ครั้งนี้ในที่สุดเธอก็ได้ยินชัดเจนว่าเขาตั้งใจจะทำอะไรขณะที่มองไปที่การแสดงออกของผู้ชายคนนั้น….
เดดเมท! ถึงวาระ!
เขาไม่ใช่ผู้ชายที่ดีอย่างที่เธอคิดเขาเป็นแค่ผู้ชายที่สวมชุดสูทแบบตะวันตกที่ได้รับการตัดเย็บอย่างดีและสง่างามซึ่งแท้จริงแล้วหมาป่าหิวโหยในสถานที่อันโดดเดี่ยวเช่นนี้ในที่สุดเขาก็เปิดเผยลักษณะที่แท้จริงของเขาไม่ใช่หรือ
เหยาเหยาตื่นตระหนกอยากจะหนี แต่เมื่อเธอพยายามที่จะยืนขึ้นเธอก็ถูกหยูอ่าวเทียนดึงกลับ:“ เป่าเป่ย (เบ๊บ) ที่นี่เป็นสถานที่โดดเดี่ยวเธอจะหนีไปไหนได้?” เขาใช้พละกำลังเพียงเล็กน้อยผลักเธอลงเธอก็เหมือนกับว่าวที่ตกลงไปในอ้อมกอดของหยูอ่าวเทียนตัวต่อตัว
เขามีพละกำลังมาก!
เมื่อมองใบหน้าที่ไร้ที่ตินั้นใกล้ ๆ โคโลญจน์ผู้ชายที่เขาใช้อย่างหนักเพื่อที่เธอจะไม่ตกหลุมรักเขา แต่เพราะความกลัวของเธอร่างเล็กกระทัดรัดของเธอจึงสั่นเล็กน้อย
“ ถ้าคุณไม่พูดอะไรฉันขอถือว่าคุณตกลงได้ไหม? คุณเป็นผู้หญิงที่เปิดใจกว้างจริงๆ”
รูปลักษณ์ที่น่ากลัวคำพูดปีศาจของเขาในขณะนี้ชายคนนี้ทำให้เหยาเหยารู้สึกคุ้นเคยและรู้สึกราวกับว่าเธอเคยพบชายคนนี้มาก่อนในที่ไหนสักแห่ง “ ไม่ฉันไม่เห็นด้วยคุณไม่ได้พูดเรื่องไร้สาระ!”
“ เหรอ? ถึงกระนั้นคุณก็ให้การตอบรับในเชิงบวก ตอนนี้…ให้ฉันลองกลิ่นของคุณ”
ชายคนนี้มีน้ำเสียงมึนเมาซึ่งก้องอยู่ในหูของเธอ โดยไม่รอคำตอบของเธอในวินาทีต่อมาเขาก็กดริมฝีปากลงไปที่ริมฝีปากของเธอ “ อึก…”
มือเล็ก ๆ ของเธอพยายามอย่างหนักที่จะผลักอกของผู้ชายคนนั้นไปข้างหน้า แต่แรงของเธอยังไม่เพียงพอจูบที่รุนแรงของเขาแทรกซึมเข้าไปในริมฝีปากนุ่มของเธอราวกับจะละลายเธอได้
เมื่อเขาแนบริมฝีปากของเขาเข้าไปในตัวเธออย่างเยือกเย็นราวกับริมฝีปากไอศครีมผู้ชายที่รู้สึกไม่พอใจลิ้นของเขาดันเข้าไปในปากของเธออย่างรุนแรงแงะฟันขาวของเธออย่างก้าวร้าว
“ อึ้ง….” เสียงของเหยาเหยาไม่ต่อเนื่องที่จะเปิดปากของเธอน้ำตาของเธอค่อยๆตกลงมาและทำให้ดวงตาของเธอเปียก
ลิ้นของเขาไม่หยุดนิ่ง แต่กลับดุร้ายเจ้าชู้ปลุกปั่นรสชาติที่หอมหวานเต็มปากคน
ร่างกายเล็กกระทัดรัดนั้นกำลังสั่นสะท้านเพื่อต่อต้าน "ดุร้าย" ของเขา แต่ไม่ว่าเธอจะพยายามแค่ไหนเธอก็ทำไม่ได้ ชายคนนี้ยังคงก้าวร้าวมาก แต่ช้า ๆ เขาก็กระตุ้นและทำให้เขาเป็นเจ้าของมากขึ้น
มือใหญ่ของเขาอยู่ไม่สุขค่อยๆเคลื่อนไปที่หน้าอกของเธอและ ...
เหยาเหยากำลังตื่นตระหนกดวงตาของเธอเบิกกว้างปกคลุมไปด้วยความกลัวชายคนนี้มีรูปร่างที่สง่างามออร่าที่สง่างาม แต่เขาจะทำสิ่งสกปรกและไม่สุภาพเช่นนี้ได้อย่างไร? ที่สำคัญที่สุดยังอยู่ใน บริษัท เขาไม่กลัวที่จะถูกไล่ออกเหรอ?
น้ำตาไหลลงมาจากขอบตาของเธอเธอไม่สามารถหยุดได้ที่จะขยับร่างกายเล็ก ๆ ของเธอเพื่อต่อต้านความก้าวร้าวของผู้ชายคนนั้น แต่เขาก็ยังทำได้สำเร็จ
มือใหญ่ของเขาล้วงลงไปในเสื้อของเธอจนสุด ร่องรอยของความรู้สึกหนาวสั่นกำลังมาถึงร่างกายของเหยาเหยาก็สั่นสะท้าน
ไม่….
ไม่ฉันไม่อยากนึกถึงฝันร้ายเมื่อสองปีก่อนที่ฉันเก็บกดไว้จากความทรงจำ !!!
“ อึก….” เสียงทั้งหมดของเธอที่ตั้งใจจะขอร้องนั้นถูกชายคนนั้นกลืนกินคนสุดท้ายเท่านั้นที่จะได้ยินเสียงครวญครางหากแกะน้อยตัวนี้ส่งเสียง“ meh”“ baa” ก็มี แต่จะทำให้ชายคนนั้นก้าวร้าวมากขึ้นเพื่อกลั่นแกล้งเธอ
มือใหญ่ของเขาลูบไปที่ผิวขาวและอ่อนนุ่มของเธอหัวใจเหยาเหยาเหมือนจะหยุดเต้นเพื่อต้านทานการเคลื่อนไหวของผู้ชายคนนั้นซึ่งทำให้หน้าอกของเธอร้อนรุ่มและค่อยๆสูญเสียพลังของเธอ ...
ในขณะนี้ดวงตาคู่หนึ่งของหยูอ่าวเทียนเปิดขึ้นเผยให้เห็นการแสดงออกที่น่ากลัวและผิดหวังของเขา เขาสนุกกับการเล่นกับแกะตัวน้อยตัวนี้ที่กำลังดิ้นรนในอ้อมกอดของเขามาก่อน แต่ทันใดนั้นเธอก็เปลี่ยนไปเป็นปลามรณะจากนั้นมันก็เป็นการดีกว่าที่เขาจะเล่นกับคนอื่น ๆ ที่มักง่ายซึ่งเคยส่งตัวเองมาหาเขา!
“ Ringgggg … .. Ringgggg”
ทันใดนั้นเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นอีกครั้งเหยาเหยาเห็นร่องรอยแห่งความหวังและอีกครั้งที่เธอกำลังดิ้นรนในการตอบกลับครั้งแรกหยูอ่าวเทียนก้าวร้าวมากขึ้นที่จะยุติสิ่งนี้ด้วยการจูบที่รุนแรง
“ หือหือหู” ลมหายใจร้อนแรงเธอยกมือขึ้น“ คุณล้ำเส้น !!! ไอ้บ้า !!!”
เธออยากจะตบใบหน้าที่ดูดีของเขาด้วยความเต็มกำลังของเธอ ...
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 109
Comments