ภรรยาสาวน้อย

[คฤหาสน์ตระกูลอัครวรเกียรติ – ห้องทำงานของคีรินทร์]

คีรินทร์ขมวดคิ้วพลางจ้องมองรูปถ่ายในมือ ภาพหญิงสาวในชุดเดรสสีอ่อน ผมยาวสลวยและดวงตากลมโตเต็มไปด้วยความเศร้าสร้อย

"เธอเป็นใคร?" เขาถามเสียงเรียบ

วริศมองหน้าเขา ก่อนจะเอ่ยช้า ๆ "เธอคือ ภรรยาของนาย"

คีรินทร์ชะงักไปทันที รู้สึกเหมือนคำพูดนั้นเป็นเรื่องที่ไกลตัวเกินไป "ฉันแต่งงานแล้วงั้นเหรอ?"

"ใช่" วริศพยักหน้า "ชื่อของเธอคือ ภีมปรียา นายแต่งงานกับเธอเมื่อปีก่อน เป็นการแต่งงานที่เกิดขึ้นอย่างกะทันหัน"

คีรินทร์ยังคงรู้สึกว่าเรื่องนี้ไม่สมเหตุสมผล "ถ้าเธอเป็นภรรยาของฉัน ทำไมฉันถึงไม่มีภาพเธออยู่ในห้องนี้เลย?"

วริศเงียบไปครู่หนึ่งก่อนจะพูดออกมา "เพราะนายไม่เคยรักเธอ"

คีรินทร์นิ่งไป สัมผัสถึงบางอย่างในใจที่บอกว่ามันอาจจะจริง

[คืนนั้น – บ้านหลังเล็กในสวนของคฤหาสน์]

หลังจากกลับมาที่คฤหาสน์ คีรินทร์ก็ได้รู้ว่า ภีมปรียาไม่ได้อยู่ในตัวคฤหาสน์หลัก แต่เธออาศัยอยู่ในบ้านหลังเล็กที่อยู่ด้านหลังสวนของคฤหาสน์

เขาตัดสินใจเดินไปหาเธอเอง

บ้านหลังเล็กดูอบอุ่น มีสวนดอกไม้เล็ก ๆ อยู่หน้าบ้าน แสงไฟสีเหลืองอ่อนส่องลอดผ่านผ้าม่าน ชายหนุ่มยืนอยู่หน้าประตูก่อนจะเคาะเบา ๆ

ก๊อก ๆ ๆ

ประตูเปิดออก เผยให้เห็นหญิงสาวร่างเล็กที่ยืนอยู่ตรงหน้า เธอสวมชุดนอนเรียบง่าย ใบหน้าไร้เครื่องสำอาง แต่ยังดูสวยหวาน ดวงตาของเธอสั่นไหวเมื่อเห็นเขา

"คีรินทร์..." เธอพึมพำเสียงแผ่ว ราวกับไม่แน่ใจว่าเขามาหาจริง ๆ หรือไม่

ชายหนุ่มมองเธอเงียบ ๆ ก่อนจะเอ่ยขึ้น "เธอคือภีมปรียา ภรรยาของฉันใช่ไหม?"

ภีมปรียาชะงัก ก่อนจะกัดริมฝีปากแน่น แล้วพยักหน้า "ค่ะ"

"เข้ามาก่อนไหม?" เธอถอยหลังให้เขาเดินเข้าไปในบ้าน

คีรินทร์กวาดตามองไปรอบ ๆ บ้าน มันเป็นบ้านที่อบอุ่น ตกแต่งอย่างเรียบง่ายและเต็มไปด้วยของใช้ที่ดูมีเอกลักษณ์ ทุกอย่างในที่นี่สะท้อนถึงตัวตนของเธอ แต่กลับไม่มีอะไรที่เป็นของเขาเลย

เขานั่งลงบนโซฟา ขณะที่ภีมปรียาชงชาแล้ววางไว้ตรงหน้าเงียบ ๆ

"ฉันอยากรู้เรื่องของเรา" คีรินทร์เอ่ยเสียงเรียบ

ภีมปรียากำมือแน่น ก่อนจะเงยหน้ามองเขา "คุณจำอะไรไม่ได้เลยเหรอคะ?"

"ไม่มีเลย"

หญิงสาวเม้มริมฝีปาก ดวงตาคลอไปด้วยน้ำตาที่เธอพยายามกักเก็บไว้

"เรา...แต่งงานกันเพราะคุณต้องการ" เธอพูดช้า ๆ "แต่คุณไม่เคยรักฉันเลย"

คีรินทร์นิ่งไป มองใบหน้าของเธอที่เต็มไปด้วยความเศร้า

"เธอรักฉันไหม?"

คำถามนั้นทำให้ภีมปรียาสะอึก เธอหลุบตาลง ก่อนจะตอบเสียงแผ่ว "ค่ะ..."

หัวใจของคีรินทร์กระตุกวูบ ราวกับมีอะไรบางอย่างที่ไม่อาจเข้าใจได้

แต่สิ่งหนึ่งที่เขารู้แน่ชัดก็คือ เรื่องระหว่างเขากับเธอ…มันซับซ้อนกว่าที่คิด

(To be continued…)