ตั้งแต่วันนั้น… คีรินทร์ก็เริ่มทำตัวแปลกไป
และภีมปรียาก็รู้สึกได้ว่าเธอกำลังถูก 'ตามจีบ'
—
ข้อความแปลก ๆ ในทุกเช้า
ปกติคีรินทร์ไม่ใช่คนที่จะส่งข้อความหาใครก่อน แต่เช้าวันนี้…
[07:00 AM] คีรินทร์: ตื่นหรือยัง?
ภีมปรียาขมวดคิ้วมองโทรศัพท์ นี่เขาทักมาแต่เช้าเลยเหรอ?
[07:02 AM] ภีมปรียา: เพิ่งตื่นค่ะ มีอะไรหรือเปล่า?
[07:03 AM] คีรินทร์: ไม่มี แค่จะบอกว่า อย่าลืมกินข้าวเช้า
[07:05 AM] ภีมปรียา: …
[07:06 AM] ภีมปรียา: คุณเป็นอะไรหรือเปล่า? ปกติไม่เห็นเคยทักมาแบบนี้
[07:08 AM] คีรินทร์: ก็ดูแลภรรยาของตัวเองไง มีปัญหาอะไร?
[07:10 AM] ภีมปรียา: …ไม่มีค่ะ (แต่ในใจมีเยอะมาก!)
—
ดอกไม้ที่โผล่มาทุกวัน
วันต่อมา… ขณะที่ภีมปรียากำลังนั่งทำงานอยู่ที่อัครวรกรุ๊ป ก็มีพนักงานส่งของเดินเข้ามาพร้อมช่อดอกไม้สีขาว
"ขอโทษนะคะ คุณภีมปรียาใช่ไหมคะ?"
"เอ่อ… ใช่ค่ะ?"
"นี่คือดอกไม้ที่มีคนส่งมาให้ค่ะ"
ภีมปรียามองช่อดอกไม้อย่างงง ๆ ก่อนจะหยิบการ์ดเล็ก ๆ ที่แนบมาขึ้นมาอ่าน
> 'ถึงภรรยาของฉัน – ขอให้วันนี้ของเธอสดใสเหมือนดอกไม้พวกนี้' – คีรินทร์
!!!!!!!!
เธอแทบจะสำลักกาแฟตัวเองทันที นี่เขาส่งดอกไม้มาให้เธอจริง ๆ ใช่ไหมเนี่ย?!
—
มื้อค่ำสุดพิเศษที่ถูกบังคับ(?)
"เย็นนี้ไปกินข้าวกับฉัน" คีรินทร์พูดขึ้นทันทีที่เธอเดินเข้ามาในห้องทำงานของเขา
ภีมปรียากะพริบตาปริบ ๆ "อะไรนะคะ?"
"ไปกินข้าว"
"ทำไมต้องไปคะ?"
"ก็ฉันจะจีบเธอไง"
"…!!!"
ภีมปรียาสะอึก นี่เขาพูดออกมาตรง ๆ แบบนี้เลยเหรอ?!
"หรือเธอไม่อยากให้สามีของเธอตามจีบ?" คีรินทร์เลิกคิ้วมอง
ภีมปรียารีบส่ายหน้า "ปะ…เปล่าค่ะ แค่แปลกใจ"
"งั้นเลิกแปลกใจแล้วไปกันเถอะ"
—
บรรยากาศเดทที่ไม่เหมือนเดท
คีรินทร์พาเธอมาที่ร้านอาหารสุดหรูที่อยู่ชั้นบนสุดของโรงแรมระดับห้าดาว
"นี่มัน…"
"ฉันจองไว้"
ภีมปรียามองไปรอบ ๆ อย่างตื่นเต้นแต่ก็แอบเกร็ง นี่มันดูโรแมนติกเกินไปไหม?!
"ฉันรู้ว่าเธอไม่ชอบกินอาหารที่ต้องมีมารยาทเยอะ ๆ ก็เลยเลือกเมนูที่เธอชอบไว้แล้ว"
ภีมปรียาชะงัก "คุณรู้ได้ไงว่าฉันชอบอะไร?"
คีรินทร์มองหน้าเธอแล้วยิ้มมุมปาก "ฉันก็แค่จำได้"
โอ้โห… คีรินทร์เวอร์ชันนี้มันอะไรกัน?!
—
ใครกันแน่ที่เขิน?
ระหว่างมื้ออาหาร คีรินทร์ดู 'ผ่อนคลาย' กว่าปกติ เขามองเธอแทบไม่ละสายตา จนภีมปรียาเริ่มรู้สึกแปลก ๆ
"คุณมองฉันแบบนี้ทำไมคะ?"
"ก็ฉันกำลังจีบเธออยู่ไง"
"คุณจะพูดแบบนี้ไปตลอดเลยเหรอ?"
"ใช่"
โอ๊ย… นี่มันไม่ใช่คีรินทร์คนเดิมที่เธอรู้จักแล้วแน่ ๆ!
—
จบเดทแบบไม่ธรรมดา
หลังจากกินข้าวเสร็จ คีรินทร์ขับรถพาเธอกลับคอนโดตามปกติ แต่ครั้งนี้…
"เดี๋ยวค่ะ!" ภีมปรียาร้องขึ้นก่อนจะลงจากรถ
"หืม?"
"ฉันยังไม่ได้จ่ายเงินเลยนะคะ"
"เธอไม่ต้องจ่าย"
"แต่—"
"สามีเลี้ยงภรรยา มันผิดตรงไหน?"
!!!!
ภีมปรียาหมุนตัวเตรียมหนีเข้าห้องตัวเองทันที แต่ก่อนที่เธอจะได้ก้าวไปไหน คีรินทร์ก็คว้าข้อมือเธอไว้
"ภีม"
"คะ?"
เขาจ้องเธออยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะพูดขึ้นเสียงเบา
"พรุ่งนี้… ฉันจะมารับไปทำงานเอง"
"อะไรนะคะ?"
"และก็… อย่าลืมฝันถึงฉันด้วย"
!!!!!!!!
ภีมปรียารีบวิ่งเข้าห้องตัวเองทันที ในขณะที่อีกฝ่ายยืนมองตามเธอด้วยรอยยิ้มพอใจ
เกมจีบภรรยาเพิ่งเริ่มต้นเท่านั้นเอง…
—
To be continued…
คีรินทร์เวอร์ชันสายจีบมาแล้ว! ภีมปรียาจะรับมือไหวไหมนะ?
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 90
Comments