Episode 17

หลังจากกลับถึงบ้าน ฉันกลับมาทบทวนเรื่องไอ้เอ็กซ์พูดอีกครั้งคิด ๆ ดูแล้วมันเสี่ยงมากเลย ถ้าใครรู้เข้า ฉันไม่ได้อยากแย่งมาแบบหน้าด้าน ๆ แต่อยากแย่งเนียน ๆ แบบนางเอกในละครที่ต่อให้พระเอกกับนางร้ายเคยรักกันมายังไง นางเอกก็จะหักล้างทุกเหตุผล แล้วได้พระเอกไปโดยที่ไม่ต้องดิ้นรนอะไรเลย คนที่ลอยตัวคือผู้ชาย คนเจ็บที่สุดคือนางร้ายเสียทั้งคนรัก เสียทั้งใจ แถมคนก็ประณามว่าผิดทั้งที่ก็แค่รักใครสักคนเท่านั้นเอง

ฉันตัดสินใจไปหาไอ้เอ็กซ์ที่บ้าน อยากปรึกษามันเรื่องนี้ด้วย

"อ้าวว่าไง วันนี้พ่อกับแม่กูอยู่นะ" มันพูดกระซิบประโยคหลัง นี่หัวมีแต่เรื่องนี้หรือยังไงกัน

"มึงก็รู้ว่ากูมีแฟนแล้ว ยังจะคิดอกุศลอีกหรือไง"

"กูแค่หยอกเล่น" ฉันไม่เชื่อหรอกว่ามันจะเล่น อย่างมันนะ ถ้าได้ก็เอานั่นแหละ

"ที่มาเนี่ยมีเรื่องอยากจะคุยด้วย" ฉันตัดบทด้วยการเข้าเรื่องอย่างจริงจัง ฉันชั่งใจตัวเองว่าควรจะเล่าความจริงไปทั้งหมด 100 เปอร์เซ็นต์ดีไหม หรือจะดัดแปลงบางส่วนให้มันคล้อยตามฉัน

"ก็...อย่างที่มึงเห็นอย่างที่มึงรู้ กูกับพี่เขาก็คบกัน"

"แอบคบกัน” มันรีบแย้งทันที รู้แล้วทำไมต้องมาย้ำกันอีก คนยิ่งลำบากใจจะพูด

"ไม่ได้แอบคบ"

"ไม่แอบจะมาหาดึก ๆ จะดื่น ๆ แบบนั้นเหรอ"

"นี่จะให้กูเล่าหรือจะคิดเอาเอง" ชักจะรำคาญคนจะเล่าก็แทรกจังเลย

“โอเค เล่าต่อเลย"

"ก็...รู้จักกันมาสักพักแล้วแหละ..."

"รู้เพราะเขาเป็นแฟนอีนิ้งใช่ปะ" เอ็กซ์แทรกขึ้นอีกครั้ง ฉันชักจะทนไม่ไหวแล้วนะ คิดผิดหรือคิดถูกที่เลือกมาคุยกับมัน แต่ถ้าไม่ปรึกษามันก็ไม่รู้จะไปปรึกษาใคร เพราะก็มีแต่มันที่รู้เรื่องนี้ ถึงจะไม่ได้ตั้งใจให้มันรู้ก็เถอะ

"จะขัดกูอีกนานไหม" ชักจะโมโห ให้เล่าแต่แทรกอยู่ได้ จนไม่เป็นอันจะเล่าแล้ว มันพาลให้ฉันหงุดหงิดเปล่า ๆ

“กูก็แค่ถาม ไม้เห็นต้องโมโหเลย ก็เขาเป็นแฟนอีนิ้งจริง ๆ”

"แต่ก็จริงนั่นแหละ ทีนี้กูกับเขา ก็ไปเจอกันพอดี แล้วเขาก็ชอบเล่นเกมเหมือนกัน ก็แอดกันในเก มแล้วพี่เขาก็แอดเฟซมา แล้วก็คุยกันเรื่อย ๆ " ฉันเล่าต่อโดยไม่หันไปต่อล้อต่อถียงกับมัน ไม่งั้นก็ไม่จบสักที

"ถ้าเอาตามความคิดกูนะ เปอร์เซ็นต์ที่มันจะเลือกมึงน้อยมากเลยว่ะ"

"ทำไม"

"ข้อแรกมันคบอีนิ้งมาก่อนความผูกพันมันต้องมีบ้าง ข้อที่ 2 นิ้งมันแรดกว่ามึง" ข้อแรกพอเข้าใจได้นะ แต่ข้อสองมันคืออะไร ไม่เห็นจะเกี่ยวตรงไหน

"แรดกว่าเกี่ยวตรงไหน"

"มันเร้าใจกว่า แบบมึงมันเงียบเกิน ไม่มีสีสัน และข้อสุดท้าย นิ้งมันอร่อยกว่ามึง”

"ไอ้เอ็กซ์ ไอ้ปากหมา ไอ้ทุเรศ!! " ฉันต้องหัวเสียงกับมันอีกนานแค่ไหน พูดอะไรก็วนมาแต่เรื่องอย่างว่า เสียเวลาจริง ๆ

"อ้าว กูพูดจริงกูชิมมาหมดแล้ว"

"พูดกับมึงมันเสียประสาท กูไม่คุยแล้ว ทีหลังก็อย่ามาขอกินกูอีกก็แล้วกัน มันอร่อยนักก็ไปขอมันโน่น!! " พูดไปแบบนั้นฉันก็ลุกขึ้นแล้วหนีมันเลย แต่มันก็ตรงเข้ามาคว้าแขนไว้ก่อน

"โธ่ ใจเย็น ๆ สิ"

"ยังไงเขาก็เลือกกูอยู่แล้ว ถ้าคนแรกดี จะมีคนที่ 2 ทำไม"

"ทำไมถึงมั่นใจนักวะ มึงได้กับมันยัง"

"ไอ้เอ็กซ์!!! กูไม่น่าไปหลวมตัวกับมึงเลย พลาดฉิบหาย" มันคงคิดว่าฉันง่ายกับใครไปทั่วแล้วล่ะสิ ก็อย่างว่านะ ฉันมันทำตัวเองทั้งนั้น

"แต่มึงก็ชอบใช่ไหมล่ะ"

"ไอ้เอ็กซ์!!”

