เช้าวันถัดมา มิเชลตื่นขึ้นมาพร้อมกับความรู้สึกที่ค้างคาในใจเมื่อคืนที่ผ่านมา ภาคินยังคงเป็นปริศนาในชีวิตเธอ แม้จะทำงานร่วมกันมาหลายเดือน แต่เธอกลับไม่สามารถเข้าใจตัวตนของเขาได้อย่างแท้จริง
วันนี้คิวงานของเธอเต็มไปหมด ทั้งการประชุมกับลูกค้าและการเตรียมเอกสารสำหรับโปรเจกต์ใหม่ แต่สิ่งที่ทำให้เธอรู้สึกหนักหน่วงกว่าทุกวันคือ ความคิดถึงภาคินที่ยังคงอยู่ในใจ แม้เขาจะเป็นคนที่เย็นชา แต่เธอก็รู้สึกว่าเขามีบางสิ่งที่ซ่อนอยู่ในตัวเอง
หลังจากเสร็จงานประชุมในช่วงกลางวัน มิเชลตัดสินใจไปทานข้าวที่ร้านอาหารเล็กๆ ที่เงียบสงบ เธออยากใช้เวลาส่วนตัวเพื่อคลายความเครียดจากงาน และหามุมสงบให้ตัวเอง เมื่อเธอเดินเข้าไปในร้าน ร่างสูงของภาคินก็เดินเข้ามาพร้อมกับความเงียบสงบที่ตามหลัง เขาหันมามองเธอเล็กน้อย ก่อนจะเดินไปนั่งที่โต๊ะเดียวกับเธอโดยไม่พูดอะไร
“ทำไมถึงมาที่นี่คะ?” มิเชลถามขึ้นเมื่อเขานั่งลงข้างๆ
ภาคินหันมามองเธอด้วยสีหน้าที่ไม่ค่อยแสดงความรู้สึก "แค่หาที่สงบๆ สักหน่อย" เขาตอบสั้นๆ ก่อนจะสั่งอาหาร
มิเชลรู้สึกว่าภาคินอาจจะมีบางอย่างที่เขาต้องการระบาย แต่เขากลับไม่พูดออกมา แทนที่จะถามคำถามต่อ เธอเลือกที่จะนั่งเงียบๆ และปล่อยให้บรรยากาศรอบตัวพวกเขานำพาไป
ระหว่างที่ทานอาหารกันไป บรรยากาศที่เงียบสงบก็ทำให้มิเชลเริ่มรู้สึกถึงการเปิดเผยบางอย่างจากภาคิน แม้เขาจะยังคงเย็นชา แต่มิชเชลรู้สึกได้ว่าภาคินกำลังเริ่มเปิดใจให้กับเธอมากขึ้น
“คุณเคยคิดไหมว่าบางครั้งการเงียบก็อาจจะพูดมากกว่าคำพูดบางคำ?” มิเชลถามอย่างตั้งใจ ขณะที่มองไปที่ภาคิน
ภาคินหยุดตักอาหารและมองไปที่เธอ ก่อนจะยิ้มเล็กน้อย "บางครั้งคำพูดอาจจะทำให้เรื่องยุ่งยากไปมากกว่าการเงียบ" เขาตอบด้วยเสียงที่อบอุ่นขึ้นเล็กน้อย
มิเชลรู้สึกว่าคำตอบนี้ทำให้เธอเริ่มเข้าใจภาคินมากขึ้น แม้เขาจะไม่ได้พูดออกมาในทุกๆ เรื่อง แต่เธอสัมผัสได้ถึงความอ่อนโยนที่แฝงอยู่ในคำพูดและท่าทางของเขา
หลังจากทานข้าวเสร็จ ภาคินยื่นมือไปข้างหน้าและเอื้อมมือไปที่มือของมิเชล ก่อนจะพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงจริงจัง "ขอบคุณที่อยู่ข้างๆ ฉัน"
มิเชลมองไปที่มือของเขาและยิ้มให้เบาๆ "ไม่เป็นไรค่ะ ฉันเข้าใจคุณดี"
สิ่งที่ภาคินทำในตอนนี้ทำให้เธอรู้สึกถึงการเปิดใจจากเขา แม้จะยังไม่สมบูรณ์แบบ แต่ทุกก้าวที่เขาก้าวออกจากกรอบของตัวเองก็ทำให้มิเชลรู้สึกว่าความสัมพันธ์นี้กำลังเริ่มเติบโตขึ้นในทางที่ดี
เมื่อทั้งสองเดินออกจากร้าน ภาคินหันมามองมิเชลด้วยรอยยิ้มที่จริงใจมากขึ้น “คุณจะไม่ทิ้งฉันไปใช่ไหม?” เขาถามคำถามที่ทำให้มิเชลรู้สึกถึงความจริงใจในน้ำเสียง
มิเชลหันไปยิ้มให้เขาก่อนจะตอบ "ไม่มีทางค่ะ ฉันจะอยู่เคียงข้างคุณเสมอ"
ติดตามตอนต่อไป...
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 30
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments