ครั้งแรก(3)

ความเดิมตอนที่แล้ว หลังจากเย่เฉินซุ่มโจมตีค่ายแล้วพบคนสองคนที่รอดคือ

จวี้ เริ่นและซี่ ตู๋ และเข้าประทะกัน

*จวี้ เริ่นกระโดดขึ้นไปพร้อมยกดาบจะกระโดดทบพื้น

แต่เย่เฉินเห็นโอกาสจึงใช้ท่าผ่านภา*

เย่เฉิน:ลำตัวเปิดกว้างตอนกระโดดตอนนี้แหละ ดาบผ่านภาาาาา!!

*ขณะนั้นที่เย่เฉินได้ใช้ดาบผ่านภาอยู่เขาก็ได้ยินเสียงคนพูดอะไรสักอย่าง*

ซี่ตู๋:พิษแห่งความกระหาย จงระบายออกมาทั่วฟ้า

เลือดของผู้เคราะห์ร้าย คือแรงกระหายของข้า!

 จงดับศูนย์ใต้มือข้า อณาเขต พิษหมื่นอสูร

*พิษหมื่นอสูรทำการเปิดอณาเขตเพื่อสู้กันแล้วทำให้ตัวเองเก่งขึ้น โดยลดภาระการใช้ลมปราน*

เย่เฉิน:ย๊าาาาา

*ท่าผ่านภาทำการรวมปรานแล้วระเบิดปรานมาทีเดียว ณ จุดเดียวมำให้ทำความเสียหายได้มาก*

*หลังจากเย่เฉินได้โจมตีไปแล้วแต่โดนขัดด้วยอณาเขตพิษหมื่นอสูรทำให้เย่เฉินได้บาดเจ็บไปนิดหน่อย*

เย่เฉินคิด:ทำไงดีละทีนี้มีสองคนและอีกคนใช้อะไรไม่รู้เป็นการโจมตีวงกว้าง ทำไงทำไง

*เย่เฉินได้กระโดดหลบท่าโจมตีแล้วกระโดดเข้าป่าขณะที่สองคนนั้นคิดว่าเย่เฉินไม่มีทางสู้แล้ว*

จวี้ เริ่น:มันคงหมดหนทางชนะแล้วล่ะดูมันดิมีแค่วิชาเดียวเอง

ซี่ตู๋:แต่เราก็ประมาทมันไม่ได้อนุภาคการทำลายล้างสูงถ้าข้าไม่สกัดการโจมตีของเจ้านั้นเอาไว้เจ้าคงไม่รอดหรอก

เย่เฉินคิด:ไอสองคนนั้นคิดว่าข้าหนีไปแล้วจึงยืนคุยกันสินะ ไม่ก็ล่อให้ข้าออกมาแล้วจัดการข้า

แต่เรามีอีกวิชานิ ดัชนีสลายวิญญาณ

'จะรวมพลังไว้ตรงนิ้วทั้งสองนิ้วชี้และนิ้วกลาง

แล้วจะมีลมปราณหุ่มไว้ โจมตีครั้งเดียวแล้วทำให้ศัตรูอ่อนแอลง'

เย่เฉินคิด:ข้าจะใช้ ดัชนีสลายวิญญาณแล้วใช้ดาบผ่านภาซ้ำแล้วป่าผงไวไฟอันสุดท้ายแล้วหลบเข้าป่า

*ดัชนีสลายวิญญาณพุ่งตรงเข้าไปที่ซี่ตู๋แต่จวี้ เริ่น

เข้ามาใช้ดาบใหญ่ของเขาบัง*

เย่เฉินตะโกน:โจมตีเลยล่อมันไว้แล้ว

*จวี้ เริ่นและซี่ตู๋หันไปไม่พบอะไรเพราะเย่เฉินใช้อุบายหลอกทั้งคู่เย่เฉินใช้ดัชนีสลายวิญญาณซ้ำแล้วใช้ดาบผ่านภาจนทั้งคู่บาดเจ็บสาหัส*

*เย่เฉินได้มัดทั้งคู่และแขวนกลับหัวและทำการสกัดจุดลมปราณทำให้ทั้งคู่ใช้ลมปราณไม่ได้*

เย่เฉิน:พวกเจ้าน่ะบอกทางไปสำนักดาบมารมาข้าจะฆ่าพวกเจ้าแบบไม่ทรมาณถ้าไม่บอกล่ะก็ข้าจะทรมารพวกเจ้าจนอยากตายก็ตายไม่ได้

จวี้ เริ่น:ข้าน่ะบอกก็ได้แต่เจ้าต้องปล่อยพวกข้าไป

*เย่เฉินใช้ฟักดาบฟาดไปที่ตรงนั้นแล้วบอกว่า*

เย่เฉิน:ตอนนี้ข้าไม่ได้ขอร้องเจ้าแต่ข้ากำลังสั่งเจ้า!*เย่เฉินฟาดซ้ำไปอีกที*

จวี้ เริ่น:อั๊กกอ๊ากกกก ถ้าไม่ปล่อยพวกข้าข้าก็จะไม่บอกข้อมูลให้เจ้าหรอก

*เย่เฉินเฉินหันไปที่ซี่ตู๋แล้วถามแต่ซี่ตู๋ก็พูดแบบเดียวกัน เขาเลยเลือกจะทรมารพวกเขาผ่านไป2ชั่วยาม*

จวี้ เริ่นและซี่ตู๋พูดพร้อมกัน:ข้าจะบอกแต่ข้าขอเป็นคนรับใช้เจ้า

เย่เฉิน:แล้วทำไมข้าต้องเอาศัตรูมาไว้ข้างตัวละ ข้าจะเชื่อใจพวกเจ้าได้อย่างไร

ซี่ตู๋:พวกข้าจะใช้ พันธสัญญาโลหิต

*เย่เฉินเดินออกมาจากตรงนั้นแล้วถามระบบ*

เย่เฉิน:แล้วมันคืออะไรละระบบ

ระบบ:มันคือคำสาบานที่โหดร้ายมากถ้าผิดกับผู้เป็นนายจะทุกข์ทรมารจนอยากตายแต่ตายไม่ได้

แม้แต่เทพสวรรค์ก็ขัดไม่ได้

จะมีสองแบบ

แบบแรกคือพันธสัญญาโลหิตใช้ควบคุมลูกน้องแบบโหดเหี้ยมไม่ให้ทรยศ

แบบสองบัญชาสวรรค์ ใช้ในการควบคุมเหมือนกันแต่จะโหดร้ายมากกว่าและถ้าผิดคำจะทำให้การ กลับชาติมาเกิดนานมาดและระหว่างนั้นจะถูกทรมารจนหาที่ใดเปรียบ

วิธีการใช้บัญชาสวรรค์ศูนย์หายไปนานแล้ว

*เย่เฉินก็ได้ถามวิธีใช้พันธสัญญาโลหิตกับซี่ตู๋แล้วทำกับทั้งคู่แล้วเตรียมเดินทางไปสำนักดาบมาร*

...จบ...

...^^^ตอนต่อไป ศึกษา^^^...

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***