เงาแห่งความเจ็บปวด

...****************...

...****************...

แสงแดดอ่อนๆ ของเช้าวันใหม่สาดส่องผ่านหน้าต่างห้องพักของไททัน เขาตื่นขึ้นมาด้วยความรู้สึกหนักอึ้ง ร่างกายเต็มไปด้วยรอยฟกช้ำ และความเจ็บปวดที่ยังคงแฝงอยู่ สายตาของเขาจดจ้องไปที่กำแพง ภาพของการต่อสู้เมื่อวานยังคงฉายชัดในความทรงจำ ราวกับภาพยนตร์สยองขวัญที่เล่นซ้ำไปเรื่อยๆ

"ทำไม...ทำไมต้องเป็นแบบนี้" ไททันพึมพำเบาๆ น้ำเสียงเต็มไปด้วยความเจ็บปวด เขานึกถึงใบหน้าของเรย์ คนที่เขาหลงรัก คนที่เขาพยายามปกป้อง แต่สุดท้าย เขากลับทำได้เพียงแค่ยืนมอง

"ฉัน...ฉันไร้ประโยชน์" ไททันกำหมัดแน่น ความรู้สึกผิดกัดกินหัวใจ เขาไม่สามารถปกป้องเรย์ได้ ไม่สามารถหยุดยั้งความรุนแรงที่เกิดขึ้น

เสียงเคาะประตูเบาๆ ดังขึ้น ไททันเงยหน้าขึ้น เห็นร่างสูงโปร่งของฮันเตอร์ยืนอยู่หน้าประตู ฮันเตอร์เป็นเพื่อนสนิทของไททัน และเป็นคนที่คอยอยู่เคียงข้างเขาเสมอ

"ไททัน แกเป็นยังไงบ้าง" ฮันเตอร์ถามด้วยน้ำเสียงเป็นห่วง

"ฉัน...ฉันโอเค" ไททันตอบ แม้ว่าน้ำเสียงของเขาจะสั่น

ฮันเตอร์เดินเข้ามาในห้อง เขาเห็นรอยฟกช้ำบนร่างของไททัน ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความโกรธ

"ไอ้พวกนั้นมันทำอะไรแก" ฮันเตอร์ถาม น้ำเสียงเย็นชา

"แค่...แค่ทะเลาะกันนิดหน่อย" ไททันตอบ เขาไม่อยากเล่าเรื่องราวทั้งหมด

"ทะเลาะกันนิดหน่อย? แกดูสิ ร่างกายของแกเป็นแบบนี้" ฮันเตอร์ชี้ไปที่รอยฟกช้ำ

"ฉัน...ฉันไม่เป็นไร" ไททันพยายามยิ้ม แต่รอยยิ้มของเขาดูบิดเบี้ยว

"ไททัน แกต้องบอกฉัน เกิดอะไรขึ้น" ฮันเตอร์จับไหล่ของไททัน สายตาของเขาจริงจัง

ไททันเงียบไป เขาไม่รู้จะเริ่มต้นเล่าเรื่องราวอย่างไร เขาไม่รู้จะบอกฮันเตอร์อย่างไร ว่าเรย์โดนทำร้าย ว่าเขาเองก็โดนทำร้าย และว่าเขาไม่สามารถปกป้องเรย์ได้

"ไททัน แกต้องเล่าให้ฉันฟัง ฉันจะช่วยแก" ฮันเตอร์พูด น้ำเสียงของเขาอ่อนโยนลง

ไททันถอนหายใจ เขาตัดสินใจเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้ฮันเตอร์ฟัง เล่าถึงการต่อสู้ เล่าถึงความเจ็บปวด และเล่าถึงความรู้สึกผิดที่กัดกินหัวใจ

ฮันเตอร์ฟังอย่างตั้งใจ ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความโกรธ และความสงสาร