"ไม่ตอบ ถ้าไม่ตอบ งั้นกูเดาเอาเองนะ"

"ยัง!! " รำคาญมันจริง ๆ รำคาญตัวเองด้วยที่เอาชนะมันไม่ได้

"ทำไมวะ"

"รีบร้อนเขาก็ว่ากูง่ายอะดิ"

"มีชั้นเชิง แล้วมึงไม่กลัวเขาจะ....ติดใจเรื่องมึงไม่ซิงเหรอ" จริง ๆ ฉันก็แอบกังวลเหมือนกันถึงนิ้งมันจะเคยบอกว่าเขาไม่ซีเรียส แต่ฉันกับนิ้งมันวางตัวต่างกัน ภาพของฉันคือเทพีผู้บริสุทธิ์ มันก็จะแปลก ๆ และย้อนแย้งถ้าฉันจะไม่เป็นตามภาพที่เห็น แล้วมันจะยิ่งทำให้เขาเคลือบแคลงใจได้ว่าฉันแอ๊บ

"ก็คิดอยู่ แต่ก็คงจะบอกก่อนว่าไม่ซิง ถ้ารักก็ต้องรับได้...มั้ง" ฉันตอบไปแบบไม่ค่อยมั่นใจ

"บอกว่าไง บอกว่าได้กับเพื่อน เพราะอยากลองอะนะ"

"มึงไม่คิดว่ากูจะโกหกตอแหลบ้างเหรอวะ" ฉันค้อนถามคนที่กำแขนฉันแน่นไม่ยอมปล่อย

"คิด คิดว่าร้ายลึก ๆ ถ้ามึงเงียบ ๆ จริงกูคงไม่กล้าไปชวนมึง มาทำอะไรแบบนั้นหรอก"

"แล้วทำไมถึงกล้าวะ" จริง ๆ ฉันก็สงสัยอยู่เหมือนกัน ได้โอกาสก็เลยถาม ของแบบนี้ถ้าฉันไม่เล่นด้วย อาจจะเสียเพื่อนไปเลยหนึ่งคนแต่มันก็คงไม่แคร์ เพราะก็คงคบกับฉันเพื่อรอโอกาสนี้อยู่แล้ว

"ความจริงกูกะจะลองหว่าน ๆ ดู โดนก็โดน ไม่โดนก็ถือว่าล้อเล่น แต่มึงดันเล่นกับกูอะดิ"

มึงนี่มันเหี้ยจริง ๆ ฉันมันก็โง่ไปซะทุกเรื่อง ดดยเฉพาะกับเรื่องผู้ชาย คิดว่าตัวเองเหลี่ยมเยอะแล้ว แต่เทียบกับผถุ้ชายที่รู้จักก้เทียบเขาไม่ได้สักคน

"อย่าไปคิดมากเลย ผู้ชายสมัยนี้ใจกว้าง ผู้หญิงซิง ๆ หายากจะตาย 14-15 ก็ไม่ซิงกันแล้วมั้ง"

"เออ กูก็คิดว่าถ้าแค่ไม่ซิงแล้วรับไม่ได้ก็ทางใครทางมัน"

"กูไม่น่าไปทำให้มึงเป็นแบบนี้เลยเนอะ" อยู่ ๆ มันก็พูดขึ้นมา อารมณ์ไหนของมันอีก เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้ายตามอารมณ์ไม่ทันแล้วนะ

"แบบไหน"

"ก็ทำมให้มึงใจแตกเนี่ย นอนกับผู้ชายเยอะ ๆ มันไม่เท่ห์หรอกนะ แล้วกูเตือนไว้เลย ว่ามึงจะเสียใจทีหลัง"

"ทีผู้ชายนอนกับผู้หญิงเยอะ ๆ ล่ะ"

"มันไม่เหมือนกัน"

"ไม่เหมือนยังไง"

"ไม่เหมือนแบบ ไม่เหมือนอะ" เราเถียงกันแบบนั้นอยู่นานจนฉันเริ่มรู้สึกว่าอยากกลับบ้านก็กลับมาทั้ง ๆ ที่เถียงกันยังไม่จบนั่นแหละ

ฉันกลับมาบ้านแล้วตัดสินใจสร้างเฟซบุ๊กขึ้นมาใหม่อีกแอคเคาท์ เพื่อไว้คุยกับพี่บูมโดยเฉพาะเล่นในโน้ตบุ๊กอย่างเดียว กันพลาดตอนนี้มีคนรู้ความลับแล้ว ฉันจะประมาทไม่ได้

-K Thanaph...ส่งคำขอเป็นเพื่..-

"ฉันกดเข้าไปส่องคนที่เพิ่งจะเพิ่มเพื่อนในเฟสหลักเข้ามา เป็นพี่เคลูกติดลุงคม เพราะไม่ได้เป็นเพื่อนกันก็เลยไม่มีอะไรให้ดูมากนัก นอกจากรูปกับ....สถานะที่ขึ้นไว้กับแฟน ผู้ชายที่มันเข้ามาในชีวิตฉัน นี่มันเหมือนกันหมดทุกคนเลยจริง ๆ

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***