บทที่ 14: การตัดสินใจที่ยากลำบาก

ภัทรนั่งเงียบๆ มองแพรวที่นั่งตรงข้ามเขา ดวงตาของเขาสื่อความหมายชัดเจน ถึงความตั้งใจที่เขามีและไม่อยากจะเสียโอกาสในการกลับมารักกันอีกครั้ง ความรู้สึกนี้เขาไม่อยากให้หลุดมือไปอีกแล้ว

"แพรว..." เสียงของภัทรเรียกชื่อเธอด้วยความนุ่มนวล เขามองไปที่เธอด้วยดวงตาที่เต็มไปด้วยความหวังและความปรารถนา "เธอคิดว่าเราจะมีโอกาสอีกครั้งไหม? ฉันไม่อยากจะเสียเธอไปอีกแล้ว"

แพรวมองเขา ท่ามกลางความเงียบภายในคาเฟ่ เสียงรอบข้างเริ่มเบาลงเหมือนว่าเวลาตรงหน้าจะหยุดลงไปชั่วขณะ ความรู้สึกของเธอยังคงตีกันในใจ แต่ทุกอย่างที่เขาพูดมันทำให้หัวใจของเธอไม่สามารถปฏิเสธได้

"ฉันก็ไม่รู้..." แพรวพูดเสียงเบา "ฉันยังกลัว... กลัวว่าจะเจ็บเหมือนเดิม"

ภัทรยิ้มบางๆ เขารู้ดีว่าเธอกำลังรู้สึกอะไร แต่เขาก็ยังไม่ยอมแพ้ "การที่จะรักใครสักคน เราก็ต้องพร้อมที่จะเสี่ยงแพรว ถ้าเธอให้โอกาสฉันอีกครั้ง ฉันจะไม่ทำให้เธอผิดหวัง"

แพรวมองไปที่มือของเขาที่วางอยู่บนโต๊ะ เสียงหัวใจของเธอดังกึกก้องขึ้นมาอีกครั้ง รู้สึกถึงการเชื่อมต่อบางอย่างที่ยังไม่เคยหายไปจากตัวเธอ แต่ในขณะเดียวกัน ความกลัวก็ยังคงอยู่ในใจของเธอ

"แล้วเรย่าล่ะ?" แพรวถามขึ้นด้วยน้ำเสียงไม่มั่นคง "เธอยังอยู่ในชีวิตของคุณ... เธอจะยอมให้เรากลับมาได้ไหม?"

ภัทรทำท่าทางครุ่นคิดไปครู่หนึ่ง ก่อนจะตอบออกมาอย่างหนักแน่น "เรย่าไม่ได้สำคัญกับฉันเหมือนกับเธอ เธอเป็นแค่ส่วนหนึ่งของอดีต ขอโทษที่ทำให้เธอเจ็บ... แต่ตอนนี้ฉันแค่อยากให้เธอกลับมามีความสุข"

แพรวเงียบไปสักพัก ความเงียบที่แผ่ไปทั่วห้องเหมือนเวลาหยุดนิ่ง เธอรู้ดีว่าเรย่าจะไม่ยอมให้ทุกอย่างง่ายดาย แต่ภัทรกลับยืนยันว่าสิ่งที่เขาต้องการคือเธอเท่านั้น

"ภัทร..." แพรวถอนหายใจออกมาเบาๆ "ฉันไม่รู้จริงๆ ว่าฉันควรจะทำยังไง บางทีฉันอาจจะไม่พร้อม หรือบางที... ฉันอาจจะยังรักคุณ"

ภัทรยิ้มอ่อนโยน "ถ้าเธอยังรักฉัน งั้นให้โอกาสเราสักครั้งเถอะนะ แพรว"

แพรวมองเขาอีกครั้ง ความรู้สึกในหัวใจเริ่มตีกันอย่างบ้าคลั่ง เธอไม่อยากเจ็บอีกครั้ง แต่ในขณะเดียวกัน เธอก็ไม่อยากปล่อยเขาไป

"คุณจะทำให้ฉันเชื่อใจคุณได้ยังไง?" แพรวถาม

ภัทรยิ้มบางๆ ก่อนจะตอบ "แค่ให้โอกาสฉันพิสูจน์ตัวเอง ถ้าเราสองคนไม่ได้ไปด้วยกัน ก็อย่างน้อยฉันก็จะได้ทำให้เธอเห็นว่าฉันจริงจัง"

แพรวมองไปที่เขา ก่อนจะตัดสินใจพูดออกมาอย่างแน่วแน่ "ถ้าเธอจริงจัง... ฉันจะให้โอกาสเธออีกครั้ง แต่ฉันไม่อยากจะถูกทำร้ายอีก"

ภัทรพยักหน้าเข้าใจ เขามั่นใจว่าคราวนี้เขาจะไม่ทำให้เธอผิดหวังอีก "ไม่ต้องห่วง... ฉันจะไม่ทำให้เธอเสียใจอีก"

---

หลังจากการสนทนา

แพรวเดินออกจากคาเฟ่และเดินไปที่รถของตัวเอง เธอรู้สึกเหมือนหัวใจของตัวเองยังคงกระตุกกับคำพูดของภัทร แต่มันก็ยังมีบางอย่างที่ทำให้เธอรู้สึกกังวลและลังเล

เมื่อมาถึงบ้าน แพรวหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูอีกครั้ง ข้อความจากเรย่ายังคงค้างอยู่ในโทรศัพท์ของเธอ

"แพรว... ฉันมีเรื่องสำคัญจะบอกเธอ"

เธอไม่แน่ใจว่าควรจะโทรกลับไปดีไหม แต่ในใจของเธอรู้สึกไม่ค่อยสบายใจเกี่ยวกับข้อความนี้

การกลับไปหาภัทรอาจจะไม่ง่ายเหมือนที่เธอคิด แต่เธอจะต้องตัดสินใจครั้งใหญ่ในไม่ช้า…

โปรดติดตามตอนต่อไป...

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***