คนขาย : ใช้เเต่คุณหนูต้องเปิดให้กระผมเห็นก่อน
หนานเว่ย :ได้ค่ะพร้อมกับเปิดหนังสือ
คนขาย : ตกใจ
/\_\_\_\_\_\_ออกมาจากร้าน\_\_\_\_\_\_\_\_\_\_\_\_\_\_\_\_\_/
คนใช้ : ในที่สุดหามาจนได้น่ะค่ะ เเปลกมากเลยฉันว่าคงเป็นเเค่เรื่องเพ้อเจ้อ
หนานเว่ย : ก็ไม่เเน่หรอกน่า อย่าพึ่งตัดสินใจเลยดีกว่า
ระหว่างทางที่นางเอกเดินเล่นเจอกับใคร
บ้างคนที่ ขี่ม้าอย่างเท่ เเต่เธอก็ไม่ได้สนใจมากนัก
คนนั้นคือฮั่วถิ่ง ถ้าพูดให้ชัดเจนคือพระเอก
ฮั่วถิ่งพบนางเอกเหมือนกันเเต่ก็ไม่สนใจมากนัก
ระหว่างนั้นสายตาของหนานเว่ยไปเห็นดาบเล่มหนึ่งที่สวยมา มีความหดหู่อยู่ในดาบเล่มนั้น
เขาถูกชะตาดามเล่มนี้ตั้งเเต่เเวบเเรกที่เห็น
คนใช้ : งั้นเรากลับกันเลยดีไหมค่ะ
หนานเซ่น : เดียวก่อน เราไปซื้อเจ้านั้นกัน เเละมีของอีกหลายอย่างที่ต้อง ซื้อ
คนใช้ : เเต่มันใกล้เวลาที่ตะวันลับฟ้าเเล้วน่ะค่ะ เเละเเถวนั้นก็อันตราย โจรป่าก็เยอะน่ะ น่ากลัวสุดๆด้วย
หนานเว่ย : เราคงไม่โชดร้ายขนาดนั้นหรอก อีกอย่างเขาก็ไม่มาปล้นคนที่หนีออกจากบ้านมีเงินติดตัวไม่ถึง10ตำลึง
คนใช้ : ก็จริง
/------------ ณ ป่า ------------/
//เสียงป่ายามดึกน่ากลัว//
เสียงนกที่ร้องอย่างน่ากลัว เสียงลมที่กระทบผ่านถึงหู ช่วยพาให้ความคิดเตลิด
คนใช่ : น่ากลัวมากเลย
หนานเว่ย : ไม่น่าเดินดูของเลย
// ระหว่างนั้น//
โจรป่าคนที่ 1: เราหาเหยื่อให้เจอดีกว่า
โจรป่าคนที่2: นั่นไง
//เสียงวิ่งเข้ามาทางหนานเว่ยกับคุณใช้//
โจรป่าคนที่1 : สวัสดี มาทำอะไรกันตรงนี้หรอจ้ะ
คนใช้ : ไหนว่าเราคงไม่โชคร้ายไงค่ะคุณหนู
หนานเว่ย : เเหะ เเหะ 555 พี่ชายเราน่ะก็เหมือนกันเราจนเหมือนกันเลยย เพราะงั้นปล่อยเราไปเถอะ
โจรป่าคนที่2 : รู้จักการแต่งตัวของเจ้าแล้วน่าจะรวยไม่เบา
หนานเว่ย : ฉันก็ขโมยของมาเหมือนกันถ้าแกยังได้ฉันไปขโมยมาให้ก็ได้
หนานเว่ย : ขอโทษน่ะ
โจรป่าคนที่1 : ขอโทษอะไรของเเกว่ะ
โจรป่าคนที่2 : เอาของมีค่ามาไม่งั้นเเกตายเเน่
เเต่เห็นสวยๆเเบบนี้อาจจะไม่ตายมาเป็นเมียพี่ไหมจ้ะ พี่จะดูเเลเจ้าเอง 55555++
............................................
เป็นไงบ้าง ไม่ค่อยได้มาอัพให้อ่านกัน เเต่งยากมากกกกกก 😭😭
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments