หลังจากนอนซมไปทั้งวัน ภีมปรียาก็ตื่นขึ้นมาในตอนเช้าด้วยความรู้สึกที่ดีขึ้นมากกว่าที่คิด
แต่สิ่งแรกที่เธอเห็นเมื่อหันไปข้าง ๆ ก็คือ…
คีรินทร์ที่นั่งพิงหัวเตียง หลับสนิทอยู่ข้าง ๆ
—
เช้าที่ไม่คุ้นเคย
ภีมปรียากระพริบตาปริบ ๆ ก่อนจะมองแขนของตัวเองที่ยังคงพาดอยู่บนตักของคีรินทร์
เธอจำได้ว่าเมื่อคืนใช้แขนเขาเป็นหมอนข้าง…
แต่นี่เธอเผลอซุกตัวเข้าหาเขาขนาดนี้เลยเหรอ?!
เธอขยับตัวออกช้า ๆ แต่ไม่ทันจะพ้นรัศมีของเขา คีรินทร์ก็ขยับตัวเล็กน้อยแล้วลืมตาขึ้นมา
"อืม…"
สายตาคมกริบที่ยังดูง่วงนอนสบกับเธอ ทำเอาภีมปรียาชะงักไปชั่วขณะ
"ตื่นแล้วเหรอ?" เสียงทุ้มต่ำของเขายิ่งทำให้ใจสั่น
"อะ…อืม"
คีรินทร์กวาดตามองใบหน้าของเธอก่อนจะยกมือแตะหน้าผากเธอเบา ๆ
"ตัวไม่ร้อนแล้วนี่"
"ก็…ฉันหายแล้วไง"
"หืม? หายแล้วเหรอ?" คีรินทร์เลิกคิ้ว ก่อนจะโน้มหน้าเข้ามาใกล้เธอ
ใกล้มาก!
"ดะ…เดี๋ยว! ทำอะไรเนี่ย!"
"เช็กดูว่าเธอหายดีจริงไหม" คีรินทร์พูดเรียบ ๆ แต่จงใจโน้มใบหน้าเข้ามาใกล้มากขึ้น
หัวใจเต้นแรงไปหมดแล้ว!
"ฉะ…ฉันหายแล้วจริง ๆ ไม่ต้องเช็กแล้ว!" ภีมปรียารีบถอยออกห่าง
คีรินทร์ยิ้มบาง ๆ ก่อนจะพยักหน้า "งั้นก็ดีแล้ว"
—
การตอบแทน(?)
ภีมปรียามองเขาด้วยความรู้สึกแปลก ๆ เธอไม่เคยเห็นคีรินทร์ดูสบาย ๆ แบบนี้มาก่อน ปกติเขาจะเย็นชา นิ่งขรึม แต่ตอนนี้…
เขากำลังหยอกล้อเธอจริง ๆ ใช่ไหม?!
"เอาล่ะ ในเมื่อเธอหายดีแล้ว งั้นก็ถึงเวลาตอบแทนฉันแล้วล่ะ"
"หา? ตอบแทนอะไร?"
"ฉันดูแลเธอมาทั้งวันทั้งคืน" คีรินทร์พูดด้วยน้ำเสียงเรียบ ๆ "เธอต้องเลี้ยงข้าวฉัน"
"…"
ภีมปรียาหรี่ตามองเขาอย่างจับผิด "นี่คุณกำลังใช้โอกาสนี้แกล้งฉันอยู่ใช่ไหม?"
"ฉันแค่เรียกร้องความยุติธรรม"
"…"
"หรือเธอจะปฏิเสธ?"
ภีมปรียาถอนหายใจ ก่อนจะยอมแพ้ "โอเค ๆ เลี้ยงก็เลี้ยง!"
—
เดท(?) แรกที่ภีมปรียาเป็นฝ่ายชวน
สุดท้ายภีมปรียาก็พาคีรินทร์ไปที่ร้านอาหารเล็ก ๆ ที่เธอชอบ ร้านไม่ได้หรูหราเหมือนที่เขาเคยไป แต่กลับมีบรรยากาศอบอุ่น
"เธอชอบที่นี่เหรอ?"
"อืม ฉันมากินบ่อย อาหารอร่อย ราคาก็ไม่แพง"
"ฉันไม่ได้ถามเรื่องราคา" คีรินทร์ตอบเรียบ ๆ แต่ประโยคนั้นกลับทำให้ภีมปรียารู้สึกเขินเล็กน้อย
ก็ใช่…คนอย่างเขาจะสนใจเรื่องราคาทำไมล่ะ?
"งั้น…คุณชอบไหม?"
คีรินทร์มองรอบ ๆ ร้าน ก่อนจะพยักหน้า "ก็โอเค"
ภีมปรียายิ้มออกมา "ดีเลย งั้นสั่งอาหารเถอะ!"
—
เมื่อคุณชายเย็นชาเริ่มเอาใจ
ตอนแรกภีมปรียาคิดว่าแค่เลี้ยงข้าวก็คงจบเรื่อง แต่เธอกลับรู้สึกแปลก ๆ เมื่อเห็นคีรินทร์เริ่มทำอะไรบางอย่างที่ไม่ปกติ
เขาคีบเนื้อมาใส่จานให้เธอ
"เอ้า กินสิ"
"…"
ภีมปรียาจ้องเขาเหมือนเห็นอะไรที่ไม่น่าเชื่อ "นี่คุณ…ปกติเป็นแบบนี้เหรอ?"
"แบบไหน?"
"ก็แบบ…เอาใจขนาดนี้"
คีรินทร์ยิ้มมุมปาก "ฉันกำลังตามจีบภรรยาตัวเองอยู่ ไม่ควรทำเหรอ?"
"!!!"
ภีมปรียาสำลักน้ำแทบไม่ทัน
คีรินทร์ยกแก้วน้ำให้เธอพร้อมกับลูบหลังเบา ๆ
"อย่าตกใจขนาดนั้นสิ"
แล้วใครมันจะไม่ตกใจล่ะ!
—
หัวใจที่เริ่มเปิดรับ
หลังจากกินข้าวเสร็จ คีรินทร์ก็ขับรถมาส่งเธอที่คอนโด
"ขอบคุณนะคะ ที่ดูแลฉัน" ภีมปรียาพูดเบา ๆ
"ฉันเต็มใจ"
ภีมปรียาหลบตา รู้สึกว่าความสัมพันธ์ของพวกเขาเริ่มเปลี่ยนไปทีละนิด เธอเคยคิดว่าคีรินทร์แต่งงานกับเธอเพราะหน้าที่ แต่ตอนนี้…
หรือเขาจะจริงจังกับเธอมากกว่าที่คิด?
—
To be continued…
ภีมปรียาหายป่วยแล้ว แต่ทำไมเธอถึงรู้สึกว่าหัวใจยังไม่ปกติอีกนะ?!
แผนตามจีบภรรยาของคีรินทร์เดินหน้าเต็มกำลัง!
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 101
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments