หลังจากคำพูดของภัทร ความเงียบก็เข้าปกคลุมระหว่างพวกเขาอีกครั้ง ลมเย็นพัดผ่านราวกับต้องการบรรเทาความรู้สึกหนักอึ้งในใจของทั้งสอง
แพรวมองตรงไปข้างหน้า ไม่กล้าหันไปสบตาภัทร เพราะกลัวว่าถ้าหากเธอเผลอไผล… หัวใจเธออาจจะพ่ายแพ้
“ฉันเองก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน”
เธอพูดออกมาในที่สุด น้ำเสียงของเธอเบาหวิว แต่หนักแน่นพอที่จะทำให้ภัทรรับรู้ได้ว่าเธอกำลังสับสนพอ ๆ กับเขา
ภัทรมองเธอ ดวงตาของเขาสะท้อนความรู้สึกที่ยากจะอธิบาย เขาเองก็ไม่ได้ต้องการให้เธอตอบตกลงหรือปฏิเสธในตอนนี้ แค่ได้พูดออกไป… มันก็ดีกว่าเก็บไว้ในใจ
“ฉันแค่… ไม่อยากให้เธอเข้าใจผิด”
แพรวขมวดคิ้วเล็กน้อย “เข้าใจผิดเรื่องอะไร?”
ภัทรสูดลมหายใจลึก ก่อนจะเอ่ยขึ้นช้า ๆ
“เรื่องเรย่า”
แพรวนิ่งไปทันทีที่ได้ยินชื่อนั้น ความรู้สึกหน่วงในอกแล่นเข้าจู่โจมอย่างรวดเร็ว
“ฉันกับเธอไม่ได้เป็นอย่างที่คนอื่นคิด” ภัทรพูดต่อ “เราเคยสนิทกันตอนอยู่ต่างประเทศก็จริง แต่ฉันไม่เคยคิดกับเธอเกินเลยไปกว่าคำว่าเพื่อน”
แพรวเม้มริมฝีปากแน่น พยายามไตร่ตรองคำพูดของภัทร เธอไม่อยากเป็นคนที่ด่วนตัดสิน แต่ภาพที่แพรวาให้ดู… มันทำให้เธอยากจะเชื่อ
“แล้วเธอล่ะ?” แพรวตัดสินใจถามตรง ๆ “เรย่าคิดกับเธอแค่เพื่อนหรือเปล่า?”
ภัทรชะงักไปเล็กน้อยก่อนจะถอนหายใจออกมา “ฉันไม่แน่ใจ”
แพรวแค่นยิ้ม “งั้นเธอจะให้ฉันเชื่อได้ยังไงว่าระหว่างเธอกับเรย่าไม่มีอะไร?”
ภัทรนิ่งไปครู่หนึ่ง ก่อนจะพูดขึ้นเสียงเรียบ “ฉันจะพิสูจน์ให้เธอเห็น”
แพรวหันไปสบตาเขาในที่สุด ดวงตาของภัทรเต็มไปด้วยความมุ่งมั่นและจริงใจ
เธออยากจะเชื่อ… แต่เธอกลัวว่าถ้าเชื่อแล้วต้องเจ็บอีกครั้ง
อีกด้านหนึ่ง
เรย่านั่งอยู่ในคาเฟ่หรู มองดูโทรศัพท์ของตัวเองก่อนจะกดเล่นข้อความเสียงที่เธอแอบบันทึกไว้เมื่อคืน
"ฉันไม่เคยลืมแพรวได้จริง ๆ"
เรย่าหัวเราะเบา ๆ ก่อนจะพึมพำกับตัวเอง
“แพรว… เธออาจจะเป็นรักแรกของภัทร” เธอกระตุกยิ้ม “แต่ฉันจะเป็นรักสุดท้ายของเขา”
เธอเลื่อนโทรศัพท์ไปที่รายชื่อของแพรว ก่อนจะพิมพ์ข้อความบางอย่างลงไป
“เธอว่างไหม? ฉันอยากคุยกับเธอเรื่องภัทร”
จากนั้นก็กดส่ง… พร้อมรอดูว่าเกมนี้จะจบลงอย่างไร
โปรดติดตามตอนต่อไป…
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 67
Comments