6

มนตรากาลบันดาลรัก

ตอนที่ 9: เล่ห์ร้ายในงานเลี้ยง

บรรยากาศในวังหลวงคึกคักกว่าทุกวัน เพราะค่ำคืนนี้เป็นงานเลี้ยงใหญ่ที่จัดขึ้นเพื่อเฉลิมฉลองการเดินทางกลับมาของเสนาบดีกรมวัง ซึ่งเป็นผู้ใหญ่ที่หลวงราชภพให้ความเคารพ

พิมพิชาได้รับเชิญให้เข้าร่วมงานในฐานะคุณหญิงพิกุล นางสวมชุดไทยสีชมพูอ่อนปักดิ้นทองอย่างงดงาม ผมเกล้ามวยประดับปิ่นทองระยับ

"คุณหญิงพิกุลงามนัก" ขุนพิศาลภักดีเอ่ยชมเมื่อได้พบเธอ

พิมพิชายิ้มบางๆ "ท่านก็กล่าวเกินไปเจ้าค่ะ"

"มิได้เกินไปเลย ข้าว่าคืนนี้มีคนจับตามองท่านไม่น้อยแน่"

แต่ในขณะเดียวกัน แม่หญิงฉัตรแก้วและแม่หญิงวาดก็กำลังซุ่มดูเธออยู่มุมหนึ่งของงาน

"แผนเริ่มขึ้นแล้ว..."

---

น้ำอบพิศวาส – กับดักร้ายที่วางไว้

แม่หญิงฉัตรแก้วส่งบ่าวคนสนิทให้เดินไปหาพิมพิชา พร้อมกับถาดใส่น้ำอบหอมชั้นเลิศ

"คุณหญิงเจ้าคะ น้ำอบชุดนี้เป็นกลิ่นพิเศษที่นำเข้ามาจากต่างแดน บ่าวคิดว่าน่าจะเข้ากับคุณหญิงเจ้าค่ะ"

พิมพิชาไม่ได้เอะใจอะไร เธอหยิบขวดขึ้นมาเปิดฝาดมองกลิ่นหอมหวานที่ลอยขึ้นมา ก่อนจะตัดสินใจแตะมันที่ข้อมือเบาๆ

ทันใดนั้น...

เธอรู้สึกมึนงงเล็กน้อย ราวกับว่าในน้ำอบนั้นมีบางอย่างผิดปกติ

"เอ๊ะ... ทำไมจู่ๆ รู้สึกแปลกๆ"

แม่หญิงฉัตรแก้วที่ยืนมองอยู่ไกลๆ แอบยิ้มอย่างพอใจ "เพียงครู่เดียว นางก็จะทำเรื่องงามหน้าให้ทุกคนเห็น!"

---

หลวงราชภพที่คอยจับตาดู

ฝั่งหลวงราชภพ เขามองพิมพิชามาตั้งแต่ต้น และเมื่อเห็นเธอแตะน้ำอบลงบนผิวแล้วดูเหมือนจะเซเล็กน้อย เขาก็ขมวดคิ้วทันที

"หรือว่าน้ำอบนั้นจะมีอะไรไม่ชอบมาพากล?"

เขาเดินตรงไปหาพิมพิชาทันที ขณะที่เธอกำลังรู้สึกเหมือนร่างกายร้อนขึ้นเล็กน้อย

"คุณหญิงพิกุล เจ้าเป็นอะไรหรือไม่?" เขาถามเสียงเข้ม

พิมพิชาพยายามตั้งสติ "ข้า... เอ๊ะ... ทำไมข้ารู้สึกมึนหัว"

"เจ้าดื่มสุราหรือ?"

"เปล่าเจ้าค่ะ..."

หลวงราชภพจับข้อมือเธอเบาๆ ดวงตาคมเข้มของเขาฉายแววสงสัย "เจ้าถูกลอบทำอะไรหรือไม่?"

พิมพิชานิ่งไปครู่หนึ่ง ก่อนจะฉุกคิดถึงน้ำอบที่นางเพิ่งทาไป!

"อย่าบอกนะว่าเป็นฝีมือของแม่หญิงฉัตรแก้ว!?"

---

เปิดโปงแผนร้าย!

แม่หญิงฉัตรแก้วเดินเข้ามาด้วยท่าทางที่ดูเหมือนเป็นห่วง "คุณหญิงพิกุล ท่านดูไม่ดีเลยเจ้าค่ะ ให้ข้าเรียกหมอหลวงหรือไม่?"

พิมพิชาเงยหน้าขึ้นมอง ก่อนจะเห็นรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ซ่อนอยู่ในแววตาของนาง

"หึ คิดจะเล่นฉันเหรอ!? ได้!"

พิมพิชายิ้มบางๆ แม้ในใจยังรู้สึกมึนหัว เธอแสร้งยกขวดน้ำอบขึ้นมา "แม่หญิงฉัตรแก้วเจ้าคะ น้ำอบนี้หอมมากนัก ท่านลองใช้ดูดีหรือไม่?"

แม่หญิงฉัตรแก้วหน้าเปลี่ยนสีทันที "เอ่อ... ข้า..."

"หรือว่าท่านกลัวอะไรเจ้าคะ?"

คนรอบข้างเริ่มมองมาที่พวกเธอ

แม่หญิงฉัตรแก้วกัดฟันแน่น ก่อนจะฝืนยิ้ม "มิได้เจ้าค่ะ ข้ายินดีลอง..."

แต่ก่อนที่นางจะหยิบขวดน้ำอบ หลวงราชภพก็เอ่ยเสียงเข้มขึ้นมา "ไม่ต้อง"

ทุกคนชะงักทันที

"เจ้าไปหาหมอหลวงเพื่อตรวจน้ำอบขวดนี้ ข้าอยากรู้ว่ามันมีอะไรอยู่ในนั้น" เขาสั่งบ่าวรับใช้

แม่หญิงฉัตรแก้วหน้าซีดเผือดทันที!

---

เมื่อแผนพัง และบทลงโทษกำลังมา!

ไม่นานนัก หมอหลวงก็มาถึงและตรวจสอบน้ำอบ ก่อนจะรายงานว่า

"น้ำอบนี้มีส่วนผสมของสมุนไพรที่ทำให้รู้สึกมึนงง อาจทำให้ผู้ที่ใช้เสียกิริยาได้เจ้าค่ะ"

เสียงฮือฮาดังขึ้นทั่วงาน!

"เช่นนั้นหมายความว่า... คุณหญิงพิกุลถูกลอบทำร้ายหรือ?"

"ใครกันช่างเลวร้ายนัก!"

ทุกสายตาหันไปมองแม่หญิงฉัตรแก้ว...

"ข้า... ข้าไม่รู้เรื่อง! นี่คงเป็นความผิดพลาด!" นางรีบปฏิเสธ แต่สีหน้าซีดเผือด

หลวงราชภพก้าวเข้าไปใกล้ พลางจ้องนางด้วยแววตาคมกริบ "เจ้าคิดว่าข้าโง่หรือ?"

แม่หญิงฉัตรแก้วตัวสั่นงันงก "ข้า... ข้าเพียงแต่..."

"ข้าจะให้เจ้าสารภาพออกมาเอง หรือจะให้ข้าสืบจนกระจ่างดี?"

แม่หญิงฉัตรแก้วหน้าซีดหนัก แต่ก่อนที่นางจะตอบอะไร แม่หญิงวาดที่ยืนอยู่ข้างๆ กลับเป็นฝ่ายเอ่ยขึ้นมา

"ข้าเป็นคนทำเองเจ้าค่ะ!"

ทุกคนหันขวับไปมองแม่หญิงวาด

พิมพิชาตกใจ "หา!? นางพูดอะไรออกมาเนี่ย!?"

---

ตอนต่อไป:

✨ "ความจริงที่คาดไม่ถึง – ทำไมแม่หญิงวาดถึงยอมรับผิด!?" ✨

(ตอนนี้สนุกเข้มข้นขึ้นไหมคะ? รอติดตามตอนต่อไปได้เลยค่ะ!)

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***