มิเชลเดินออกจากห้องทำงานไปที่ห้องพัก โดยที่ภาคินยังคงเดินตามหลังมาอย่างเงียบๆ ทั้งสองเดินผ่านทางเดินที่มีแสงไฟสลัวๆ ประดับอยู่บนผนัง ความเงียบที่อยู่รอบๆ ทำให้มิเชลรู้สึกถึงความไม่สบายใจในใจของภาคิน
เธอสามารถรู้สึกได้ถึงความห่างเหินในท่าทางของเขา แม้ว่าเขาจะพยายามทำตัวเป็นปกติ แต่ยังมีบางอย่างที่สะท้อนให้เห็นว่าเขากำลังพยายามปกปิดอะไรบางอย่าง
“คุณคิดอะไรอยู่คะ?” มิเชลถามเสียงเบา ขณะที่เธอเปิดประตูห้องพักของตัวเอง
ภาคินหยุดเดินเมื่อได้ยินคำถามของเธอ แต่ก็ไม่ได้หันมามอง เขาพยักหน้าเบาๆ ก่อนจะตอบกลับมาเสียงเรียบ “ไม่มีอะไรหรอก”
มิเชลขมวดคิ้วเล็กน้อย เธอรู้สึกว่ามีบางอย่างที่เขาไม่ยอมเปิดเผยออกมา แต่เธอรู้ดีว่าไม่ควรบังคับเขาในเรื่องนี้
“ถ้าคุณอยากพูดอะไร อย่าลังเลที่จะบอกฉันนะคะ” มิเชลพูดด้วยน้ำเสียงที่จริงจัง ทำให้ภาคินต้องหันมามองเธอในที่สุด
เขาสบตากับเธอด้วยแววตาที่คลุมเครือ ราวกับกำลังประเมินบางสิ่งในตัวเธอ ก่อนที่เขาจะหันหน้าไปทางประตูห้อง
“บางครั้ง... เราก็ต้องใช้เวลาในการจัดการกับบางสิ่ง” เขาพูดเสียงต่ำ มิเชลรู้สึกว่าเขากำลังพูดถึงตัวเอง
“แต่ก็ไม่ใช่ทุกอย่างที่ควรเก็บเอาไว้ในใจใช่ไหมคะ?” มิเชลพูดอย่างตั้งใจ มองเขาด้วยแววตาอ่อนโยน
ภาคินยิ้มบางๆ และตอบกลับด้วยน้ำเสียงที่แฝงไปด้วยความซับซ้อน “คุณคิดว่าเราทุกคนต้องพูดทุกเรื่องหรือ?”
มิเชลยังคงจ้องมองเขา ไม่รู้จะตอบกลับอย่างไรดี แต่ในใจกลับมีความรู้สึกว่า เขาไม่ได้แค่พูดถึงการทำงานหรือชีวิตในบริษัทเท่านั้น แต่เขากำลังพูดถึงบางสิ่งที่ลึกซึ้งกว่า
ภาคินเดินออกจากห้องไปทิ้งให้มิเชลยืนมองตามหลังเขาไป ก่อนที่เธอจะหลับตาและถอนหายใจเฮือกใหญ่ เธอรู้สึกว่าการทำงานกับเขามันไม่ใช่แค่เรื่องของการจัดการธุรกิจ แต่เป็นการเรียนรู้เกี่ยวกับความซับซ้อนของตัวตนเขาที่เธอไม่สามารถเข้าใจได้ในทันที
ในคืนนั้น มิเชลยังคงนอนไม่หลับ เธอคิดถึงคำพูดของภาคินและสิ่งที่เขาพยายามปิดบัง แม้เขาจะดูเย็นชาและแข็งแกร่ง แต่ภายในลึกๆ แล้ว มิเชลรู้สึกว่าเขากำลังซ่อนความอ่อนแอหรือความเจ็บปวดบางอย่างเอาไว้
ติดตามตอนต่อไป...
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 30
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments