไม่ต้องปิดเสียงหรอก!! ] หนอยเเน่ ยังไม่สำนึกอีก
[ ในแอปมีโหมดปิดเสียง ทำไมไม่ปิดในแอพล่ะ ]
เหอะ!! ฉันเพิ่งจะเคยใช้งานแอปไง ยังมีหน้าส่งสติกเกอร์มาเยาะเย้ยฉัน
[ นายมันนิสัยไม่ดี!! ]
[ ฉันเเค่ส่งข้อความมาง้อเธอเเค่ 5 ข้อความเองเมื่อคืน ]
ส่งข้อความมาง้อ? ทำไมรู้สึกเหมือนแฟนงอนกันเลย!?
[ นาย...ส่งข้อความมาง้อฉันเหรอ? ]
[ ใช่นะสิ ไม่ได้อ่านรึไง? ] เขาตอบเร็วดีเเหะ
[ ก็ฉันตื่นสายเพราะนาย จะมีเวลาที่ใหนอ่านกัน -_- ]
หมายถึงข้อความเสียงฉันเมื่อเช้างั้นเหรอ!? เเย่จัง เมื่อเช้าฉันอารมณ์เสียกับงัวเงียสุดๆ เสียงหลังจากตื่นนอนต้องเหมือนแมวคลอดลูกเเน่เลย 0+0!!
[ นายคงไม่ได้กดฟังใช่มั้ย... ]
[ หือ!? อ้อ ข้อความเสียงเมื่อเช้า ฮ่าฮ่า ฟังสิ เสียงเธอตลกชะมัด ]
หนอย!! เจ้าบ้านี้ ไม่คุยแล้ว
ฉันปิดหน้าจอแล้วเดินกลับคอนโดต่อ ผู้ชายอะไร น่าโมโห หงุดหงิดจริงๆ
[ ติ้ง ]
[ ติ้ง ]
ฉ..ฉัน จะไม่สนใจเขา
[ ติ้ง ]
ไม่ๆ ฉันต้องเข้าไปปิดเสียงของแอป เเค่ปิดเสียง จะไม่อ่านข้อความเด็ดขาด
[ คุณมี 3 ข้อความเสียงจากJay ]
คือ...มันอยากรู้นี้ เเค่เปิดดูแต่ไม่ตอบก็ได้มั้ง
[ ยัยเบ๊อะ เเค่นี้เธอก็งอนฉันอีกแล้ว ]
[ งั้นฉันจะไถ่โทษด้วยการเลียนแบบเสียงเธอเมื่อเช้าให้น่าเกลียดกว่าแมวคลอดลูก 6 ตัว เป็นไง? ]
[ อะเเฮ่ม!! เพราะนายคนเดียว ทำให้ฉันลืมตั้งนาฬิกาปลุกสำหรับคลาสเรียนวันนี้ เเถมต้องปิดเสียงมือถืออีก นาย!!! ฮ่าฮ่า ฉันเป็นยังไงบ้างล่ะ น่าเกลียดกว่าเธอเห็นๆ ตอนนี้เธอขำบ้างรึยัง? ]
" ฮ่าฮ่าฮ่า เจ้าคนเพี้ยนนี้ " ฉันหลุดขำออกมาเบาๆ หรือว่าบางทีฉันควรเปิดใจมองเขาใหม่กันนะ เขาเองก็ไม่ได้ดูเเย่เท่าไหร่
[ ติ้ง ] ส่งข้อความเสียงมาอีกแล้ว
[ เสียงเธอก็น่ารักดีนะ ]
ห้ะ!! นี่เขาพยายามปลอบใจฉัน หรือ ทำให้ฉันใจเต้นกันเนี่ย ฉันใจเต้นกับประโยคไม่กี่คำของเขางั้นเหรอเนี่ย
หวัง เมเม่ ตั้งสติหน่อย 0////0
[ นาย...ก็เหมือนกัน ] ฉันส่งข้อความตอบกลับเขา ก่อนจะเดินกลับคอนโดแบบใจพอง
เพื่อนออนไลน์งั้นเหรอ ดูท่าเขาก็เป็นดีนะ
อ่านต่อบทถัดไป
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 6
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments