beginning(จุดเริ่มต้น)

กลางคืนที่เงียบสงบ ได้มีแม่ลูก 3 คนได้หนีออกจาก คฤหาสน์ที่แสนทรมาน

Ganik : แม่คะเราจะไปที่ไหน...?

Male : แม่ไม่รู้แต่...แม่มีที่หนึ่งมอสเตอร์พวกนั้นอาจช่วยเราได้ ตามแม่มาเร็วเข้า!

ทั้ง 2 ได้วิ่งมาเรื่อยๆจากบางสิ่งบางอย่าง จนมาถึงถ้ำที่ตั้งป้ายอันตราย ว่า "ห้ามเข้ามาที่นี้มีมอสเตอร์อันตราย"

Male : เอาล่ะ กานิก อุ้มน้องไว้ลูกต้องลงไปในหลุมนี้นะ...

มาเล่ พูดพร้อมมัด กานิก กับ อานิก เอาไว้ก่อนจะร่ายพลังอะไรบางอย่าง

Ganik : แล้วแม่จะมามั้ยคะอย่าทิ้งพวกเราไปนะคะ...

?? : เจอพวกมันแล้ว!!

จู่ๆ คนที่ไล่ตาม 3 แม่ลูกก็มาถึงคนพวกนั้นได้ยิงธนูหลายอันมาใส่ที่ แม่ ของทั้งสอง พร้อมเสียงกรีดร้องของ กานิก และเสียงร้องไห้ของเด็ก1ขวบ

Ganik : แม่คะ!!!!!!!!!

Male : แม่รักพวกหนูมากเลยขอโทษที่ยายลูกเป็นมอสเตอร์แล้วแม่ได้รับมันมาพวกเขาเกลียดแม่ ลาก่อนลูก...

สิ้นสุดเสียง มาเล่ ก็รีบผลักลูกตัวเองลงไปในหลุ่มมืดมนต์นั้นก่อนจะสิ้นใจไปในที่สุด...

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

เด็กน้อยได้โอ๋น้องหลับ แล้วแอบร้องไห้เพียงคนเดียวทามกลางดอกไม้สีแดงที่มีหยดเลือดหยดลงมาจากด้านบน แต่ได้มีหนุ่มน้อยมอสเตอร์ตัวหนึ่งแอบมองอยู่ เขาได้เดินออกมาแล้วมาถาม เด็กน้อยที่กำลังกอดน้องตัวเองร้องไห้

R Asriel : นี้เธอ..เป็นอะไรรึเปล่าน่ะ ร้องไห้อะไรหรอ เธอตกลงมาเจ็บมั้ย แขนเธอหักข้างหนึ่งนี่นา...

หญิงสาวตกใจเล็กน้อยก่อนจะมองที่มอสเตอร์เด็กหนุ่มด้วยความกลัว

R Asriel : เอ่อ...ไม่ต้องกลัวนะฉันไม่ทำร้ายเธอหรอก ฉันชื่อ แอสเรียวนะ เธอชื่ออะไรหรอ โอ้น้องเธอด้วนโอ้น้องเธอด้วย

Ganik : ฉัน...กานิก นี่ อานิก น้องสาวฉัน...

R Asriel : ไว้เล่านะว่าเธอมานี้ได้ยังไงไปที่บ้านของฉันก่อนนะ

Ganik : บ้านหรอ..?

R Asriel : ใช่ที่นั้น แม่และพ่อ ฉันอยู่ ท่านใจดีมากเลยนะเธอต้องชอบพวกเขาแน่ๆเลย ป่ะฉันช่วยอุ้มเด็กคนนี้แขนเธอจะอักเสบเอา

มอนสเตอร์หนุ่มน้อยพูดเสร็จก็ได้อุ้มเด็ก พร้อมพา กานิก เดินไปที่บ้านของเขา

เมื่อมาถึง...

R Asriel : พ่อครับ แม่ครับ ผมเจอเด็กคนนี้ตกลงมา เธอแขนหักด้วย

R Toriel : โอ้ มนุษย์นี่... อ่ะ แขนเธอหักนี่

ทอเรียว ได้เข้ามาใกล้เด็กน้อยที่กำลังหวาดกลัว

R Toriel : เด็กน้อยจ่ะไม่เป็นไร ฉันไม่ทำร้ายเธอหรอกนะ

ทอเรียว พูดพร้อมลูบหัว ทำให้ กานิก ร้องไห้พร้อมเรียกว่า แม่

Ganik : แม่คะ....แม่คะ..