"ฉันจะไม่ปล่อยให้พวกนั้นรอดไปง่ายๆ" ฮันเตอร์พูด น้ำเสียงของเขาหนักแน่น

"ฮันเตอร์ เราต้องทำอะไร" ไททันถาม

"เราจะต้องแก้แค้น" ฮันเตอร์ตอบ

"แก้แค้น? แต่..." ไททันลังเล

"ไททัน ฉันรู้ว่าแกเจ็บปวด ฉันรู้ว่าแกเสียใจ แต่เราต้องทำอะไรสักอย่าง เราต้องทำให้พวกนั้นได้รับบทเรียน" ฮันเตอร์พูด

ไททันเงียบไป เขาคิดถึงคำพูดของฮันเตอร์ เขารู้ว่าฮันเตอร์พูดถูก เขาต้องทำอะไรสักอย่าง เขาต้องทำให้พวกนั้นได้รับบทเรียน

"ฉัน...ฉันจะทำ" ไททันตัดสินใจ

"ดี เราจะไปที่โรงเรียนมวย เราจะฝึกฝนจนกว่าเราจะแข็งแกร่งพอที่จะเอาชนะพวกนั้น" ฮันเตอร์พูด

"โรงเรียนมวย?" ไททันถาม

"ใช่ ฉันรู้ว่าแกเคยฝึกมวยมาก่อน เราจะไปที่โรงเรียนมวย เราจะฝึกฝนร่วมกัน เราจะแข็งแกร่งขึ้น และเราจะแก้แค้น" ฮันเตอร์พูด ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความมุ่งมั่น

ไททันพยักหน้า เขาตัดสินใจที่จะฝึกฝน เขาจะฝึกฝนจนกว่าเขาจะแข็งแกร่งพอที่จะปกป้องเรย์ และแก้แค้นให้กับความเจ็บปวดที่เขาได้รับ

"เรย์...ฉันจะปกป้องแก" ไททันพึมพำ น้ำตาไหลอาบแก้ม

การฝึกฝนที่เข้มข้น

ไททันและฮันเตอร์เดินทางไปที่โรงเรียนมวย โรงเรียนมวยแห่งนี้เป็นสถานที่ฝึกฝนของนักมวยมืออาชีพ บรรยากาศเต็มไปด้วยความเข้มข้น และเสียงกระแทกของหมัด

"นี่คือโค้ช โค้ช นี่คือเพื่อนของผม ไททัน เขาอยากจะฝึกมวย" ฮันเตอร์แนะนำไททันให้กับโค้ช

โค้ชเป็นชายร่างใหญ่ ใบหน้าเต็มไปด้วยรอยแผลเป็น

"ยินดีต้อนรับ ไททัน" โค้ชพูด น้ำเสียงของเขาดูเข้มงวด

"ขอบคุณครับ" ไททันตอบ

"เริ่มฝึกได้เลย" โค้ชสั่ง

ไททันและฮันเตอร์เริ่มฝึกฝน โค้ชสอนทักษะการต่อสู้ การออกหมัด การรับหมัด การหลบหลีก และการใช้เทคนิคต่างๆ

ไททันฝึกฝนอย่างหนัก เขาต้องการที่จะแข็งแกร่งขึ้น เขาต้องการที่จะปกป้องเรย์ และแก้แค้นให้กับความเจ็บปวดที่เขาได้รับ

"ไททัน แกต้องตั้งใจฝึกฝน ถ้าแกอยากจะเอาชนะพวกนั้น แกต้องแข็งแกร่งขึ้น" ฮันเตอร์พูด

"ฉันรู้" ไททันตอบ

วันเวลาผ่านไป ไททันและฮันเตอร์ฝึกฝนอย่างหนัก พวกเขาเรียนรู้เทคนิคการต่อสู้ และพัฒนาความแข็งแกร่ง

"ไททัน แกเก่งขึ้นมาก แต่แกยังไม่แข็งแกร่งพอ" ฮันเตอร์พูด

"ฉันจะพยายาม" ไททันตอบ

"ฉันรู้ว่าแกจะทำได้ ฉันเชื่อใจแก" ฮันเตอร์พูด

ไททันยิ้ม เขาได้รับกำลังใจจากฮันเตอร์ เขาจะไม่ยอมแพ้ เขาจะฝึกฝนต่อไป จนกว่าเขาจะแข็งแกร่งพอที่จะเอาชนะพวกนั้น

จุดเปลี่ยน

วันหนึ่ง ไททันและฮันเตอร์กำลังฝึกฝน ฮันเตอร์กำลังสอนไททันเกี่ยวกับการใช้เทคนิคการต่อสู้

"ไททัน แกต้องใช้เทคนิค อย่าใช้กำลังอย่างเดียว แกต้องใช้สมอง แกต้องใช้ความฉลาด" ฮันเตอร์พูด

"ฉันเข้าใจ" ไททันตอบ

"ลองดู ลองใช้เทคนิคนี้" ฮันเตอร์พูด

ฮันเตอร์แสดงเทคนิคการต่อสู้ ไททันพยายามเลียนแบบ

"ลองอีกครั้ง" ฮันเตอร์พูด

ไททันลองอีกครั้ง แต่เขายังไม่ชำนาญ

"ไม่เป็นไร ค่อยๆ ฝึก แกจะทำได้" ฮันเตอร์พูด

ไททันพยายามต่อไป เขาฝึกฝนเทคนิคการต่อสู้ จนกระทั่งเขาชำนาญ

"ฉันทำได้แล้ว" ไททันพูด

"เยี่ยม แกเก่งขึ้นมาก" ฮันเตอร์พูด

ไททันยิ้ม เขาเริ่มรู้สึกมั่นใจ เขาเริ่มรู้สึกว่าเขาแข็งแกร่งขึ้น

"ฉันจะเอาชนะพวกนั้น" ไททันพูด

"ฉันรู้ว่าแกจะทำได้ ฉันเชื่อใจแก" ฮันเตอร์พูด

ไททันและฮันเตอร์ฝึกฝนต่อไป พวกเขาฝึกฝนอย่างหนัก และพัฒนาความแข็งแกร่ง

"ไททัน ฉันคิดว่าเราพร้อมแล้ว" ฮันเตอร์พูด

"พร้อมแล้ว? พร้อมที่จะทำอะไร" ไททันถาม

"พร้อมที่จะแก้แค้น" ฮันเตอร์ตอบ

"แก้แค้น? แต่..." ไททันลังเล

"ไททัน ฉันรู้ว่าแกเจ็บปวด ฉันรู้ว่าแกเสียใจ แต่เราต้องทำอะไรสักอย่าง เราต้องทำให้พวกนั้นได้รับบทเรียน" ฮันเตอร์พูด

ไททันเงียบไป เขาคิดถึงคำพูดของฮันเตอร์ เขารู้ว่าฮันเตอร์พูดถูก เขาต้องทำอะไรสักอย่าง เขาต้องทำให้พวกนั้นได้รับบทเรียน

"ฉัน...ฉันจะทำ" ไททันตัดสินใจ

"ดี เราจะไปที่โรงเรียนมวย เราจะฝึกฝนจนกว่าเราจะแข็งแกร่งพอที่จะเอาชนะพวกนั้น" ฮันเตอร์พูด

"โรงเรียนมวย?" ไททันถาม

"ใช่ ฉันรู้ว่าแกเคยฝึกมวยมาก่อน เราจะไปที่โรงเรียนมวย เราจะฝึกฝนร่วมกัน เราจะแข็งแกร่งขึ้น และเราจะแก้แค้น" ฮันเตอร์พูด ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความมุ่งมั่น

ไททันพยักหน้า เขาตัดสินใจที่จะฝึกฝน เขาจะฝึกฝนจนกว่าเขาจะแข็งแกร่งพอที่จะปกป้องเรย์ และแก้แค้นให้กับความเจ็บปวดที่เขาได้รับ

"เรย์...ฉันจะปกป้องแก" ไททันพึมพำ น้ำตาไหลอาบแก้ม

การฝึกฝนที่เข้มข้น

ไททันและฮันเตอร์เดินทางไปที่โรงเรียนมวย โรงเรียนมวยแห่งนี้เป็นสถานที่ฝึกฝนของนักมวยมืออาชีพ บรรยากาศเต็มไปด้วยความเข้มข้น และเสียงกระแทกของหมัด

"นี่คือโค้ช โค้ช นี่คือเพื่อนของผม ไททัน เขาอยากจะฝึกมวย" ฮันเตอร์แนะนำไททันให้กับโค้ช

โค้ชเป็นชายร่างใหญ่ ใบหน้าเต็มไปด้วยรอยแผลเป็น

"ยินดีต้อนรับ ไททัน" โค้ชพูด น้ำเสียงของเขาดูเข้มงวด

"ขอบคุณครับ" ไททันตอบ

"เริ่มฝึกได้เลย" โค้ชสั่ง

ไททันและฮันเตอร์เริ่มฝึกฝน โค้ชสอนทักษะการต่อสู้ การออกหมัด การรับหมัด การหลบหลีก และการใช้เทคนิคต่างๆ

ไททันฝึกฝนอย่างหนัก เขาต้องการที่จะแข็งแกร่งขึ้น เขาต้องการที่จะปกป้องเรย์ และแก้แค้นให้กับความเจ็บปวดที่เขาได้รับ

"ไททัน แกต้องตั้งใจฝึกฝน ถ้าแกอยากจะเอาชนะพวกนั้น แกต้องแข็งแกร่งขึ้น" ฮันเตอร์พูด

"ฉันรู้" ไททันตอบ

วันเวลาผ่านไป ไททันและฮันเตอร์ฝึกฝนอย่างหนัก พวกเขาเรียนรู้เทคนิคการต่อสู้ และพัฒนาความแข็งแกร่ง

"ไททัน แกเก่งขึ้นมาก แต่แกยังไม่แข็งแกร่งพอ" ฮันเตอร์พูด

"ฉันจะพยายาม" ไททันตอบ

"ฉันรู้ว่าแกจะทำได้ ฉันเชื่อใจแก" ฮันเตอร์พูด

ไททันยิ้ม เขาได้รับกำลังใจจากฮันเตอร์ เขาจะไม่ยอมแพ้ เขาจะฝึกฝนต่อไป จนกว่าเขาจะแข็งแกร่งพอที่จะเอาชนะพวกนั้น

จุดเปลี่ยน

วันหนึ่ง ไททันและฮันเตอร์กำลังฝึกฝน ฮันเตอร์กำลังสอนไททันเกี่ยวกับการใช้เทคนิคการต่อสู้

"ไททัน แกต้องใช้เทคนิค อย่าใช้กำลังอย่างเดียว แกต้องใช้สมอง แกต้องใช้ความฉลาด" ฮันเตอร์พูด

"ฉันเข้าใจ" ไททันตอบ

"ลองดู ลองใช้เทคนิคนี้" ฮันเตอร์พูด

ฮันเตอร์แสดงเทคนิคการต่อสู้ ไททันพยายามเลียนแบบ

"ลองอีกครั้ง" ฮันเตอร์พูด

ไททันลองอีกครั้ง แต่เขายังไม่ชำนาญ

"ไม่เป็นไร ค่อยๆ ฝึก แกจะทำได้" ฮันเตอร์พูด

ไททันพยายามต่อไป เขาฝึกฝนเทคนิคการต่อสู้ จนกระทั่งเขาชำนาญ

"ฉันทำได้แล้ว" ไททันพูด

"เยี่ยม แกเก่งขึ้นมาก" ฮันเตอร์พูด

ไททันยิ้ม เขาเริ่มรู้สึกมั่นใจ เขาเริ่มรู้สึกว่าเขาแข็งแกร่งขึ้น

"ฉันจะเอาชนะพวกนั้น" ไททันพูด

"ฉันรู้ว่าแกจะทำได้ ฉันเชื่อใจแก" ฮันเตอร์พูด

ไททันและฮันเตอร์ฝึกฝนต่อไป พวกเขาฝึกฝนอย่างหนัก และพัฒนาความแข็งแกร่ง

"ไททัน ฉันคิดว่าเราพร้อมแล้ว" ฮันเตอร์พูด

"พร้อมแล้ว? พร้อมที่จะทำอะไร" ไททันถาม

"พร้อมที่จะแก้แค้น" ฮันเตอร์ตอบ

"แก้แค้น? แต่..." ไททันลังเล

"ไททัน ฉันรู้ว่าแกเจ็บปวด ฉันรู้ว่าแกเสียใจ แต่เราต้องทำอะไรสักอย่าง เราต้องทำให้พวกนั้นได้รับบทเรียน" ฮันเตอร์พูด

ไททันเงียบไป เขาคิดถึงคำพูดของฮันเตอร์ เขารู้ว่าฮันเตอร์พูดถูก เขาต้องทำอะไรสักอย่าง เขาต้องทำให้พวกนั้นได้รับบทเรียน

"ฉัน...ฉันจะทำ" ไททันตัดสินใจ

"ดี เราจะไปที่โรงเรียนมวย เราจะฝึกฝนจนกว่าเราจะแข็งแกร่งพอที่จะเอาชนะพวกนั้น" ฮันเตอร์พูด

"โรงเรียนมวย?" ไททันถาม

"ใช่ ฉันรู้ว่าแกเคยฝึกมวยมาก่อน เราจะไปที่โรงเรียนมวย เราจะฝึกฝนร่วมกัน เราจะแข็งแกร่งขึ้น และเราจะแก้แค้น" ฮันเตอร์พูด ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความมุ่งมั่น

ไททันพยักหน้า เขาตัดสินใจที่จะฝึกฝน เขาจะฝึกฝนจนกว่าเขาจะแข็งแกร่งพอที่จะปกป้องเรย์ และแก้แค้นให้กับความเจ็บปวดที่เขาได้รับ

"เรย์...ฉันจะปกป้องแก" ไททันพึมพำ น้ำตาไหลอาบแก้ม

การฝึกฝนที่เข้มข้น

ไททันและฮันเตอร์เดินทางไปที่โรงเรียนมวย โรงเรียนมวยแห่งนี้เป็นสถานที่ฝึกฝนของนักมวยมืออาชีพ บรรยากาศเต็มไปด้วยความเข้มข้น และเสียงกระแทกของหมัด

"นี่คือโค้ช โค้ช นี่คือเพื่อนของผม ไททัน เขาอยากจะฝึกมวย" ฮันเตอร์แนะนำไททันให้กับโค้ช

โค้ชเป็นชายร่างใหญ่ ใบหน้าเต็มไปด้วยรอยแผลเป็น

"ยินดีต้อนรับ ไททัน" โค้ชพูด น้ำเสียงของเขาดูเข้มงวด

"ขอบคุณครับ" ไททันตอบ

"เริ่มฝึกได้เลย" โค้ชสั่ง

ไททันและฮันเตอร์เริ่มฝึกฝน โค้ชสอนทักษะการต่อสู้ การออกหมัด การรับหมัด การหลบหลีก และการใช้เทคนิคต่างๆ

ไททันฝึกฝนอย่างหนัก เขาต้องการที่จะแข็งแกร่งขึ้น เขาต้องการที่จะปกป้องเรย์ และแก้แค้นให้กับความเจ็บปวดที่เขาได้รับ

"ไททัน แกต้องตั้งใจฝึกฝน ถ้าแกอยากจะเอาชนะพวกนั้น แกต้องแข็งแกร่งขึ้น" ฮันเตอร์พูด

"ฉันรู้" ไททันตอบ

วันเวลาผ่านไป ไททันและฮันเตอร์ฝึกฝนอย่างหนัก พวกเขาเรียนรู้เทคนิคการต่อสู้ และพัฒนาความแข็งแกร่ง

"ไททัน แกเก่งขึ้นมาก แต่แกยังไม่แข็งแกร่งพอ" ฮันเตอร์พูด

"ฉันจะพยายาม" ไททันตอบ

"ฉันรู้ว่าแกจะทำได้ ฉันเชื่อใจแก" ฮันเตอร์พูด

ไททันยิ้ม เขาได้รับกำลังใจจากฮันเตอร์ เขาจะไม่ยอมแพ้ เขาจะฝึกฝนต่อไป จนกว่าเขาจะแข็งแกร่งพอที่จะเอาชนะพวกนั้น

———————————————

...ΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ...

...ΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ...

...ΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ...

...ΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ...

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***