หลังจากที่พิมพ์นั่งลง พี่ต้อยก็ชวนเธอคุยต่ออย่างเป็นกันเอง "พิมพ์ปกติทานอะไรเป็นพิเศษรึเปล่า เห็นทานคนเดียวบ่อยๆ"
พิมพ์เงยหน้าขึ้นเล็กน้อย ตอบด้วยความเกรงใจ "อ๋อ...ก็ทานง่ายๆ ค่ะ แล้วแต่ว่ามีอะไร"
"ลองสั่งเมนูนี้ดูสิ อร่อยนะ" เพื่อนร่วมงานอีกคน
ชื่อ [ พี่หน่อย] ชี้ไปยังรูปภาพในเมนู พิมพ์พยักหน้าและสั่งตามอย่างไม่ลังเล
ระหว่างรออาหาร ทุกคนก็พูดคุยกันถึงเรื่องต่างๆ ในออฟฟิศ มีทั้งเรื่องตลก เรื่องงานที่น่าเบื่อ และข่าวสารต่างๆ พิมพ์ตั้งใจฟังและพยายามทำความเข้าใจ แม้จะไม่กล้าแสดงความคิดเห็นมากนัก แต่ก็รู้สึกดีที่ได้เป็นส่วนหนึ่งของการสนทนา
เมื่ออาหารมาเสิร์ฟ ทุกคนก็เริ่มทานกันอย่างออกรส บรรยากาศบนโต๊ะเต็มไปด้วยเสียงพูดคุยและเสียงหัวเราะ พิมพ์ค่อยๆ ทานอาหารของตัวเอง พลางสังเกตท่าทางที่เป็นมิตรของเพื่อนร่วมงาน
พี่ต้อยหันมาถามพิมพ์ด้วยความเป็นห่วง "พิมพ์ดูเงียบๆ นะคะ ไม่สบายรึเปล่า?"
พิมพ์รีบส่ายหน้า "เปล่าค่ะ สบายดีค่ะ แค่...ไม่ค่อยชินกับการทานข้าวกับคนเยอะๆ เท่าไหร่" เธอพูดความจริงออกไปอย่างตรงไปตรงมา
เพื่อนร่วมงานคนอื่นๆ มองมาที่เธอด้วยความเข้าใจ พี่หน่อยยิ้มให้และพูดว่า "ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ทานด้วยกันบ่อยๆ ก็ชินเอง พวกเราใจดีทั้งนั้นแหละ"
คำพูดนั้นทำให้พิมพ์รู้สึกอบอุ่นใจอย่างประหลาด เธอเงยหน้าขึ้นมองรอยยิ้มของทุกคน และรู้สึกว่ากำแพงในใจของเธอค่อยๆ ทลายลงทีละน้อย
ตลอดมื้ออาหาร พิมพ์พยายามที่จะมีส่วนร่วมในการสนทนามากขึ้น แม้จะยังคงพูดน้อย แต่ก็กล้าที่จะแสดงความคิดเห็นเล็กๆ น้อยๆ หรือหัวเราะไปกับเรื่องตลกที่เพื่อนๆ เล่า
เมื่อถึงเวลาพักเที่ยงใกล้จะหมด ทุกคนก็เริ่มทยอยกันลุกจากโต๊ะ พิมพ์รู้สึกว่าเวลาผ่านไปเร็วกว่าที่คิด
"วันนี้สนุกดีนะคะ" พิมพ์เอ่ยขึ้นมาเบาๆ ขณะที่เดินกลับออฟฟิศพร้อมกับพี่ต้อยและพี่หน่อย
"จริงเหรอคะ? ดีใจจังที่คุณพิมพ์ชอบ ไว้ทานข้าวด้วยกันอีกนะคะ" พี่ต้อยตอบด้วยรอยยิ้ม
"ค่ะ ยินดีค่ะ" พิมพ์ตอบกลับอย่างจริงใจ
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 10
Comments