ในห้องฉุกเฉิน :
หนูได้แต่นั่งกังวลอยู่หน้าห้องพยาบาลแน่นอนว่าหนูกังวลจนจะเป็นวิตกแล้ว
" ไอหนู.. "
เสียงทุ้มอ่อนหวานได้เอ่ยขึ้น หนูเงยหน้ามองชายตรงหน้า
*(อ่ะ..เอ๋!? อีตาแก่นี่ มาอยู่ที่นี่ได้ไง )*
" มีอะไรรึป่าวคะ? "
" แค่จะมาดูอาการของพวกพี่ทั้งสองของหนูน้ะ "
" พวกพี่ๆยังไม่ตื่น และตอนนี้หนูไม่ว่งที่จะคุยด้วย "
" ... "
เขายิ้ม *(ยิ้มเหี้ยไรอีแก่! )* " ขนลุก .. " หนูเอ่ยอย่างแผ่วเบาก่อนที่จะหลีกสายตาไปมองอย่างอื่น
15 นาทีผ่านไป
มีผู้หญิงพยาบาลท่านหนึ่งเดินมาหาหนูพร้อมกับสีหน้าที่ดูหม่นหมอง
*( ดะเดียวนะเห้ย!? หน้าแบบนั้นหมายว่าไงฟะ!! )*
หนูอุทานอยู่คนเดียวในใจก่อนที่จะมองฟน้าท่านหญิงที่เดินมาหา
" หนูคะ .. " เธอเรียก
" ค่ะ? "
" พวก... พี่ทั้งสองของหนูไม่รอด พวกพี่พยาบาลขอโทษจริงๆนะค่ะ ที่ไม่ทันที่จะเข้ามาช่วย " เธอเอ่ยอย่างสั่นระริก
" คุณหมอหมายว่าไงนะคะ.. "
" คือ.. "
" หนูเข้าใจแล้วคะ.. "
หนูตอบอย่างแผ่วเบาก่อนที่จะลุกเดินออกไปอย่างโศกเศร้า
ข้างทาง
หนูก็เดินมาสักพักแล้ว ก็ยังไม่รู้ว่าจะไปอยู่ที่ไหน บ้านก็ไม่มี ญาติที่รู้จักก็ไม่ค่อยจะจำได้ พ่อแม่ก็เสียตั้งแต่อายุ 6 ขวบ พวกพี่ๆ ก็ไปหาพ่อแม่บนสวรรค์แล้ว..
" ทำไหมชีวิตถึงรันทดแบบนี้กัน!!! "
หนูตะโกนออกไปด้วยความเจ็บปวด อยู่ๆก็มีรถตำรวจขับมาหาแล้วจอดอยู่ข้างๆหนู่ที่ยืนกอดตัวเองย่างเศร้าๆ
" ตึก.. "
" ใช่ ลูเซีย คริสเตียโน่ ไหมคะรับ " เขาถาม
" อ่ะ..เอ๋? ชะใช่ค่ะ มีอะไรรึป่าวคะ? " หนูตอบ
" ลูเซียครับ คงไม่มีที่ไป จะยอมที่จะเป็นลูกบุญธรรมและไปอยู่ไหมครับ "
" อืม.. " หนูคิดก่อนตอบ
.
.
.
.
" ดะได้คะ .. "
" ขึ้นรถมาครับ "
เขาเอ่ยก่อนที่หนูจะตามขึ้นรถของตำรวจไป
police 🚨 :
หนูได้แต่นั่งรอคนที่จะมารับหนูเป็นลูกบุญธรรม
เหอะๆ.. รอแล้วรอเล้าก็ยังไม่มาซักที!!!!
ตึก... ตึก..
เสียงฝีเท้าได้เดินเข้ามาก่อนหน้าที่ๆ ค่ตจะเงียบและตอนนี้ก็ได้มีเสียงคนเดินมา
" สวัสดีครับผมจะมารับลูกครับ "
หนูเงยหน้ามองชายที่ไปหาตำรวจที่เคาเตอร์ด้วยท่าทีที่คุ้นๆพร้อมกับเสื้อที่คุ้นๆ.. เอ~ อีชายนี้คือ... *( อีตาแก่ที่พบกันรอบที่แล้วหรอกหรอ!!!?! )*
หนูจับผมตัวเองอย่างคิดไม่ถึงก่อนที่ชายหนุ่มที่ไปหาตำรวจจะมาหาหนูแล้วยื่นมือมาหาหนู พอหนูเงยหน้าไปเท่านั้นแหละ *( อ๋อ.. ไม่ใช่คนเดิมแค่ท่าทางกับเสื้อเหมือน... )*
หนูลุกขึ้นตามเขาไป
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments