ก้าวแรกที่แสนยากเย็น...สู่บทสนทนาใหม่

หลังจากที่พิมพ์เริ่มเปิดใจพูดคุยกับมิ้นท์บ้า งความสัมพันธ์ของทั้งสองก็ค่อยๆ พัฒนาไปในทางที่ดีขึ้น มิ้นท์ยังคงชวนพิมพ์คุยและทำกิจกรรมต่างๆ ด้วยกันอย่างสม่ำเสมอ แม้ว่าพิมพ์จะยังคงเป็นคนพูดน้อยและขี้อาย แต่เธอก็เริ่มรู้สึกสบายใจและผ่อนคลายเมื่ออยู่กับมิ้นท์มากขึ้น

วันนี้เป็นอีกวันที่มิ้นท์ชวนพิมพ์ไปทานอาหารกลางวันด้วยกัน แต่ระหว่างที่กำลังเดินออกจากออฟฟิศ มิ้นท์ก็หยุดชะงัก

"พี่พิมพ์คะ พอดีว่าวันนี้มิ้นท์มีธุระด่วนนิดหน่อย คงต้องรีบไปทำแล้วกลับมาทานข้าวที่ออฟฟิศคนเดียว พี่พิมพ์ไปทานก่อนเลยนะคะ ไม่ต้องรอ" มิ้นท์กล่าวด้วยท่าทีขอโทษ

พิมพ์พยักหน้ารับอย่างเข้าใจ "อ๋อ ค่ะ ไม่เป็นไรค่ะ แล้วเจอกันนะคะ"

เมื่อมิ้นท์แยกตัวไปแล้ว พิมพ์ก็เดินไปยังโรงอาหารคนเดียว ความรู้สึกเงียบเหงาคุ้นเคยเริ่มกลับมาอีกครั้ง เธอมองหาโต๊ะว่างและนั่งลงตามลำพัง มองผู้คนรอบข้างที่กำลังพูดคุยและทานอาหารกันอย่างสนุกสนาน

ทันใดนั้นเอง สายตาของพิมพ์ก็เหลือบไปเห็นกลุ่มเพื่อนร่วมงานกลุ่มหนึ่งที่เธอมักจะเห็นพวกเขาทานข้าวด้วยกันเป็นประจำ วันนี้มีที่นั่งว่างอยู่หนึ่งที่

ความคิดหนึ่งแวบเข้ามาในหัวของพิมพ์... ทำไมฉันไม่ลองไปนั่งกับพวกเขาล่ะ?

หัวใจของเธอเริ่มเต้นแรงขึ้นมาทันที ความกลัวและความไม่มั่นใจถาโถมเข้ามา เธอไม่เคยเข้าไปร่วมกลุ่มกับใครแบบนี้มาก่อน จะพูดอะไร? พวกเขาจะรำคาญไหม? สารพัดคำถามผุดขึ้นมาในความคิด

พิมพ์นั่งลังเลอยู่ครู่ใหญ่ มองไปยังกลุ่มเพื่อนร่วมงานเหล่านั้นสลับกับอาหารในจานของตัวเอง เธอสูดลมหายใจเข้าลึกๆ พยายามรวบรวมความกล้าทั้งหมดที่มี

ถ้าไม่ลอง ก็ไม่มีวันรู้... เธอคิดกับตัวเอง

ด้วยความรู้สึกประหม่าอย่างที่สุด พิมพ์ค่อยๆ ลุกขึ้นจากโต๊ะ ถือจานอาหารเดินไปยังโต๊ะของกลุ่มเพื่อนร่วมงานเหล่านั้น

เมื่อไปถึง เธอหยุดยืนอยู่ข้างโต๊ะ มองพวกเขาด้วยความไม่มั่นใจ

"เอ่อ...สวัสดีค่ะ" พิมพ์เอ่ยเสียงเบา

ทุกคนที่โต๊ะหันมามองเธอด้วยความสงสัย พิมพ์รู้สึกหน้าแดงก่ำ

"คือว่า...ที่นั่งตรงนี้ว่างไหมคะ?" เธอถามพลางชี้ไปยังเก้าอี้เปล่า

หนึ่งในเพื่อนร่วมงานที่

ชื่อ \[ พี่ต้อย\] มองมาที่พิมพ์ด้วยความแปลกใจ ก่อนจะยิ้มให้ "อ้าว พิมพ์ มานั่งด้วยกันสิ ว่างค่ะๆ"

พิมพ์รู้สึกโล่งใจอย่างบอกไม่ถูก เธอค่อยๆ นั่งลงบนเก้าอี้ตัวนั้น หัวใจยังคงเต้นไม่เป็นจังหวะ

เพื่อนร่วมงานคนอื่นๆ เริ่มทักทายและชวนเธอคุยด้วยความเป็นมิตร แม้ว่าพิมพ์จะยังคงตอบด้วยคำพูดน้อยๆ และรู้สึกเกร็งอยู่บ้าง แต่เธอก็พยายามตั้งใจฟังและตอบคำถามเท่าที่ทำได้

บทสนทนาเริ่มต้นจากเรื่องทั่วไปในออฟฟิศ ก่อนที่จะขยายไปถึงเรื่องอื่นๆ ที่น่าสนใจ พิมพ์พบว่าเพื่อนร่วมงานเหล่านี้ไม่ได้น่ากลัวอย่างที่เธอคิด พวกเขาเป็นกันเองและเปิดรับเธอ

แม้ว่าในใจลึกๆ พิมพ์จะยังคงรู้สึกไม่คุ้นเคยกับการอยู่ท่ามกลางผู้คนมากมาย แต่การตัดสินใจก้าวออกมาจาก Comfort Zone ของตัวเองในวันนี้ ถือเป็นก้าวแรกที่แสนยากเย็น...แต่ก็เป็นก้าวที่สำคัญในการสร้างความสัมพันธ์ใหม่ๆ ในชีวิตของเธอ

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***