สาวชาวบ้านกับเจ้าชายเมืองจีน
เจ้าชายจรจัด
หมู่บ้านชานเมืองอาณาจักรต้าหลง
กลางตลาดเล็ก ๆ ที่คึกคักของหมู่บ้าน หญิงสาวคนหนึ่งกำลังเลือกซื้อผักอยู่ เธอแต่งกายธรรมดาแต่ดูมีเสน่ห์ ใบหน้าสวยสะอาดแม้จะไม่ได้แต่งแต้มเครื่องสำอาง ผมยาวถูกรวบขึ้นอย่างลวก ๆ เธอชื่อ “เสี่ยวเหมย” หญิงชาวบ้านผู้หาเลี้ยงชีพด้วยการทำสวนและรับจ้างเล็ก ๆ น้อย ๆ
"เฮ้ย! ไอ้ขอทานนั่นอีกแล้วเหรอ?"
เสียงของแม่ค้าแผงข้าง ๆ ทำให้เสี่ยวเหมยหันไปมอง และสิ่งที่เธอเห็นก็ทำให้เธอต้องขมวดคิ้ว
ชายหนุ่มรูปร่างสูงโปร่ง ผิวขาวสะอาด แต่เสื้อผ้ากลับมอมแมมราวกับไม่เคยซักมาก่อน กำลังยืนจ้องขนมซาลาเปาในซุ้มร้านค้า ดวงตาเป็นประกายเหมือนหมาป่าหิวโซ
"เจ้าหนุ่ม! ไม่มีเงินก็อย่ามายืนเกะกะ เดี๋ยวแม่ค้าไล่ตีด้วยไม้นะ!" แม่ค้าส่งเสียงขู่
ชายหนุ่มสะดุ้ง ก่อนจะยิ้มกว้างอย่างเจ้าเล่ห์ “ข้ามีเงิน… แค่… ตอนนี้ยังอยู่ระหว่างทาง”
“หืม?”
ก่อนที่แม่ค้าจะไล่เขาจริง ๆ เสี่ยวเหมยที่ยืนมองอยู่ก็ถอนหายใจเฮือก แล้วหยิบเงินจากถุงเงินเล็ก ๆ ของตัวเองส่งให้แม่ค้า
"ข้าจ่ายให้เอง เอาซาลาเปามาให้เขาสามลูก"
แม่ค้าอ้าปากค้าง คนในตลาดเองก็มองหญิงสาวอย่างประหลาดใจ ขณะที่ชายหนุ่มมองเธออย่างสนอกสนใจ
"เจ้าช่วยข้าทำไม?"
"ข้าแค่รำคาญ เจ้ายืนจ้องซาลาเปาราวกับมันจะละลายได้" เสี่ยวเหมยตอบเสียงเรียบ "กินเสร็จแล้วก็ไปซะ"
ชายหนุ่มรับซาลาเปามาแล้วยิ้มกว้าง "ข้าชื่อ ‘หลี่หาน’ เจ้าล่ะ?"
"ไม่ต้องรู้จักหรอก รีบกินแล้วก็ไปให้พ้น ๆ เถอะ"
แต่สิ่งที่เสี่ยวเหมยไม่รู้ก็คือ… "ไอ้ขอทาน" ตรงหน้าเธอ ไม่ใช่ขอทานธรรมดา แต่คือ องค์ชายสามแห่งแคว้นต้าหลง ผู้หนีออกจากวังหลวงมาใช้ชีวิตอิสระ!
และการช่วยเหลือครั้งนี้… คือจุดเริ่มต้นของความวุ่นวายในชีวิตเธอ!
—--
(ต่อไป: องค์ชายผู้ถูกใช้แรงงาน! เสี่ยวเหมยที่ช่วยเขา กลับถูกเขาเกาะติดไม่ยอมไป แล้วเธอจะทำยังไง!)
ฝากถึงนักอ่านที่รัก❤💛💙
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนิยายของเค้า เค้าดีใจมากที่คนอ่านแล้วมีผู้ติดตาม ถึงนิยายของเค้าจะไม่มีที่น่าสนใจ ไม่สนุก แต่งไม่รู้เรื่อง แต่นักอ่านทุกท่านก็ยังแวะมาอ่าน มากดไลค์ และคอมเม้น ถึงจะไม่ค่อยมีคอมเม้นก็เถอะ นักอ่านทุกท่านที่ผ่านมาอ่านนิยายของเรา สามารถคอมเม้นให้ความคิดเห็นได้เลยนะคะ เราจะอ่านและนำมาพัฒนามากขึ้น สามารถติชมได้เลยนะคะ
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 80
Comments