เสียงฝนกระหน่ำกระทบหลังคาบ้าน เป็นจังหวะที่คล้ายกับเสียงหัวใจของฉันที่เต้นระรัว ฉันนั่งจิบกาแฟอุ่นๆ มองดูสายฝนที่ตกลงมาอย่างไม่ขาดสาย ความทรงจำต่างๆ ทั้งสุขและทุกข์ ไหลเวียนเข้ามาในหัว เหมือนกับสายน้ำที่ไหลบ่าไม่หยุด
ฉันเกิดและเติบโตในครอบครัวที่อบอุ่น มีพ่อแม่ที่รักและเอาใจใส่ ฉันเป็นเด็กที่เรียนเก่ง มีเพื่อนมากมาย และมีความสุขกับชีวิต แต่แล้ว วันหนึ่ง ชีวิตของฉันก็เปลี่ยนไป พ่อของฉันประสบอุบัติเหตุ และเสียชีวิตอย่างกะทันหัน
ความสูญเสียครั้งนั้น ทำให้โลกของฉันพังทลายลง ฉันรู้สึกเหมือนกำลังจมลงไปในความมืดมน ไม่มีแสงสว่าง ไม่มีทางออก ฉันเศร้า ฉันโกรธ และฉันรู้สึกผิด ฉันโทษตัวเอง ที่ไม่สามารถช่วยพ่อได้
เวลาผ่านไป ฉันค่อยๆเรียนรู้ที่จะเผชิญหน้ากับความสูญเสีย ฉันเรียนรู้ที่จะยอมรับความจริง และเรียนรู้ที่จะอยู่กับความทรงจำของพ่อ ฉันเริ่มเข้าใจว่า ความตายเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ และเราทุกคนต้องเรียนรู้ที่จะเผชิญหน้ากับมัน
ฉันเรียนรู้ที่จะเข้มแข็งขึ้น ฉันเรียนรู้ที่จะดูแลตัวเอง และฉันเรียนรู้ที่จะมองโลกในแง่ดี ฉันเริ่มทำสิ่งต่างๆที่พ่อชอบ เช่น การปลูกต้นไม้ การทำอาหาร และการอ่านหนังสือ มันทำให้ฉันรู้สึกใกล้ชิดกับพ่อ และทำให้ฉันรู้สึกดีขึ้น
ปัจจุบัน ฉันเป็นผู้หญิงที่เข้มแข็ง และมีความสุข ฉันมีงานที่ฉันรัก มีเพื่อนที่ดี และมีครอบครัวที่อบอุ่น ฉันยังคงคิดถึงพ่อ แต่ฉันไม่เศร้าเสียใจอีกต่อไป ฉันรู้ว่า พ่อจะภูมิใจในตัวฉัน และฉันก็จะทำทุกอย่างเพื่อไม่ทำให้พ่อผิดหวัง
เสียงฝนเริ่มเบาลง แสงแดดอ่อนๆส่องทะลุผ่านเมฆฝน ฉันลุกขึ้น ยิ้มให้กับตัวเอง และเดินไปเปิดหน้าต่าง รับลมเย็นๆ และแสงแดดอุ่นๆ ชีวิตของฉัน ยังคงมีอุปสรรค แต่ฉันพร้อมที่จะเผชิญหน้ากับมัน ด้วยความเข้มแข็ง และด้วยความหวัง
" โปรดใช่วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะคะ "
ฝากถึงนักอ่านที่รัก❤💛💙
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนิยายของเค้า เค้าดีใจมากที่คนอ่านแล้วมีผู้ติดตาม ถึงนิยายของเค้าจะไม่มีที่น่าสนใจ ไม่สนุก แต่งไม่รู้เรื่อง แต่นักอ่านทุกท่านก็ยังแวะมาอ่าน มากดไลค์ และคอมเม้น ถึงจะไม่ค่อยมีคอมเม้นก็เถอะ นักอ่านทุกท่านที่ผ่านมาอ่านนิยายของเรา สามารถคอมเม้นให้ความคิดเห็นได้เลยนะคะ เราจะอ่านและนำมาพัฒนามากขึ้น สามารถติชมได้เลยนะคะ
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 70
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments
ฮักเจ้า คนเดียวฯ.
ขอเรื่องการใช้ชีวิตในรั่วมหาวิทยาลัยหน่อย
2025-03-25
0