หลังจากออกจากห้องทำงานของภาคิน มิเชลก็พยายามสลัดความรู้สึกแปลก ๆ ออกไป แต่ไม่ว่าเธอจะทำอะไร ภาพรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ของเขาก็ยังติดอยู่ในหัว
"หรือว่าคุณกำลังคิดถึงผม?"
แค่คิดถึงคำพูดนี้ หน้าเธอก็ร้อนขึ้นมาอีกครั้ง
"โอ๊ย! หยุดคิดสิ!" มิเชลพึมพำกับตัวเองพลางตีแก้มตัวเองเบา ๆ
เธอต้องมีสติเข้าไว้!
—––
ช่วงบ่าย งานยุ่งมากกว่าปกติ เพราะมีเอกสารสำคัญที่ต้องจัดเตรียมสำหรับการประชุมใหญ่ในสัปดาห์หน้า มิเชลจดจ่ออยู่กับการตรวจสอบรายละเอียดจนแทบไม่ได้พัก
แต่ในจังหวะที่เธอกำลังตั้งใจพิมพ์ข้อมูลลงคอมพิวเตอร์ เสียงหนึ่งก็ดังขึ้นจากด้านหลัง
"คุณมิเชล~"
เธอเงยหน้าขึ้นก่อนจะพบว่าเป็น "เดวิด" หนึ่งในผู้บริหารระดับสูงของบริษัท
"สวัสดีค่ะ คุณเดวิด"
"ช่วงนี้งานหนักเหรอครับ? เห็นคุณยุ่งตลอดเลย"
มิเชลยิ้มบาง ๆ "ก็พอสมควรค่ะ แต่ฉันรับมือได้"
"เก่งจริง ๆ เลยนะครับ ผมชอบผู้หญิงที่ขยันแบบนี้"
คำพูดของเดวิดทำให้มิเชลชะงักไปเล็กน้อย แม้เขาจะเป็นผู้บริหารที่มีความสามารถ แต่เธอก็ได้ยินข่าวลือเกี่ยวกับนิสัยเจ้าชู้ของเขาอยู่บ้าง
"ขอบคุณค่ะ" เธอตอบกลับไปอย่างสุภาพ แล้วทำท่าจะกลับไปทำงานต่อ
แต่เดวิดกลับไม่ยอมไปง่าย ๆ
"ว่าแต่เย็นนี้คุณว่างไหมครับ?"
มิเชลชะงัก ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมองเขาอีกครั้ง "มีอะไรหรือเปล่าคะ?"
"ผมว่าจะชวนไปดินเนอร์สักหน่อย"
คำชวนนี้ทำให้เธอประหลาดใจ แม้จะพยายามทำตัวเป็นกลาง แต่มิเชลก็ไม่อยากเข้าไปพัวพันกับเขามากนัก
"เอ่อ…ฉันคงต้องขอตัวค่ะ พอดีมีงานที่ต้องทำต่อ"
"แหม~ ไม่ต้องเกรงใจหรอกน่า" เดวิดยังคงยิ้ม "แค่ไปกินข้าวเฉย ๆ เอง"
มิเชลกำลังหาทางปฏิเสธอย่างแนบเนียน แต่ก่อนที่เธอจะได้พูดอะไรต่อ เสียงทุ้มต่ำก็ดังขึ้นมาจากด้านข้าง
"เธอไม่ว่าง"
ทั้งมิเชลและเดวิดหันไปมองพร้อมกัน และแน่นอนว่าคนที่พูดก็คือ ภาคิน
เขายืนกอดอก มองเดวิดด้วยสายตานิ่งสนิท แต่กลับให้ความรู้สึกเย็นเยียบจนบรรยากาศรอบตัวดูตึงเครียด
เดวิดหัวเราะเบา ๆ "อ้าว คุณภาคิน ไม่คิดว่าคุณจะอยู่แถวนี้นะครับ"
"ผมอยู่ทุกที่ที่ควรอยู่" ภาคินตอบเสียงเรียบ
เดวิดยังคงยิ้ม แต่แววตาของเขาดูไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่ "ผมแค่ชวนมิเชลไปกินข้าว ไม่มีอะไรเสียหายสักหน่อย"
ภาคินปรายตามองมิเชลแวบหนึ่ง ก่อนจะหันกลับไปสบตากับเดวิด
"เธอเป็นเลขาของฉัน"
ติดตามตอนต่อไป…
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 30
Comments