ครั้งหนึ่งในชีวิตของฉัน ฉันต้องเผชิญกับความกลัวที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิต—การพูดหน้าชั้นเรียนต่อหน้าผู้คนหลายร้อยคน สำหรับฉัน การพูดในที่สาธารณะเป็นสิ่งที่น่ากลัวที่สุด สิ่งนี้ทำให้ฉันกลัวจนไม่สามารถหายใจได้ เมื่อคิดถึงการยืนอยู่หน้าผู้คนจำนวนมากและต้องพูดออกไป
ตอนที่ได้รับมอบหมายให้เป็นผู้พูดในงานประชุมใหญ่ของมหาวิทยาลัย ฉันรู้สึกเหมือนโลกทั้งใบกำลังพังทลาย ฉันไม่มั่นใจในตัวเองและคิดถึงสิ่งที่อาจจะเกิดขึ้น หากทำผิดพลาด หรือไม่สามารถพูดออกไปได้ดี ฉันจินตนาการถึงภาพตัวเองพูดผิด พูดตะกุกตะกัก หรือแม้กระทั่งลืมคำพูดไปหมด
ในช่วงหลายวันที่เตรียมตัว ฉันได้ลองฝึกซ้อมหลายครั้ง แต่ความกลัวยังคงติดตัวฉันไปทุกที่ จนกระทั่งวันจริงมาถึง ฉันรู้สึกเหมือนทุกอย่างกำลังเคลื่อนที่ช้าและมืดไปหมด แต่ในขณะเดียวกัน ฉันก็รู้ว่าฉันต้องทำมันให้สำเร็จ
เมื่อได้ยืนอยู่หน้าไมโครโฟนและเริ่มพูด คำพูดแรกที่หลุดออกจากปากฉันนั้นสั่นไปหมด แต่สิ่งที่ทำให้ฉันสามารถผ่านมันไปได้คือการตั้งสติและหายใจลึกๆ ฉันพยายามมองไปที่ผู้ฟังแต่ไม่ต้องจดจ่อกับแต่ละใบหน้า แต่แค่คิดถึงสิ่งที่อยากจะพูด และปล่อยให้มันไหลออกมาอย่างธรรมชาติ
ทุกๆ นาทีที่ผ่านไป ฉันเริ่มรู้สึกผ่อนคลายขึ้น ฉันกล้าที่จะพูดออกไปมากขึ้นและสามารถสื่อสารกับผู้ฟังได้ดีกว่าเดิม ในที่สุด เมื่อการพูดเสร็จสิ้นลงและฉันได้รับเสียงปรบมือจากผู้ฟัง ฉันรู้สึกภาคภูมิใจในตัวเองมาก
สิ่งที่สำคัญที่สุดที่ฉันได้เรียนรู้จากประสบการณ์นี้คือ ความกลัวที่ฉันรู้สึกมันเป็นเพียงความคิดในหัวของฉันเอง ทุกคนมีความกลัวในสิ่งที่ไม่คุ้นเคย แต่เมื่อเราเผชิญหน้ากับมัน และกล้าที่จะก้าวข้ามมันไปได้ เราจะเห็นว่าโลกไม่ได้เลวร้ายอย่างที่คิด ทุกครั้งที่เรากล้าลองทำอะไรที่กลัว ก็จะทำให้เราเติบโตและเข้มแข็งขึ้น
ในวันนี้ ฉันยังคงมีความกลัวบ้างในบางครั้ง แต่ฉันไม่เคยหลีกหนีจากมันอีกต่อไป เพราะฉันรู้ว่า ความกล้าหาญไม่ได้หมายถึงการไม่มีความกลัว แต่มันคือการที่เรากล้าที่จะทำสิ่งที่กลัวไปจนถึงที่สุด
การเผชิญหน้ากับความกลัวเป็นการเรียนรู้ที่ทำให้เราเติบโตในด้านต่างๆ และเปิดโอกาสให้เราได้ค้นพบความสามารถที่เราคิดว่าไม่มีอยู่ในตัวเองมาก่อน
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 70
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments