หลังจาก ล่าสัตว์ไม่ได้ และ ทำอาหารพัง หลี่หานก็ถูกเสี่ยวเหมยยื่นคำขาด…
"เจ้าต้องช่วยทำงานบ้าน!"
"หา!?" องค์ชายเบิกตากว้าง "ข้าเป็นถึงองค์ชาย! เจ้าจะให้ข้าทำงานแบบชาวบ้านจริง ๆ เหรอ!?"
"ใช่!" เสี่ยวเหมยกอดอก "ถ้าเจ้าอยากอยู่รอด เจ้าต้องทำทุกอย่างเป็น! หรือเจ้าอยากอดตาย?"
"...ก็ได้!" หลี่หานฮึดขึ้นมา "ข้าจะพิสูจน์ว่า ข้าทำได้!"
(และนี่คือจุดเริ่มต้นของหายนะครั้งใหม่…)
ฉาก 1: ซักผ้ายังไงให้กลายเป็นสงคราม?
"เจ้าเคยซักผ้าไหม?" เสี่ยวเหมยถาม
"ข้าเคยเห็นบ่าวรับใช้ซัก" หลี่หานตอบ "แค่ขยี้ ๆ ในน้ำใช่ไหม? ง่ายนิดเดียว!"
(สิบห้านาทีต่อมา…)
"โอ๊ยยย!!! มือข้าจะพังแล้ว!!"
เสี่ยวเหมยมององค์ชายที่นั่งขัดสมาธิอยู่ข้างกะละมัง มือแดงเถือก เพราะขยี้แรงเกินไป
"เจ้าขยี้แรงไปแล้ว!"
"ข้าคิดว่ามันต้องขยี้แรง ๆ ถึงจะสะอาด!"
"ไม่ต้อง! แค่ถูเบา ๆ ก็พอ!"
"แล้วทำไมมันถึงมีฟองเยอะขนาดนี้!?"
"...เจ้าใส่สบู่ไปเท่าไหร่?"
"...ข้าเทลงไปทั้งก้อน…"
"...เจ้าเป็นตัวปัญหาของวงการงานบ้านจริง ๆ!!!"
ฉาก 2: กวาดบ้าน หรือทำให้บ้านพัง?
"งานต่อไป เจ้าต้องกวาดบ้าน!" เสี่ยวเหมยยื่นไม้กวาดให้
"ข้าเคยเห็นพวกบ่าวทำ! แค่กวาดฝุ่นออกไปก็พอใช่ไหม!?"
"ใช่ แต่ระวังอย่าทำให้ฝุ่นฟุ้งเกินไป—"
(ฟู่วววววว!!!)
"...เจ้าไม่ฟังข้าเลยใช่ไหม!?"
หลี่หานกวาดแรงจนฝุ่นคลุ้งไปทั้งบ้าน เสี่ยวเหมยต้องรีบเอาผ้าปิดจมูก ขณะที่องค์ชายเองก็กำลังไอไม่หยุด
"แค่ก ๆ ๆ ข้าคิดว่า… ข้ากวาดแรงไปหน่อย…"
"เจ้าไม่ได้กวาดบ้าน! เจ้ากำลังทำพายุฝุ่นในบ้าน!!!"
ฉาก 3: หาบน้ำ ภารกิจสุดโหด!
"เจ้าต้องหาบน้ำจากลำธารมาเก็บไว้ใช้"
"ได้! ข้าต้องใช้พละกำลังสินะ! งานนี้ข้าถนัด!"
(สามสิบนาทีต่อมา…)
"อ๊ากกกก!!!"
เสียงน้ำกระฉอกดังขึ้นกลางป่า เสี่ยวเหมยเดินไปดู…
แล้วก็เห็น หลี่หานตกลงไปในลำธารทั้งตัว ถังน้ำลอยไปคนละทาง
"ข้าจะตายแล้วววว!!! ช่วยข้าด้วย!!!"
"...เจ้าไปทำอะไรถึงตกลงไปได้!?"
"ข้าพยายามยกถังขึ้น… แล้วมันหนักเกินไป! ข้าหงายหลังตกน้ำเลย!!!"
"ข้าไม่ไหวกับเจ้าแล้วจริง ๆ!!!"
ฉาก 4: การยอมแพ้ขององค์ชาย
หลังจาก ซักผ้าจนมือแดง กวาดบ้านจนฝุ่นคลุ้ง และตกน้ำตอนหาบน้ำ ในที่สุด หลี่หานก็หมดแรง นั่งกอดเข่าอยู่หน้าบ้าน
"ข้าทำอะไรไม่ได้เลย…"
เสี่ยวเหมยมององค์ชายที่หมดอาลัยตายอยาก
"เจ้าก็แค่…ยังไม่ชิน"
"ไม่ชิน? หรือข้ามันโง่กันแน่?"
"หืม…" เสี่ยวเหมยคิดอยู่ครู่หนึ่ง "เจ้ามันโง่จริง ๆ แหละ"
"เฮ้ย! ข้ากำลังเศร้านะ!"
"แต่เจ้ามีความพยายาม ข้าให้คะแนนตรงนี้"
"...เจ้าชมข้าหรือด่าข้ากันแน่?"
"กึ่งกลางละกัน" เสี่ยวเหมยหัวเราะ
หลี่หานมองหน้าเสี่ยวเหมย แล้วก็เผลอยิ้มออกมา
"ข้าจะพยายามให้มากขึ้น!"
(และนี่คือจุดเริ่มต้นของ 'องค์ชายผู้พยายามเอาตัวรอด!')
(ตอนต่อไป: "องค์ชายกับภารกิจสร้างบ้าน!")
หลังจากทำงานบ้านพัง หลี่หานต้องช่วยซ่อมบ้านที่ตัวเองทำพังไป! งานนี้จะราบรื่น หรือจะเป็นหายนะอีกครั้ง!?
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 80
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments