Episode 3

เรื่องของฉันกับพี่เจนวันนั้น จบไปแล้วก็เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น กับเอ็กว์ก็แทบไม่ได้เจอกันเลย เพราะว่าช่วงนี้ไอ้เอ็กซ์มีแฟน เราก็เลยไม่ค่อยได้เจอกันน่ะ แล้วก็ไม่ได้ทำอะไรแบบนั้นเลย แต่ฉันสิมันไม่เหมือนเดิมต่อไปแล้ว ปกติเวลาคุยกับลูกค้ามันไม่เคยมีความรู้สึกพวกนี้เลย แต่หลังจากวันนั้นมา เวลาคุยกับลูกค้าทีไรมันกลับมีอารมณ์ร่วมทุกที จนฉันต้องช่วยตัวเองทุกครั้ง และตอนนี้ฉันได้ตัดสินใจสั่งซื้อดีลโด้มาไว้ช่วยตัวเองแล้ว วุ่นวายต้องเอาซ่อนให้พ้นจากสายตาผู้ใหญ่โดยเฉพาะลุงคม

ครืดดด ครืดดด

-นิ้ง-

เสียงเรียกเข้าดังขึ้นระหว่างที่กำลังนอนไถหน้าจอโทรศัพท์ หน้าจอแสดงชื่อเพื่อนคนที่ฉันรู้สึกว่าค่อนข้างจะสนิท

“เออ มีอะไร” นิ้งเป็นเพื่อนอีกอีกกลุ่ม เราอยู่กลุ่มเดียวกันที่โรงเรียน อาจจะไม่สนิทเท่าไอ้เอ็กซ์แต่ก็ถือว่าสนิทอยู่พอประมาณ ถ้าเทียบกับคนในกลุ่มคนอื่น ๆ

“มึงว่างไหมวันนี้” เสียงมันแจ๋นออกมาจากโทรศัพท์ กระแทกแทรกเข้าไปถึงแก้วหู

“ว่างนะ มีไรวะ”

“วันเกิดพี่บูมจะแบกของไปให้แต่ กล่องมันใหญ่หาคนช่วยถืออะ” นิ้งมันเป็นสายแซ่บ เปลี่ยนแฟนบ่อยซะยิ่งกว่าเปลี่ยนกางเกงใน กับคนชื่อพี่บูมนี่ก็คบกันมาได้ 3 เดือนแล้วมั้ง เขาสายเปย์ เปย์หนักมาก มันเลยค่อนข้างที่จะหลง อีกอย่างเท่าที่เห็นในเฟซบุ๊กมัน ดูเหมือนเขาจะเอาใจเก่งด้วย มันก็คงจะหลงเป็นธรรมดา

“ว่างสิ แต่แค่เอาของไปให้ หรือมีปาร์ตี้ด้วยจะได้ขอแม่ถูก” ฉันต้องถามก่อนเพราะนิ้งมันสายปาร์ตี้ ถ้าไม่บอกแม่แต่เนิ่น ๆ แม่ได้โทรตามสายไหม้แน่ ๆ

“ไปแล้วก็ต้องปาร์ตี้สิวะ แต่งตัวสวย ๆ นะมึง เพื่อนพี่บูมเยอะเผื่อฟลุ๊คได้แฟน”

“มึงเคยเห็นกูมีแฟนหรือไง" เพื่อนทั้งกลุ่ม มีแต่คนลุ้นว่าฉันจะมีแฟนเมื่อไหร่ ฉันเองก็อยากมีหรอกนะ แต่มันยังไม่เจอคนถูกใจสักที

“เลือกมาก ๆ ไปเถอะมึง ระวังเถอะคนสวยก็อยู่บนคานได้นะคะ" ฉันไม่อยากจะยกหางตัวเองหรอกนะ แต่อยากจะคุยสักหน่อย ว่าเห็นแบบนี้คนจีบเยอะ แต่ฉันไม่ค่อยคุยกับใคร ฉันเป็นคนที่สร้างกำแพงไว้สูง เข้าสังคมไม่เก่ง ก็เลยไม่มีแฟนสักที แต่พอมาเจอเรื่องพวกนี้มันกลับยิ่งอยากจะมีแฟนดูบ้าง จะได้ไม่ต้องไปรอไอ้เอ็กซ์หนีแฟนมาหาอีกแล้ว

พอถึงเวลานัด ฉันก็รีบลงไปรอนิ้งที่หน้าบ้าน มันโทรมาตามตั้งแต่ฉันยังแต่งตัวไม่เสร็จ

“อย่ากลับดึกล่ะ แล้วไปบ้านใครนะ เผื่อดึกแม่จะไปรับ” เสียงแม่สั่งเหมือนฉันเป็นเด็กตัวเล็ก ๆ

“บ้านอุ้มน่ะแม่ ไม่ต้องห่วงหรอก ถ้ายังไงเดี๋ยวแม่อุ้มมาส่ง” ใช่ ฉันเลือกที่จะโกหก เพราะถ้าบอกตรง ๆ แม่ไม่ให้ไปแน่

“จะไปไหนเหรอแก้มแต่งตัวสวยเชียว” ฉันบอกตรง ๆ นะว่าฉันไม่ชอบสายตาของลุงคมเวลามองฉันเลย มันดูแฝงอะไรบางอย่าง เขาชอบแอบมองเวลาที่แม่เผลอ เป็นแบบนี้นานแล้วแต่ฉันไม่อยากบอกแม่ กลัวแม่จะไม่เชื่อ

“ไปแล้วนะแม่ นิ้งมารับแล้ว” ฉันเลือกจะเดินหนี ไม่สนใจเลยดีกว่า

“ลุงถามทำไมไม่ตอบล่ะลูก” ทั้งที่แม่ก็รู้ ว่าฉันเกลียดเขา แต่แม่ก็ยังจะอยากให้ฉันยอมรับเขาเป็นพ่อ

“ไม่เป็นไรแก้วพี่เข้าใจ น้องแก้มคงยังไม่ยอมรับพี่ง่าย ๆ หรอก” ฉันได้ยินประโยคที่ลุงคมพูด ตอนที่กำลังเดินออกจากบ้าน หึ!! ใครจะยอมรับคนที่มาแย่งแม่จากพ่อไปแบบหน้าด้าน ๆ ได้ล่ะ

“แหมพอกูบอกมีผู้ชายใส่เว้าหน้าเว้าหลังเชียวนะมึง” พอออกมาถึงหน้าบ้าน นิ้งก็แหกปากทักทันที ไม่เข้าใจมันเหมือนกัน คนอื่น ๆ ก็ด้วยทำไมชอบทำตัวเสียงดังให้คนเขามองก็ไม่รู้

“ทำไมกลัวกูแย่งซีนเหรอ” ฉันว่าพร้อมทั้งหมุนตัวโชว์

“กูยกซีนวันนี้ให้มึงเลย กูพอแล้วพี่บูมจะเป็นคนสุดท้ายของกูแล้ว” มันพูดแบบนี้กับทุกคนแต่ก็เห็นเลิกกันทุกที

“จ้า ไปสิอยากเจอเพื่อนพี่บูมจะแย่แล้ว อยากเห็นหน้าพี่บูมอะไรนี่ด้วย อยากรู้จริง ๆ ว่าเขาหยุดตัวแม่แบบมึงได้ยังไง”

เราออกจากบ้านฉัน แล้วมุ่งหน้าไปที่บ้านนิ้ง แวะไปเอาของขวัญก่อน แล้วค่อยตรงไปบ้านพี่บูมอีกที มาถึงเจอเพื่อน ๆ พี่บูมเต็มไปหมดตามที่นิ้งมันโฆษณาไว้ไม่มีผิด พี่บูมเรียนช่างอิเล็กฯ อยู่ที่เทคนิค เสื้อช็อปของพวกพี่ ๆ เห็นแล้วหน้ามันร้อนไปหมดมีแต่คนหน้าตาดีดี พอฉันกับนิ้งเดินเข้าไป ทุกคนต่างพากันมองมาที่ฉันเป็นตาเดียว

“เพื่อนนิ้งมีแฟนยังจ๊ะ” พี่คนหนึ่งร้องตะโกนถามมา ฉันไม่ได้ตอบ และไม่ได้แสดงท่าทีอะไร

“โสดมากพี่ โสดมาตั้งแต่เกิดอะพี่” นิ้งรีบร้องตอบแทนฉัน แน่นอนว่า ฉันไม่โผงผางขนาดนี้แน่ๆ อ่อยเต็มที่ของ คงแค่ยิ้มแล้วทำท่าอาย ๆ

“จีบได้ป่ะครับ” เพื่อนพี่บูมที่นั่งอยู่ในวงเหล้าอีกคน ตะโกนแซวมา เฮ้อ...เขาก็หล่อนะแต่ท่าทางที่เขาทำ มันไม่ชวนให้ฉันอยากมีแฟนเลย มันดูเหมือนเขาแค่อยากมาหลอกฟันฉันเฉย ๆ แล้วมันก้ดูออกนอกหน้าเกินไป

“เฮ้ยไอ้น็อต มึงถามเมียมึงหรือ ว่าจีบได้ไหม” คนนี้น่าจะเป็นพี่บูม เขาเดินเข้ามารับกล่องไปจากมือฉัน

“มึงพูดแบบนี้ กูก็แดกเหล้าต่อเงียบ ๆ สิครับ” พี่บูมพาเราไปนั่งอีกที่ ซึ่งค่อนข้างห่างจากวงเหล้าพอประมาณ ฉันไม่กินเหล้า เขาเลยต้องวุ่นวายหาน้ำอัดลมมาให้แทน เรานั่งคุยนั่งเล่นกันไปเรื่อย ๆ มีแต่คนเอาเหล้า เอาเบียร์มายื่นให้ แต่ฉันไม่กล้ากินพราะปกติก็ไม่กินอยู่แล้ว อยากวางตัวเป็นสาวใส ๆ ด้วยแหละ แต่นิ้งดูจะแย่หน่อย เพราะเมาจนหมดสติตั้งแต่หัวค่ำ จนพี่บูมต้องให้ฉันโทรไปโกหกแม่มันให้ ว่ามันจะนอนกับฉัน

“จะกลับก็บอกพี่นะเดี๋ยวพี่ไปส่ง นิ้งมันไปไม่ไหวแล้ว” พี่บูมเดินเข้ามาบอกกับฉัน ตอนนี้เรานั่งกันอยู่ในห้องนอนของพี่บูม เพราะต้องพานิ้งมันแยกออกมาจากวง

“เดี๋ยวก็คงกลับแล้วค่ะ ดึกแล้ว” ฉันหันไปตอบ เชื่อไหมว่าพอได้มองหน้าพี่บูมใกล้ ๆ เขาดูหล่อเสียยิ่งกว่าตอนเห็นไกล ๆ มาก

“แก้มนี่ดูเป็นเด็กดีเนาะ แฟนก็ไม่มี เหล้าก็ไม่กินด้วย เที่ยวก็คงไม่ค่อยเที่ยวสิ ปกติพี่ไม่เคยเห็นมากับนิ้งเลย” พี่บูมว่าก่อนจะเดินไปนั่งบนเตียง

“แก้มไม่ใช่สายเที่ยวอะพี่ ปกติแก้มเล่นแต่เกมอยู่บ้าน” ฉันก็ตอบไปตามบทที่วางไว้ คิดจะปั้นตัวเองเป็นสาวใสแล้วก็ต้องเล่นให้เนียน อีกอย่างฉันมั่นใจเลยว่าผู้หญิงเล่นเกม มันดุน่าสนใจในสายตาผู้ชาย

“เล่นเกมด้วยเหรอ ดีอะพี่อยากให้นิ้งมันเป็นแบบนี้บ้างพี่เล่นเกมทีไร งอนพี่ทุกทีเลย” ไงล่ะคิดไว้ไม่มีผิด ผู้ชายกับเกม มันปัญหาโลกแตกของผู้หญิงเลยล่ะ

“มันก็อยากคุยกับพี่ไง พี่เล่นเกมก็ไม่ได้คุยกันสิ”

“พี่ขอแอดเกมแก้มไว้ได้ปะ เผื่อเล่นด้วยกัน” ฉันพยักหน้ารับ แล้วเราก็แลกไอดีเกมกันไว้ เราไม่ได้คุยอะไรกันมากหรอก จะมีก็คุยแต่เรื่องเกมกันเท่านั้น จนสักพักพี่บูมก็ขับรถยนต์มาส่งฉันที่บ้าน เพราะฝนมันตก แล้วก็กลัวแม่จะเห็นด้วย

“ขอบคุณนะคะ”

“ค่ะ ไว้เล่นเกมกันนะ”

“ค่ะ ขับรถดีดีนะคะ” ฉันปิดประตูรถแล้วเดินไป เปิดประตูรั้วเพื่อที่จะเข้าบ้าน

“ฝันดีนะคะ” พี่บูมลงจากรถมาโบกมือแล้วบอกฝันดี ช็อตนี้ล่ะกลัวแม่เห็นจริง ๆ เลย ฉันรีบเดินหลบเข้ามาในบ้านก่อน แม่น่าจะหลับไปแล้วเพราะมันดึกมากพอสมควร เห็นแต่ลุงคมนั่งดูบอลอยู่

“ทำไมกลับดึกจังล่ะแก้ม” นั่นแหละคิดไว้แล้วว่าต้องทัก

“งานมันเลิกดึกค่ะ ช่วยแม่เขาเก็บของด้วย”

“ลุงเห็นนะว่ามีผู้ชายมาส่งหนู” เสียงของเขาดูเหมือนกำลังขู่ฉันยังไงยังงั้น

“พี่ของเพื่อนค่ะ” ฉันตอบเสียงแข็ง ทำไมต้องมาวุ่นวายด้วยพ่อก็ไม่ใช่

“ลุงจะไม่บอกแม่หนูหรอกนะ ลุงแค่ถามเพราะเป็นห่วง ดึกแล้วแล้วหนูก็กลับมากับผู้ชายแบบนี้มันอันตราย”

“ขอบคุณค่ะ และหนูหวังว่าอยู่ที่บ้าน หนูจะปลอดภัยจากเรื่องแบบนั้นนะคะ” ฉันพูดจบก็เดินกระทืบเท้าออกมาจากตรงนั้นตรงกลับขึ้นห้องมาเลย ปากคุยกับฉันแต่ตามองไล่ไปตามเนื้อตัว แววตาก็บ่งบอกชัดเจนว่าคิดอะไร อยากจะบอกแม่ใจแทบขาด แต่กลัวแม่ไม่เชื่อ ระดับมีพ่ออยู่แล้วยังแอบไปมีลุงคมโดนคนประณามว่ามีชู้แม่ก็ไม่อาย สุดท้ายก็ทิ้งพ่อแล้วเลือกมาอยู่กับลุงคมแบบนี้ ฉันบอกไปแม่คงไม่เชื่อหรอกหลงเขาซะขนาดนั้น

-คุณมี 1 คำขอเป็นเพื่อนจาก Boom Krtti...-

ฉันอาบน้ำเสร็จก็ย้อนกลับมาเปิดดูโทรศัพท์จำได้ว่ามีแจ้งเตือนเข้ามาเหมือนจะเห็นเป็นเฟสพี่บูมแอดมาแต่ยังไม่ได้รับเลย ลืมด้วยแล้วก็มัวไปอาบน้ำ

-Boom kitt...-

“นอนดึกจังเลยค่ะ” พอฉันรับแอดพี่เขาก็ทักมาเลย

“เพิ่งอาบน้ำเสร็จค่ะ นิ้งเป็นไงบ้าง” ฉันกดตอบพร้อมแนบความเป็นห่วงเพื่อนไปด้วย มันจะได้ดูไม่น่าเกลียด ถ้านิ้งมันแอบดูแชทของพี่เขา

“หลับเป็นตายเลย”

“แล้วงานเลิกยังคะ”

“ยังหรอกคงกินกันยันเช้าอะ แก้มไม่น่ารีบกลับเลย”

“มันดึกแล้ว" ฉันตอบไปเพียงสั้น ๆ

“เป็นเด็กดีจังเลยนะ ฮ่าฮ่า”

“หลอกง่าย ไม่ดื้อ”

“ถ้าเป็นไอ้นิ้งจะบอกว่า ‘หลอกง่ายไม่ดื้อ ครางชื่อได้ด้วย”

“ฮ่าฮ่าฮ่า นิ้งมันแซ่บอยู่แล้ว”

“เล่นเกมหน่อยไหม” พี่บูมเอ่ยชวน

“เอาสิ” และฉันก็ตอบตกลง เราเล่นเกมด้วยกันจนดึก พอฉันรู้สึกว่าง่วงแล้วก็เลยขอตัวนอน

“ฝันดีนะคะ" พี่บูมเป็นคนปากหวานติดพูดค่ะ/คะตลอด ไม่แปลกใจหรอกถ้านิ้งมันจะหลงเขาขนาดนี้ ไหนจะความหล่อความรวยของพี่เขาอีก

“ฝันดีค่ะ” ฉันตอบกลับไปก่อนจะเอื้อมไปชาร์จโทรศัพท์ที่หัวนอน หวังว่าฉันคงไม่หลงเสน่ห์เขาด้วยหรอกนะ เพราะถ้าเซ้นท์ฉันไม่ผิด ฉันรู้สึกเหมือนว่า...พี่บูมกำลังจีบฉันอยู่เลย

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***