R Toriel :โอ้ว แอสเรียว เกิดอะไรขึ้นกับเด็กคนนี้

R Asriel : ผมรู้แค่ว่า เห็นเธอนั่งร้องไห้ กอดน้องสาวตัวเองไว้

ทอเรียว ได้ทำแผลให้ กานิก พร้อมทำพายแอบเปิ้ลให้กิน เด็กน้อยจึงได้เล่าเรื่องทุกอย่าง

Ganik : พ่อของหนูเขาเป็นคนเกลียดปีศาจมากๆเลยคะ แล้วแม่มีสายเลือดปีศาจซ่อนอยู่ เพราะยาย เป็นมอสเตอร์ค่ะ คุณตากับคุณยายรักกัน ห้ามกันไม่ได้ เลยเกิดแม่ขึ้นมาค่ะ พอพ่อรู้ว่าแม่เป็นปีศาจเลยไล่แม่ออกบ้าน พร้อมกับสั่งคนไล่ล่าแม่กับพวกหนู แต่พ่อต้องการตัวพวกหนูไปทดลอง...แม่เลยรีบพาออกมาด้วยจน แม่หนูผลักหนูลงมาแล้วแม่ก็ตาย...

หญิงสาวพูดพร้อมร้องไห้ออกมา แบบไม่หยุด แอสเรียวนั้นได้เข้ามาปลอบ

R Asriel : ไม่เป็นไรนะ กานิก ดูสิน้องเธอน่ารักมากเลยนะ ฉันจะฝากแม่ไว้ เธออยากได้ดูตลาดมอสเตอร์กับฉันมั้ย??

Ganik : ตลาด มอนสเตอร์..?

ก่อนที่หญิงสาวจะถาม แอสเรียวก็ได้ลากเธอออกจากบ้าน เพื่อไปที่ ชุมชนหิมะของ โลกมอสเตอร์ เรียกว่า สโนว์แลนด์ ก่อนที่แอสเรียวจะรีบวิ่งไปดูของเผลอทิ้ง กานิก ไว้

Ganik : อ..แอสเรียว!!!...

กานิก ได้วิ่งตามแต่ได้ไปชน กับ 2 พี่น้อง โครงกระดูก ที่แปลงร่างได้

?? : โอ้ย!!

?? : เป็นอะไรน่ะพี่ชาย โอ๊ะนั้นมัน มนุษย์นี่นา

Ganik : ข..ขอโทษนะคะฉันตาไม่มอง เพื่อนฉันหานไปแล้ว!!

กานิก พูดพร้อมมองไปที่ ชาย สองคนตรงหน้า

(R sans) Sen : นี้เธอนี่....เอ่อ...อืมไม่เป็นไร

Ganik : มนุษย์ 2 คนหรออะไรกันโลกนี้

(R Sans)Sen : เธอพูดอะไรของเธอนะ พับ???

R Papyrus : ไม่รู้สิพี่ชาย สงสัยเธอกำลังจะสับสนที่เห็นเราแปลงร่างเป็นคนได้

พอทั้งสองพูดคุยกับเสร็จ กานิก ก็สลบไปเพราะ เมาสังคม

(R sans) Sen : อ่าวยัยเด็กนี่...?

(R Papyrus) : เธอ..ตายหรอ!!!!!

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

บ้าน ทอเรียล

R Toriel : อือ..เมื่อไหร่หนูจะฟื้นน้า นี่ผ่านไปนานแล้วนะ แถมร่างกายก็ดูโตเร็วด้วย

ทันใดนั้น เด็กคนนั้นก็ ลืมตาขึ้นมา ทำให้ ทอเรียว กรี๊ดลั่นบ้าน จนแอสกอร์ รีบกระโดดออกตากห้องทำงาน มาดูต้นตอเสียง

R Asgore : ที่รัก!!! เกิดอะไรขึ้น!!!!!!!.....อะไรน่ะเด็ก มนุษย์หรอ...?

R Toriel : ป่าวค่ะ ฉันตกใจ เด็กคนนี้หลังจากหลับไป ก็ฟื้นขึ้นมาสะงั้น...?

เด็กน้อยนั่งเงียบ ก่อนจะพูดออกมา

Anik : พี่หนูล่ะคะ?

