แพรวเดินออกจากร้านกาแฟด้วยความรู้สึกหนักอึ้ง ภาพของภัทรกับเรย่ายังคงติดตา ไม่ว่าเธอจะพยายามบอกตัวเองว่าไม่ควรรู้สึกอะไร แต่มันก็ไม่ง่ายเลย
เธอไม่ได้มีสิทธิ์ในตัวเขาอีกแล้ว แต่ทำไม… ทำไมมันถึงเจ็บแบบนี้?
แพรวหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา มองชื่อของภัทรที่บันทึกไว้มานาน เธอลังเลอยู่นาน ก่อนจะตัดสินใจเก็บมันกลับลงไปในกระเป๋า
เธอไม่ควรเป็นฝ่ายเริ่มก่อน
อีกด้านหนึ่ง
ภัทรนั่งอยู่ในรถ ดวงตาจ้องมองถนนที่ทอดยาวออกไป เขาคิดถึงคำพูดของเรย่าก่อนหน้านี้
"ถ้าแพรวรู้เรื่องฉัน… เธอคิดว่าเธอจะยังเชื่อใจเธออยู่ไหม?"
คำถามนั้นยังคงก้องอยู่ในหัว มันทำให้เขารู้สึกไม่มั่นคง
เขาไม่ได้ปฏิเสธว่าครั้งหนึ่งเขาเคยใกล้ชิดกับเรย่า แต่ความสัมพันธ์นั้นไม่เคยเป็นอย่างที่คนอื่นเข้าใจ
เขาไม่ได้รักเรย่า… และเขาก็ไม่เคยลืมแพรวได้จริง ๆ
ภัทรตัดสินใจหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดเบอร์ของแพรว ก่อนที่เขาจะคิดมากไปกว่านี้
เสียงรอสายดังขึ้นสองสามครั้ง ก่อนที่ปลายสายจะรับ
“ภัทร?” เสียงของแพรวดังขึ้น ทำให้หัวใจเขากระตุก
เขาสูดลมหายใจลึกก่อนจะพูดขึ้น “เธอว่างไหม?”
แพรวนิ่งไปครู่หนึ่ง ก่อนจะตอบกลับมา “ทำไมเหรอ?”
“ฉันอยากเจอเธอ”
แพรวเงียบไปอีกครั้ง แล้วในที่สุดเธอก็พูดขึ้น “ที่ไหน?”
ภัทรยิ้มบาง ๆ กับตัวเอง “ที่เดิม… สวนสาธารณะ”
สวนสาธารณะ
แพรวเดินมาถึงก่อนเวลาเล็กน้อย เธอเลือกนั่งที่ม้านั่งตัวเดิม ใต้ต้นไม้ใหญ่ที่เธอกับภัทรเคยชอบมานั่งด้วยกัน
ลมเย็นพัดผ่าน ทำให้เธออดไม่ได้ที่จะกอดตัวเองเบา ๆ
เธอไม่แน่ใจว่าภัทรต้องการพูดอะไรกับเธอ แต่ในใจลึก ๆ เธอกลัว… กลัวว่าจะต้องเจ็บปวดอีกครั้ง
เสียงฝีเท้าดังขึ้น ทำให้แพรวเงยหน้าขึ้นมอง ภัทรเดินเข้ามาหาเธอด้วยสีหน้าที่อ่านไม่ออก
“เธอรอนานไหม?”
แพรวส่ายหน้าเบา ๆ “ไม่นานหรอก”
ภัทรนั่งลงข้าง ๆ เธอ เวลาผ่านไปครู่หนึ่งโดยไม่มีใครพูดอะไรออกมา
จนในที่สุด ภัทรก็เอ่ยขึ้น “ฉันรู้ว่าเธอคงมีคำถามมากมาย”
แพรวหันไปมองเขา ก่อนจะพูดขึ้น “แล้วเธอมีคำตอบให้ฉันไหม?”
ภัทรนิ่งไป ก่อนจะพยักหน้า “ฉันมี”
แพรวกลั้นหายใจ รอฟังคำพูดของเขา
ภัทรมองเข้าไปในดวงตาของเธอ ก่อนจะพูดขึ้นช้า ๆ
“เธอคือคนเดียวที่ฉันไม่เคยลืม”
หัวใจของแพรวสั่นไหวทันทีเมื่อได้ยินคำนั้น แต่ก่อนที่เธอจะพูดอะไรต่อ ภัทรก็เอ่ยขึ้นอีกครั้ง
“แต่ฉันก็ไม่แน่ใจว่า… เรายังกลับไปเป็นเหมือนเดิมได้ไหม”
คำพูดนั้นทำให้แพรวนิ่งงัน หัวใจเธอเหมือนถูกบีบแน่น
เธอเองก็ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าความสัมพันธ์ของพวกเขาจะเดินไปทางไหน แต่สิ่งที่เธอรู้แน่คือ…
เธอยังรู้สึกกับเขาอยู่
และนั่นคือสิ่งที่เธอไม่อาจปฏิเสธได้อีกต่อไป
โปรดติดตามตอนต่อไป…
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 67
Comments