หลังจากสอบตกเรื่องเอาตัวรอด ชาวบ้านไม่ปล่อยหลี่หานไว้เฉย ๆ พวกเขาตัดสินใจ ส่งองค์ชายไปช่วยงานในตลาด เพื่อพิสูจน์ว่าเขาสามารถทำงานได้จริง!
"ถ้าเจ้าอยากอยู่ที่นี่ต่อ เจ้าต้องทำตัวให้เป็นประโยชน์!" เสี่ยวเหมยกอดอกพูดเสียงแข็ง
"ทำงาน? ข้าไม่เคยต้องทำงานแบบนี้มาก่อน..." หลี่หานบ่นอุบ
"ก็ถึงเวลาที่เจ้าต้องเรียนรู้แล้ว!"
(และนี่คือจุดเริ่มต้นของหายนะในตลาด...)
ฉาก 1: องค์ชายกับร้านขายผัก
"เอาล่ะ งานแรกของเจ้าคือช่วยยายหลิวขายผัก!"
หลี่หานนั่งลงข้าง ๆ ยายหลิว มองดูถาดผักตรงหน้า ก่อนจะยิ้มออกมา นี่มันง่ายมาก! แค่ขายของสินะ?
ลูกค้าคนแรกเดินเข้ามา "ผักนี่กิโลละเท่าไหร่?"
หลี่หานทำหน้าจริงจัง "อืม... ข้าไม่รู้"
เสี่ยวเหมยแทบจะปาหนังสือบัญชีใส่หัวเขา "ก็อ่านป้ายสิเจ้าบ้า!"
"อ้อๆๆ เข้าใจแล้ว!" หลี่หานมองป้ายราคา ก่อนจะยิ้ม "ข้าขายให้เจ้าถูกกว่าร้านอื่น!"
เสี่ยวเหมย: "หา!?"
ยายหลิว: "เจ้าจะทำให้ข้าขาดทุน!"
ฉาก 2: องค์ชายกับร้านขนม
"เอาล่ะ ถ้าขายผักไม่ได้ เจ้าต้องไปช่วยป้าหวังทำขนมแทน!"
หลี่หานพยักหน้า แค่ทำขนม จะไปยากอะไร?
ป้าหวังส่งแป้งให้ "เจ้าต้องปั้นแป้งให้เป็นก้อนกลม ๆ แล้วเอาไปทอด เข้าใจไหม?"
"เข้าใจ!"
หลี่หานปั้นแป้งลูกแรก มันออกมาเป็นก้อนเหลี่ยม
ลูกที่สอง มันยาวเหมือนก้อนหิน
ลูกที่สาม มันแบนเป็นแผ่นกระดาษ
"ข้าทำได้แล้ว!" หลี่หานยิ้มกว้าง
ป้าหวังกับเสี่ยวเหมยมองดูผลงานของเขา ก่อนจะกุมขมับพร้อมกัน...
"ข้าจะเอาไปทอดแล้วนะ!" หลี่หานหยิบแป้งขึ้นมา ก่อนจะโยนลงกระทะที่มีน้ำมันร้อน ๆ
ตูม!!!
น้ำมันกระเด็นพุ่งขึ้นมา หลี่หานกระโดดหนีแทบไม่ทัน ขณะที่ป้าหวังแทบจะเป็นลม!
"เจ้าไม่รู้หรือว่าต้องทอดเบา ๆ!?"
"ข้าไม่เคยทอดอะไรมาก่อน!"
"ออกไปจากครัวเดี๋ยวนี้!"
ฉาก 3: องค์ชายกับการเป็นเด็กเสิร์ฟ
"เจ้าเหลือทางเลือกสุดท้าย... ไปเป็นเด็กเสิร์ฟที่โรงน้ำชา!"
เสี่ยวเหมยผลักหลี่หานเข้าไปในโรงน้ำชา ที่นี่ยุ่งมาก ผู้คนเต็มร้าน!
"ข้าต้องทำอะไรบ้าง?"
"ง่าย ๆ แค่รับออเดอร์แล้วเอาอาหารไปเสิร์ฟ!"
"เข้าใจแล้ว!"
(ห้านาทีต่อมา...)
"เจ้าสั่งอะไรนะ!?" หลี่หานถามลูกค้าคนหนึ่ง
"ข้าสั่งบะหมี่น้ำหนึ่งชาม!"
หลี่หานพยักหน้า เดินไปที่ครัว ก่อนจะกลับมาพร้อมกับ...
ข้าวผัดหนึ่งจาน
ลูกค้าทำหน้าสับสน "ข้าสั่งบะหมี่น้ำ!"
"ก็กินข้าวผัดแทนสิ!" หลี่หานยิ้ม
เสี่ยวเหมยที่เห็นเหตุการณ์อยู่อีกมุมถึงกับฟาดมือลงกับโต๊ะ "เจ้ามันหายนะของตลาดจริง ๆ!!"
ฉากจบ: องค์ชายผู้ถูกไล่ออกจากทุกงาน
หลังจากทำพังมาทั้งวัน ชาวบ้านก็ยอมแพ้
"ข้าขอโทษที่ข้าช่วยอะไรไม่ได้เลย..." หลี่หานพูดเสียงเศร้า
"อย่างน้อยเจ้าก็พยายามแล้วล่ะนะ" เสี่ยวเหมยพูดพร้อมถอนหายใจ
"เจ้าหมายความว่า ข้ายังมีโอกาสพัฒนาตัวเองใช่ไหม?"
"ไม่! ข้าหมายถึงว่าเจ้าควรอยู่เฉย ๆ ดีกว่า!"
(ตอนต่อไป: "เมื่อองค์ชายต้องไปฝึกต่อสู้!")
หลังจากล้มเหลวกับงานในตลาด เสี่ยวเหมยตัดสินใจให้หลี่หานไปฝึกต่อสู้แทน... แต่มันจะรอดหรือไม่!?
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 80
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments