" โปรดใช่วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะคะ "
สายลมเย็นพัดผ่านใบหน้าของเธอ พัดผ่านความคิดที่วนเวียนอยู่ในหัว ความรู้สึกท้อแท้ สิ้นหวัง และเหนื่อยล้า มันหนักอึ้งราวกับก้อนหินก้อนใหญ่กดทับอยู่บนอก เธอรู้สึกเหมือนกำลังจมลงไปในบึงแห่งความมืดมน ไม่มีแสงสว่าง ไม่มีทางออก
ปัญหาต่างๆถาโถมเข้ามาอย่างไม่หยุดหย่อน ความกดดันจากการเรียน ความสัมพันธ์ที่ล่มสลาย และความรู้สึกโดดเดี่ยว มันกัดกินจิตใจเธอทีละน้อย จนกระทั่งเธอคิดว่า การตาย อาจเป็นทางออกที่ดีที่สุด
เธอนึกถึงใบมีด นึกถึงยา นึกถึงวิธีต่างๆที่จะยุติชีวิตของตัวเอง ความคิดเหล่านั้นวนเวียนอยู่ในหัว ไม่ยอมปล่อยเธอไป มันเหมือนกับเสียงกระซิบที่ค่อยๆเพิ่มความดังขึ้นเรื่อยๆ จนกลบเสียงอื่นๆทั้งหมด
แต่แล้ว ภาพของใบหน้ายิ้มแย้มของแม่ ของพ่อ ของเพื่อนๆ ก็ผุดขึ้นมา มันเหมือนกับแสงสว่างเล็กๆ ที่ส่องทะลุความมืดมน เธอคิดถึงความรัก ความอบอุ่น และความห่วงใยที่พวกเขามีให้เธอ
น้ำตาไหลอาบแก้ม เธอรู้สึกเสียใจ รู้สึกผิด และรู้สึกขอบคุณ ขอบคุณที่ยังมีคนที่รักและห่วงใยเธออยู่ เธอรู้ว่า การฆ่าตัวตาย ไม่ใช่ทางออก มันจะทำให้คนที่รักเธอต้องเจ็บปวด และเสียใจมากยิ่งกว่า
เธอตัดสินใจที่จะขอความช่วยเหลือ เธอโทรหาเพื่อนสนิท เล่าเรื่องราวทุกอย่างให้ฟัง และขอให้เพื่อนช่วยเธอ เพื่อนของเธอรับฟังด้วยความเข้าใจ และให้กำลังใจเธอ เธอรู้สึกโล่งใจ เหมือนกับมีภาระหนักๆถูกยกออกไป
ตั้งแต่นั้นมา เธอค่อยๆเรียนรู้ที่จะเผชิญหน้ากับปัญหา เรียนรู้ที่จะขอความช่วยเหลือ และเรียนรู้ที่จะรักตัวเอง เธอเข้ารับการบำบัด และค่อยๆฟื้นตัวขึ้นมา ชีวิตของเธอ ยังคงมีอุปสรรค แต่เธอก็มีกำลังใจ และมีคนที่อยู่เคียงข้างเธอเสมอ
คำแนะนำ: ถ้าคุณหรือคนที่คุณรู้จักกำลังคิดสั้น โปรดขอความช่วยเหลือ คุณสามารถติดต่อสายด่วนสุขภาพจิต หรือปรึกษาแพทย์ หรือผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพจิตได้ อย่าปล่อยให้ความคิดสั้นทำลายชีวิตของคุณ คุณไม่ใช่คนเดียว และยังมีคนรักและห่วงใยคุณอยู่เสมอ
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 70
Comments