ตอนที่7.. > อึดอัด? <

แล้วตกเย็น

ก็เหมือนเดิม พี่นาวามารอรับเราแล้ว

นาวา

: หิวมั้ย จะกินข้าวก่อนมั้ยค่อยกลับ

นานา

: จะกลับไปกินข้าวฝีมือแม่

นาวา

: งั้นก็ไปกินข้าวที่บ้านกัน

ห๊ะ? นี่มะลิยังมีตัวตนอยู่มั้ย

คุยกันตกลงกันสองคนพี่น้องเสร็จสับ มะลิต้องไปด้วยสินะ ฉันเปิดประตูกำลังจะก้าวขาขึ้นรถ

แต่นานาก็มาผลักฉันก่อน

นานา

: มะลินั่งหน้านะ น้ำหอมปรับอากาศรถพี่วากลิ่นแรง เราไม่ชอบ เราขอนั่งหลังนะ

มะลิ

: อ๋อ.. อืมจ้ะ

ก็คงต้องย้ายตัวเองมานั่งข้างหน้าเหมือนเดิม

เหมือนทุกๆวัน จริงๆน้ำหอมไม่ได้แรงหรอก นานาก็แค่อยากให้ฉันนั่งข้างหน้ามากกว่า

เพราะอะไรก็รู้กันดี พอมาถึงบ้านนานา ทุกคนก็ต้อนรับฉันเป็นอย่างดี โดยเฉพาะแม่ ท่านรักและเอ็นดูฉันมาก

แม่ :

ไม่มาหาแม่เลย แม่คิดถึงนะรู้มั้ย แล้วตาคนนี้หล่ะ ทำไมวันนี้กลับมากินข้าวบ้านได้

นาวา

: น้องชวน

นานา

: หรอ?

นานาทำท่าสงสัย

พร้อมกับชี้มือเข้าหาตัวเอง ฉันก็งง ว่านานาชวนตอนไหนกัน

มีแต่พี่คนนี้ไม่ใช่หรอที่ชวนไปกินข้าวกันก่อนหน้านี้

นาวา

: อืม..

นานา

: อืม ชวนก็ชวน

แม่ :

รอกันก่อนนะ แม่กำลังจะทำกับข้าว

มะลิ

: มีอะไรให้มะลิช่วยมั้ยคะแม่

แม่ :

ไม่มีหรอก ใกล้เสร็จแล้วหล่ะ นั่งเล่นกันไปก่อนนะ

นาวา

: อยู่บนห้องนะ เดี๋ยวให้คนไปตามด้วยนะ

นานา

: อืม..

แล้วพี่นาวาก็เดินขึ้นห้องไป

ส่วนนานาก็พาฉันออกมานั่งเล่นกันที่สวนหน้าบ้าน

นานา

: ช่วงนี้พี่วาแปลกๆ

มะลิ

: ยังไงหรอ?

นานา

: ไม่รู้อธิบายไม่ถูก ทุกทีไม่เคยไปรับไปส่งเราเลยนะถ้าไม่บังคับ แต่เดี๋ยวนี้ต้องไปรับไปส่งทุกวัน

หรือจะเป็นเพราะมะลิกันนะ

มะลิ

: เกี่ยวอะไรกับมะลิ..

นานา

: ไม่รู้สิ คิดเอาเองนะ

คิดอะไรหล่ะ

พี่เขาชอบมะลิหรอ อันนี้คงไม่ใช่ เขาเกลียดผู้หญิงอย่างกับอะไร จะให้คิดไปทางไหน

ยังไม่มีเขาลางมาเลยว่าเขาจะคิดอะไรด้วยหนะ เรานั่งคุยกันอยู่ไม่นานแม่ก็ให้คนมาเรียกเราไปทานข้าวกัน

แม่ :

อ่าว แล้วพี่เราหล่ะ

นานา

: อยู่ข้างบนค่ะ

แม่ :

งั้นเดี๋ยวแม่ให้คนไปตามแล้วกัน

นานา

: ไม่ต้องค่ะ มะลิไปตามพี่วาให้หน่อยสิ

มะลิ

: แต่.. มะลิไม่รู้จักห้องพี่นาวา

นานา

: อยู่ข้างๆห้องเรานั่นแหละ ไปๆรีบไปเร็ว แม่รอกินข้าวนะ

มะลิ

: อืม.. จ้ะ

ฉันเดินขึ้นมาชั้นบน  ห้องนานาอยู่ตรงนี้  ห้องนี้สินะห้องพี่นาวา ฉันเคาะห้องไม่นานพี่เขาก็เปิดประตูออกมา

มะลิ

: กับข้าว เสร็จแล้วค่ะ

นาวา

: ครับ

ครับ?  พี่เขาพูดว่าครับกับมะลิหรอ ทุกทีก็มีแต่ อืม และก็

อืม  แค่นั้นนะ เขาแปลกไปจริงๆแหละ

แม่ :

อร่อยมั้ยมะลิ

มะลิ

: อร่อยค่ะแม่

แม่ :

กินเยอะๆนะลูก

ฉันยิ้มตอบไปเพื่อเป็นคำตอบ

แม่น่ารักกับฉันอย่างนี้เสมอเลย

แม่ :

พามะลิมาหาแม่บ่อยๆนะลูก

นานา

: ดะ..

นาวา

: ได้ครับ ถ้าวาว่างจะพามาทุกวัน

นานายังให้คำตอบอะไรไปไม่จบด้วยซ้ำ

พี่คนนี้เขาก็พูดแทรกขึ้น จนนานาต้องหันมามองทันที

แม่ :  มะลิจะขัดข้องมั้ยลูก

มะลิ

: ไม่ค่ะ มะลิมาได้

แม่ :

ทั้งสองคน อยู่คอนโดเดียวกัน เริ่มสนิทกันบ้างรึยัง วาเอ็นดูมะลิบ้างนะลูก

นาวา

: ครับ

แม่ :

มะลิน่าเอ็นดูนะลูก ตัวก็เล็กแค่นี้ แถมยังต้องมาห่างครอบครัวอีก อายุยังน้อย แต่สามารถอยู่คนเดียวได้ละ

นาวา

: ครับ

กินข้าวกันเสร็จ

ฉันกับพี่นาวาก็เตรียมตัวกลับ วันนี้พ่อของนานาไม่อยู่ แม่บอกว่าท่านไปธุระต่างจังหวัด

ที่บ้านนานาทำธุรกิจรับเหมา พ่อเลยต้องไปๆมาๆตลอด ฉันเลยอดที่จะเจอท่าน ก่อนจะกลับ

แม่ก็เดินมาส่งฉันที่รถ ท่านก็กอดลาฉันแบบนี้เป็นประจำ

นาวา

: อึดอัดมั้ย?

มะลิ

: อึดอัดเรื่องอะไรคะ

นาวา

: ที่แม่ขอ

มะลิ

: ไม่หนิคะ หนูรักแม่นะคะ หนูสนิทกับทุกคนในบ้านดีค่ะ ไม่ได้รู้สึกอึดอัดเลยนะคะ

นาวา

: สนิทกันขนาดนั้นเลย

มะลิ

: ตอนมะลิอยู่ปี1. หนูก็มานอนที่บ้านพี่นาวาทุกๆวันหยุดนะคะ ถึงพี่จะไปรับไปส่งไม่ค่อยบ่อย

แต่แม่ให้คนไปรับหนูมานอนที่บ้านตลอดค่ะ

นาวา

: จริงหรอ?

มะลิ

: จริงค่ะ

ฉันตอบคำถามเสร็จก็หันไปยิ้มให้พี่นาวา

แล้วก็เห็นว่าเขาก็ยิ้มๆอยู่เหมือนกัน ดูเหมือน เราจะเริ่มสนิทกันแล้วหละมั้ง พอมาถึงคอนโด

ก็เหมือนเดิม จะมาอะไรกันทุกวัน ไม่เบื่อบ้างหรอ โดนพี่นาวาด่าทุกวันก็ยังมาได้มาดี

นาวา

: อย่าพึ่งลงนะ อยู่ในรถก่อน

พี่นาวา

เปิดประตูรถลงไป ผู้หญิงคนนั้นก็เดินเข้ามาหาทันที  แต่พี่นาวาก็ไม่ได้สนใจอะไร เดินมาเปิดประตูรถฝั่งฉัน

และพาฉันออกมาจากรถ

อิงฟ้า

: นี่ยังไม่เลิกกับอิเด็กนี่อีกหรอ

พี่นาวาจับมือฉันให้เดินตามเขาไป

แต่ผู้หญิงคนนั้นก็ตะโกนตามหลังมาไม่หยุด

อิงฟ้า

: อิเด็กนี่มันดียังไงห้ะวา ทำไมไม่เลิกกับมันซักที กับคนอื่นๆก็ไม่เห็นจะควงนานขนาดนี้หนิ

พี่นาวาก็ไม่ได้สนใจอะไร

จูงมือฉันเดินจนมาถึงลิฟต์ เราไม่ได้พูดอะไรกันระหว่างการเดินขึ้นห้อง เขาก็เงียบ ฉันก็เงียบ

แต่พี่เขายังคงไม่ปล่อยมือฉันนะ บางทีมะลิก็เริ่มคิดเข้าข้างตัวเองแล้วหละ ว่าพี่นาวา

จะมีใจให้กันบ้างรึเปล่า จนเดินกันมาถึงห้อง เราก็แยกย้ายเข้าห้องใครห้องมัน

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***