15

มนตรากาลบันดาลรัก

ตอนที่ 18: เงาแห่งความทรงจำและคำสัญญา

พ.ศ. 2302 – กรุงศรีอยุธยา

---

ความวุ่นวายในวังและแผนลับของแม่หญิงสร้อยคา

ในช่วงวันรุ่งขึ้น หลังจากเหตุการณ์ลอบสังหารกลางดึก ความตึงเครียดในวังหลวงเพิ่มขึ้นทุกที

แม่หญิงสร้อยคา ไม่พอใจในความเปลี่ยนแปลงที่เห็นในตัวพิมพิชา เธอรวบรวมผู้ศัตรูทางการเมืองและกองกำลังลับ เพื่อวางแผนแก้แค้นและปิดปากเรื่องสายเลือดที่เธอคิดว่าอาจทำลายอำนาจของเธอ

“เราต้องทำลายเธอให้สิ้นซาก ก่อนที่ความจริงจะถูกเผยแพร่ออกไปในราชสำนัก” สายตาของแม่หญิงสร้อยคาดูเย็นชาในที่ประชุมลับ

ในขณะเดียวกัน พิมพิชาและหลวงราชภพที่ถูกอารักขาโดยออกญาเดโช ก็เริ่มวางแผนตอบโต้เพื่อปกป้องชะตากรรมของแผ่นดิน

“เราต้องรวบรวมหลักฐานและหาความจริงให้ได้ว่าข้าคือผู้ที่สืบทอดสายเลือดราชวงศ์ที่แท้จริง” พิมพิชาพูดด้วยความมุ่งมั่น

หลวงราชภพจับมือเธอแน่น “ข้าจะอยู่เคียงข้างเจ้าเสมอ เราจะร่วมกันต่อสู้เพื่อความยุติธรรมและอิสรภาพของแผ่นดินนี้”

---

เสียงกระซิบแห่งความทรงจำในเงาคืบคลาน

ในยามค่ำคืนที่พระจันทร์เต็มดวง พิมพิชาเดินอยู่ในสวนของพระราชวัง เธอนั่งพักใต้ต้นมะขามเก่าแก่ที่เคยมีชื่อเสียงในประวัติศาสตร์ของกรุงศรี

แสงจันทร์ส่องลงมาทำให้เธอนึกถึงเสียงกระซิบจากอดีตที่ค่อยๆ ดังก้องในใจ “เธอ... ไม่ได้มาเพียงเพื่อความรักหรือเพื่อการเมืองเท่านั้น แต่มีบางสิ่งที่เรียกร้องให้เธอกลับไป”

เธอหยุดมองเห็นเงาของตัวเองสะท้อนอยู่ในบ่อน้ำเก่าแก่ เสียงในใจนั้นกระซิบเบาๆ ว่า “แม้วันนี้เจ้าจะมีหัวใจที่เต็มไปด้วยความรักและความรับผิดชอบ แต่ในที่สุดเจ้าก็จะต้องกลับไปสู่ความเป็นเจ้าของเวลา…”

พิมพิชารู้สึกถึงความคลุมเครือของความทรงจำในอดีตและอนาคต ผสมผสานกับความเจ็บปวดของการถูกพรากจากโลกที่เธอคุ้นเคย

---

ฉากหวานกลางพายุแห่งการต่อสู้

ไม่กี่วันต่อมา เมื่อความวุ่นวายในวังถึงจุดสุดยอด หลวงราชภพพาพิมพิชาออกเดินทางไปยังพื้นที่ที่เผชิญภัยจากกองกำลังลับของแม่หญิงสร้อยคา

ในระหว่างทางในยามค่ำคืน ขณะที่พายุฝนพรำปกคลุมท้องฟ้า ทั้งคู่หยุดพักใต้หลังคาไม้เก่าในหมู่บ้านเล็กๆ ที่ซ่อนตัวอยู่

หลวงราชภพเอื้อมมือมาจับเอียงผมพิมพิชาขณะที่พวกเขานั่งดูสายฝนพรำ

“เจ้ารู้หรือไม่…” เขาพูดด้วยเสียงนุ่มนวล “ในความมืดของคืนเจ้าคือแสงสว่างที่ข้าไม่อาจละสายตาได้เลย”

พิมพิชายิ้มอ่อนๆ ขณะที่สายฝนคลอเบา ๆ รอบตัวเธอ “และเจ้าคือผู้ที่ทำให้หัวใจข้ารู้สึกอบอุ่น แม้ในเวลาที่แผ่นดินสั่นคลอน”

ทั้งสองแลกเปลี่ยนสายตาที่เปี่ยมไปด้วยความหวานและความห่วงใย ก่อนจะได้ยินเสียงคำเตือนจากทหารลับของออกญาเดโชที่กำลังเข้าโจมตีอีกครั้ง

---

คำสัญญาในเงาของอนาคต

ท่ามกลางการต่อสู้ในครั้งนั้น ขณะที่พิมพิชาและหลวงราชภพร่วมกันต่อสู้เพื่อความอยู่รอดของตัวเองและแผ่นดิน

พิมพิชาหยุดชั่วครู่เมื่อเห็นรอยแผลที่ไม่รุนแรงบนแขนของเธอ

“เจ้าดูสิ…” หลวงราชภพเอ่ยอย่างห่วงใย “เรายังต้องสู้ต่อไปเพื่อความจริงและเพื่อเจ้าด้วย”

พิมพิชาจับมือเขาแน่นในความอบอุ่นนั้น “ขอสัญญาเถิด… แม้ในวันที่โลกทั้งใบจะพลิกคว่ำ หรือแม้เจ้าจะต้องรับผิดชอบต่อราชวงศ์และแผ่นดิน… ข้า จะไม่ลืมตัวตนที่แท้จริงของข้า และในที่สุด… ข้าจะกลับไปสู่โลกของเรา”

ในสายลมแห่งค่ำคืนที่พัดผ่านความวุ่นวาย คำพูดนั้นแฝงไปด้วยความหมายลึกซึ้ง—คำสัญญาที่บอกใบ้ถึงอนาคตที่พิมพิชาจะต้องกลับไปยังโลกปัจจุบัน

แต่ในขณะเดียวกัน ความผูกพันที่เกิดขึ้นระหว่างเธอกับหลวงราชภพก็ทำให้เธอสงสัยในชะตากรรมของตนเอง…

---

🔥 ตอนต่อไป:

"ในขณะที่การเมืองในราชสำนักร้อนระอุและศัตรูลอบเข้ามาจากทุกมุม... พิมพิชาจะต้องเผชิญกับความจริงที่หลอนใจเกี่ยวกับอดีตของตนเอง และคำสัญญาที่บอกไว้ว่า ในที่สุดเธอจะต้องกลับไปยังโลกปัจจุบัน… แต่เธอพร้อมหรือยังที่จะเผชิญหน้ากับชะตากรรมที่แท้จริง?"

(ตอนต่อไปจะมีความเข้มข้นขึ้น ทั้งการต่อสู้ในวังและการไขปริศนาของอดีตที่ผสมผสานกับความรักอันหวานระหว่างพิมพิชาและหลวงราชภพ พร้อมทั้งเงื่อนงำแห่งการกลับสู่ปัจจุบันที่ยังคงรอคอยการเปิดเผย!)

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***