นั้นทำให้ทอเรียวตกใจไปอีก เพราะตอนมาแรกๆ เธอดูเหมือนทารก ตอนนี้โตเหมือนสาวอายุ13-14

R Toriel : อ่ออ เธอไปซื้อของกับแอสเรีย-

R Asriel : กลับมาแล้วค้าบแม่!!! ได้ของเยอะเลยยย กานิกล่ะ โอ้ นี่...อานิกหรอ

R Toriel : แอสเรียว แล้ว กานิกล่ะ???

แอสเรียวเงียบก่อนที่ ทอเรียว แอสเรียว จะตะโกนว่า เด็กหาย/เพื่อนหาย แอสกอร์ก็ได้กลับเข้าห้องทำงาน

R Asriel : ผมขอโทษครับแม่ ฮือ...

R Toriel : ไม่เป็นไรนะลูกแม่ เดี๋ยวแม่จะติดต่อ เซ็น ล่ะกันนะ

ทอเรียวได้โทรไปหา เซ็น ที่กำลังไปเดินเล่นอยู่กับกานิก

กริ๊ง... กริ๊งง

R Papyrus : ฮัลโหล ว่าไงครับ ราชินีทอเรียว

R Toriel : นี้ พาไพรัส เห็นเด็กมนุษย์ผมน้ำตาลเสื้อดำมัั้ย...พอดีแอสเรียวเผลอทิ้งไว้น่ะ

R Papyrus : อืมมม....เซ็นพานางไปเดินทัวร์เมืองอยู่ครับ เดี๋ยวจะบอกให้พาไปส่ง

R Toriel : ให้ไวเลยนะ....น้องสาวนางอยากคุยด้วย

R papyrus : มีมนุษย์สองคน!!!!!

R Toriel : นี้พี่ชายของเจ้าก็มนุษย์จะตกใจทำไมเล้า!!! ไว้แวะมาที่ รูน นะ

R papyrus : รับทราบครับ!

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

ณ สวนดอกไม้ สีแดง

Ganik : สวยจังเลย เมืองใต้ดินนี้ มีอะไรแบบนี้ด้วยหรอ

Sen ; อืม ใช่แล้วล่ะ

Ganik : เอ่อ...เธอไม่ใช่มอสเตอร์หรอ ทำไมถึงมาอยู่ทีนี้ล่ะ

Sen : ฉันหนีออกมาน่ะ ได้เจอทีนี้ก็ดีได้เป็นพี่ชายให้ เจ้าพาไพรัส ก็ดีไง

Ganik : อือ...

กานิก ได้เล่าเรื่องของตัวเองให้ เซ็น ฟัง ก่อนที่ทั้งสองจะได้กลับไปที่ รูน ด้วยกัน ที่นั้น มีทั้ง อันดาย อัลฟี เมตาทอน พาไพรัส แอสเรียว ทอเรียว แอสกอร์ ทุกคนรอ เซ็นกับกานิกอยู่

R Toriel : โอ้ แม่สาวน้อยของฉัน เธอปลอดภัยแล้ว

R Asriel : กานิกฉันขอโทษที่ทิ้งเธอ!!!

ทั้งสองได้เข้ามากอด กานิกเอาไว้แน่น

R Mettaton : โอ้วพ่อหนุ่มของเราจะมีความรักล่ะ~~~

R Undyne : ให้น้อยๆหน่อยนะ แซนเซ็น ฮ่าฮ่าฮ่า มันต้องแบบคู่ฉัน อัลฟีมานี่สิ!

R Alphys : เอ่อ...??

อันดาย ได้ยกอัลฟีพร้อมหอมแก้มโชว์ ทำให้ เซ็น ขำออกมา

Sen : จะบ้าหรอ ฉันพึ่งเจอกัน หนึ่งวันเอง

R Papyrus : พี่ชายฉันมันร้าย ฮ่าฮ่า

ทั้งหมดหัวเราะออกมา รวมทั้ง อานิก ทุกคนร่วมปาร์ตี้ กัน ก่อนที่ กานิก จะเดินออกมาจากงาน พร้อม กับอะไรบางอย่าง....ที่อาจจะทำลาย โลกนี้ได้เลย...ไม่ก็กวาดล้างทุกอย่าง...?

.

.

รอตอนต่อไป...

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***