ชายหนุ่มเบิกตากว้างกับภาพที่เห็น ในถ้ำขนาดใหญ่มีลำต้นอะไรบางอย่างอยู่กลางถ้ำ ลายล้อมไปด้วยสิ่งมีชีวิต ไม่สิ สัตว์ประหลาดน่าจะถูก พวกมันมีรูปร่างที่แตกต่างกัน บ้างคลานกับพื้น บ้างก็ยืนสองขา บ้างก็ยืนสี่ขาก็มี บางตัวมีสามตา ไปจนถึงสิบ - ยี่สิบตา แต่ละตัวมีรูปร่างที่บิดเบี้ยว ขากรรไกรอันทรงพลัง ที่พร้อมจะขย้ำเหยื่อให้แหลกสลาย ด้วยแรงกัดของพวกมัน บางตัวปากฉีก หรือร่างกายบางส่วนฉีกเหวอะหวะ ช่างเป็นภาพที่พิศวงนัก
ชายหนุ่มค่อยๆถอยออกมาจากตรงนั้น แต่ทว่าสัตว์ประหลาดพวกนั้น...
กลับรู้ซึ้งถึงตัวตนของเขาซะแล้ว หนึ่งในพวกมันพยายามกระโจนเข้าใส่เขา โชคดีที่พวกมันตัวใหญ่กว่าทางแคบๆนั้น เขารีบชักดาบผู้พิทักษ์สงครามออกมาทันที
ชายหนุ่มฟาดฟันสิ่งมีชีวิตเหล่านั้นทันที ด้วยพละกำลังของเขา ทำให้เกิดรอยแยกของหิน สัตว์ประหลาดเหล่านั้นจึงกระโจนเข้าใส่เขาทันที ด้วยความต้องการที่จะมีชีวิตอยู่เพื่อสิ่งนั้น เขาได้ทำการกวาดล้างสิ่งมีชีวิตเหล่านั้นจนหมดสิ้น
ชายหนุ่มได้บุกทะลวงเข้าไป ฆ่าล้างสิ่งมีชีวิตเหล่านั้น ด้วยความมุ่งมั่นที่จะไปถึง ตรงนั้น เขาได้ฟาดฟันใครต่อใครมามากเกินกว่าที่จะแก้ไขได้แล้ว เขาเข้าใจมาตลอดว่า ถ้าหากไม่มีกฎกติกาแล้วชีวิตมันจะมีค่าหรอ? ถ้าภาคแสดงหายไป เขาก็ไม่มีเหตุผลที่จะต้องกลับมาน่ะสิ? ทำไมถึงได้ยากนักนะ?
การฆ่าล้างหมู่ของชายหนุ่มดำเนินเวลาไปหลายชั่วโมง ซึ่งทำให้เขาได้ประสบการณ์ ฆ่าหมู่ มาเป็นตอนหนึ่งของนิทานเล่มหนาของเขา เขากำหมัดแน่น สายตาจ้องมองไปที่ตัวการของสัตว์ประหลาด ต้นไม้งั้นหรอ? เขาเริ่มตั้งคำถาม
ชายหนุ่มก้าวไปข้างหน้า ปลายดาบขูดกับพื้น เสียงดังสะท้านไปทั่วทั้งถ้ำ ลำต้นสีม่วงแก่ขนาดใหญ่ ตั้งตระหง่านอยู่ต่อหน้าเขา เขากล่าว
" ต้นไม้ไร้ค่า... ฉันจะเป็นคนจบเรื่องนี้เอง...! จงดับสูญไปกับพสุธาซะ! "
ชายหนุ่มกวัดแกว่งดาบไปมา สายตาอันแหลมคมประดุจเหยี่ยว เขาทุ่มแรงทั้งหมดไปที่ปลายดาบ ฟาดฟันต้นไม้ตรงหน้าอย่างไม่หวั่นเกรง เส้นผมยาวสลวยของเขาพริ้วไหว ปลิวว่อนไปตามสายลม อย่างนุ่มนวล ผิดต่างกันกับการกระทำของเขา
เสียงดาบกระทบต้นไม้สนั่นไปทั่ว...
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments