ตอนที่6.. > จีบได้มั้ย? <

และก็เหมือนเดิม

เหมือนทุกๆวัน พี่นาวาจะมายืนรอหน้าห้องทุกวัน และพาฉันมาเรียนด้วย

นาวา

: ยังเจ็บอยู่มั้ย?

มะลิ

: ไม่เจ็บแล้วค่ะ

นาวา

: แต่มันช้ำมากเลยนะ

ฉันก็ได้แค่ยิ้มส่งไป

จะให้ตอบอะไรหล่ะ คนมันยังไม่กล้าคุย มะลิเขินหน่ะ

นานา

: ปากไปโดนอะไรมา หันมาให้นาดูซิมะลิ

ตอนนี้มาถึงบ้านนานากันแล้ว

พอนานาเห็นหน้าของฉันก็เกิดประเด็นขึ้นทันที ฉันหันหน้าไปให้นานาดู  นานาดูตกใจมากเหมือนกัน

นานา

: ใครทำ พี่วาใช่มั้ย?

มะลิ

: ไม่ใช่

นาวา

: แกนี่ก็บ้า พี่จะไปทำมะลิมันทำไม

นานา

: แล้วใครทำ ยัยอิงฟ้าใช่มั้ย

นาวา

: อืม

นานา

: เมื่อไหร่มันจะเลิกยุ่งกับพี่ซะที  ทำไมไม่จัดการให้มันเด็ดขาด

นาวา

: จัดการไปแล้ว ต่อไปคงไม่มาให้เห็นหน้าอีกแล้วหล่ะ

นานา

: ก็ดี  เป็นผู้หญิงโรคจิตรึไง ชอบทำร้ายคนอื่นเค้าไปทั่ว

แล้วมะลิเจ็บมั้ย

มะลิ

: ไม่เจ็บแล้วหล่ะ

นานา

: แล้วใครทำแผลให้

มะลิ

: พี่นาวา

นานา

: จริงหรอ พี่ทำอะไรแบบนี้เป็นด้วยหรอ

นาวา

: อืม

มาถึงมหาลัยก็เรียนกันตามปกติ

เพื่อนๆก็ถามแหละ ว่าหน้าฉันไปโดนอะไรมา นานาก็เล่าทุกอย่างให้ฟัง เพื่อนๆก็ดูว่าจะโกรธนะ

แต่ก็ทำอะไรไม่ได้หรอก  พักเที่ยงเราก็มากินข้าวกันที่โรงอาหารของคณะ

ก็เจอเข้ากับกลุ่มของพี่นาวา วันนี้ทำไมเจอได้นะ  พวกฉันก็มองหาที่ว่างที่จะนั่งกัน แต่เห็นเพื่อนๆของพี่นาวาเรียก  นานาก็เลยเดินเข้าไปหา  พวกเขายืนคุยกันซักพัก นานาก็เดินมาหาพวกเรา

นานา

: ป่ะ ไปนั่งโต๊ะนั้นกัน พี่วาจองให้แล้ว

มะลิ

: ห๊ะ?

ฟาง :

ไปเถอะหน่า ปะๆมันไม่มีที่นั่งแล้วแหละ

แล้วพวกเราก็เดินตรงไปยังโต๊ะพวกพี่ๆเขา

พวกเราต่างแยกย้ายกันไปซื้อกับข้าวของเราแต่ละคน และกลับมานั่งกินกัน

“พี่ขอแนะนำตัวก่อนนะครับ

พี่ชื่อทีม ไอ้นั้นไอ้แตงค์ ส่วนไอ้นั้นไอ้ฟิวส์ และโน่น ไอ้กาย ส่วนไอ้เหี้ยนี่ไม่ต้องแนะนำเนอะ”

พี่ทีมชี้ไปที่พี่นาวา

ก่อนจะหันมาคุยกับพวกเราต่อ

ทีม :

เรียนกันมาก็ตั้งปีนึงแล้ว พึ่งจะมารู้จักกันจริงๆจังๆแล้วเพื่อนน้องนานา ชื่ออะไรกันบ้างครับ

นานา

: ฟาง ฝน และมะลิ

กาย :

น้องมะลิ น่ารักจัง มีแฟนรึยังครับ

มะลิ

: ยังไม่มีค่ะ

กาย :

น่ารักอ่ะ พี่จีบได้มั้ยครับ?

ฉันถึงกับตรงค้างอยู่ตรงนั้น  พี่คนนี้อะไรกัน พูดจาตรงเกินไปแล้ว

ฉันแทบจะทำตัวไม่ถูก

" แค้กๆๆ"

ฉันหันไปมองตามเสียง

ก็ได้เห็นว่าตอนนี้ มีคนสำลักข้าวอยู่

ทีม :

เป็นไร แดกแค่นี้สำลัก

นาวา

: ข้าวติดคอ

กาย :

ว่าไงครับ ให้จีบมั้ย?

นาวา

: ไม่ให้จีบ

เป็นอะไรของเขากัน

อยู่ๆก็วีน ตอบแทนไปอีก งงตั้งแต่เมื่อกี้แล้วนะ ฉันก็ได้แต่ทำหน้างงๆไป

กาย :

อ้าว หวงหรอวะ

นาวา

: เออ เพื่อนน้องกู ก็เหมือนน้องกู กูไม่ยอมให้คบกับพวกมึงหรอก พวกมึงแม่งเหี้ย

กาย :

โอ้ยย.. ไอ้คนดี

หลังจากพี่สองคนนี้ทะเลาะกันจบ

ก็ไม่ได้ทีอะไรต่อ ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าพี่คนนั้นพูดเล่นหรืออะไร

แต่คนอื่นก็ไม่ได้สนใจ จนพวกเราก็กินข้าวกันอิ่ม

นาวา

: มีเรียนต่อมั้ย?

นานา

: มีค่ะ

นาวา

: งั้นพี่กลับก่อนนะ เลิกเรียนจะมารับ

มะลิ

: มะลิ กลับเอง

นาวา

: ไม่ได้ รอกลับพร้อมนานา และอย่าดื้อด้วย เลิกเรียนจะมารับ

นานา

: แล้วจะดุมะลิทำไม ดูสิหน้าหงอยหมดแล้ว

นาวา

: ตามนั้น ไปขึ้นเรียนเลย เลิกแล้วโทรมาหล่ะ

นานา

: ค่ะ

แล้วพวกเราก็พากันเดินขึ้นเรียน

ทั้งทีพึ่งกินข้าวเสร็จด้วยซ้ำ ทำไมต้องทำตามคำสั่งพี่นาวากันก็ไม่รู้

ฟาง :

พี่นาวา นี่ยังไง

นานา

: ยังไงของแกนี่มันยังไง?

ฟาง :

ก็ จะอะไรนักหนากับมะลิมัน

นานา

: นั่นสิ ชอบมะลิมั้ง

มะลิ

: บะ.. บ้าหรอ พี่เค้าไม่ชอบผู้หญิงนะ

นานา

: แต่มะลิ ไม่ใช่ผู้หญิงแบบนั้นนะ

ฟาง :

ดูต่อไปละกัน ฉันก็คิดแบบนั้นแหละ ตะหงิดๆเหมือนกัน ตั้งแต่กินข้าวแล้ว หวงมะลิยิ่งกว่าแกอีก

พี่ทีมหยอดแกยังไงยังไม่ว่าเลย แต่พอพี่กายหยอดมะลินะ เหวี่ยงทันที

มะลิ

: ไม่.. ขนาดนั้นมั้ง

นานา

: แต่เราอยากได้มะลิเป็นพี่สะใภ้นะ

ฝน :

ทำไมอ่ะ?

นานา

: ทุกคนในบ้านรักมะลิทุกคน มะลิน่ารัก

เพื่อนๆทุกคนก็อมยิ้มกับคำตอบของนานา

ส่วนมะลิก็เขินไปสิ

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***