ตอนที่ 10 งานเลี้ยงสังสรร 1

พุดตาน อ่านจดหมายจบ รู้สึกโกรธ และน้อยใจขึ้นมาในทันที เหตุใดจดหมายที่เชิญร่วมงานเลี้ยงของ มะลิ จึงยาวเหยียดเช่นนี้ และ พี่อ่ำ ยังเขียนอีกด้วยว่า "จะรอ น้องมะลิ ที่งานเลี้ยง อย่าลืมมาให้ได้นะครับ" ไม่เหมือนของนางกับของพี่สาว เขียนไว้เพียงแค่เวลา สถานที่จัดงาน รูปแบบในการจัดงานเท่านั้น

ทั้ง ๆ ที่นางพบและรู้จักกับ พี่อ่ำ ก่อน มะลิ แท้ ๆ เหตุใดอยู่ ๆ มะลิ ก็มาเป็นคนที่ พี่อ่ำ ใส่ใจขนาดนี้ด้วย

พิกุล เห็นสีหน้าของ พุดตาน ดูแย่ลงเรื่อย ๆ จึงรีบเอ่ยปลอบใจน้องสาว

"พุดตาน ก็แค่จดหมายเชิญเท่านั้นเอง ถึงแม้ว่าเนื้อหาในจดหมายจะเหมือนกัน แต่ก็ไม่ได้แปลว่าสุดท้าย พี่อ่ำ จะได้แต่งงานกับ พี่มะลิ นี่ น้องอย่าเศร้าไปเลย งานเลี้ยงในวันพรุ่งนี้พี่จะช่วยเจ้าเอง ให้เจ้าได้สมหวังกับ พี่อ่ำ ดีหรือไม่"

พุดตาน ได้ยินว่า พิกุล จะช่วยตนให้สมหวังกับ อ่ำ ในงานเลี้ยงวันพรุ่งนี้ ก็รู้สึกตื่นเต้นดีใจเป็นอย่างยิ่ง พลางคิดไปว่า พี่พิกุล ทั้งเก่งและฉลาดจะต้องช่วยตนเองได้แน่ ๆ พอคิดได้เช่นนั้น พุดตาน ก็หันหน้าไปถาม พิกุล ทันที

"แผนการของ พี่พิกุล คืออะไรหรือเจ้าคะ"

พิกุล เขยิบเข้าไปกระซิบบอกเล่าแผนการที่ตนเองคิดไว้กับ พุดตาน

"แบบนั้นจะดีหรือเจ้าคะ ถ้าเรื่องราวมันเป็นไปตามแผนการที่วางไว้ พอหลังจากนั้น พี่อ่ำ ได้สติขึ้นมาน้องจะมองหน้า พี่อ่ำ อย่างใดเจ้าคะ"

พิกุล มองหน้าน้องสาว พลางทำหน้าจริงจัง

"ถ้าหากเจ้าไม่ใช่วิธีนี้ แล้วเจ้าจะใช้วิธีใดกัน แม่พุดตาน น้องก็เห็นเนื้อหาในจดหมายแล้วนี่ว่า พี่อ่ำ คิดอย่างไรกับ พี่มะลิ ถ้าหากเจ้ายังรอช้าอยู่ ภรรยาในอนาคตของ พี่อ่ำ อาจเป็น พี่มะลิ ก็เป็นได้ เจ้าจะยอมให้เป็นแบบนั้นหรือ"

พุดตาน ผุดลุกขึ้นยืนในทันที พลางส่ายหน้า

"ไม่ ๆ เจ้าคะ น้องจะไม่ยอมให้เรื่องมันเกิดขึ้นแบบนั้นแน่นอน"

พูดจบ พุดตาน ก็กลับมานั่งลงข้าง ๆ พิกุล พลางกุมมือ พิกุล

"พี่พิกุล เจ้าคะ งั้นก็ทำตามแผนการที่ พี่พิกุล วางไว้เถิดเจ้าค่ะ น้องจะเชื่อฟังและทำตาม พี่พิกุล อย่างเต็มที่เลยเจ้าค่ะ"

พิกุล มองไปทาง พุดตาน ยิ้ม ๆ เห็นสีหน้าท่าทางของน้องสาวเต็มไปด้วยความมุ่งมั่น และเชื่อว่าแผนการที่ตนเองบอกกับนางจะสำเร็จเป็นแน่แท้

"ดีแล้วที่เจ้าตัดสินใจให้เด็ดขาดเช่นนี้ เชื่อพี่แล้วพี่จะช่วยเจ้าให้สมปรารถนา"

พิกุล พูดจบ จึงยื่นมือไปลูบที่ศีรษะของ พุดตาน เบา ๆ ด้วยความเอ็นดู หลังจากที่ พุดตาน ทำจิตใจตนเองให้สงบลงได้แล้ว จึงค่อย ๆ พับจดหมายเก็บเข้าในซองจดหมายให้เรียบร้อยตามเดิม แล้วหันหน้าไปหา บานเย็น

"บานเย็น เอ็งนำจดหมายเชิญเข้าร่วมงานเลี้ยงของ พี่อ่ำ ไปให้ พี่มะลิ ที่ห้อง"

บานเย็น รับจดหมายมาจาก พุดตาน พลางเอ่ยตอบ

"เจ้าค่ะ บ่าวจะรีบไปรีบกลับมาเจ้าค่ะ"

บานเย็น ค่อย ๆ ลุกขึ้นแล้วเดินไปทางห้องนอนของ มะลิ ในทันที

ณ ห้องนอนของ มะลิ

ก๊อก ๆ ๆ เสียงเคาะประตูดังขึ้น มะลิ จึงบอกให้ กระถิน ไปเปิดประตู เมื่อ กระถิน เปิดประตูออกมาแล้ว เห็นเข้ากับ บานเย็น จึงเอ่ยถามขึ้น

"บานเย็น เอ็งมามา คุณมะลิ ทำไม มีเรื่องอะไรรึ"

บานเย็น มองหน้า กระถิน พลางเอ่ยตอบ

"ข้านำจดหมายเชิญเข้าร่วมงานเลี้ยงที่บ้าน คุณอ่ำ มาให้ คุณมะลิ"

บานเย็น เอ่ยจบ จึงหยิบจดหมายฉบับหนึ่งมามอบให้ กระถิน

กระถิน รับจดหมายฉบับนั้นเอาไว้ พลางเงยหน้ามองไปที่ บานเย็น

"เอ็งมาส่งจดหมายเท่านี้ใช่หรือไม่"

บานเย็น เอ่ยตอบ

"ใช่แล้ว ข้ามาเพื่อส่งจดหมายเชิญเข้าร่วมงานเลี้ยงเท่านั้น ข้าส่งถึงมือเอ็งแล้ว งั้นข้าขอตัวก่อนละ"

กระถิน พยักหน้าส่ง บานเย็น มองดู บานเย็น เดินออกไปจนสุดทาง จึงเดินกลับเข้าไปในห้องนอนของ มะลิ พร้อมกับค่อย ๆ ปิดประตูลง จากนั้น กระถิน จึงค่อย ๆ เดินไปหา มะลิ พร้อมทั้งเอ่ยขึ้นมาว่า

"คุณมะลิเจ้าขา นางบานเย็น นำจดหมายเชิญร่วมงานเลี้ยงของ คุณอ่ำ มาให้ คุณมะลิ เจ้าคะ"

มะลิ คิดพลางเอ่ยขึ้น

"เอ๊ะ เหตุใดจดหมายเชิญร่วมงานเลี้ยงของ พี่อ่ำ ถึงได้อยู่ในมือของ บานเย็น เล่า ปกติแล้วจดหมายน่าจะอยู่ในมือของบ่าวที่เฝ้าเรือนนี่"

กระถิน คิดตามคำพูดของ มะลิ พลางเอ่ยขึ้น

"หรืออาจจะเป็นเพราะว่า บานเย็น มันบังเอิญเจอกับบ่าวที่มาส่งจดหมายของ คุณอ่ำ พอดีเลยอาสาเอามาให้หรือเปล่าเจ้าคะ"

มะลิ ยกมุมปากขึ้นเล็กน้อย ๆ พลางเอ่ยขึ้น

"เจ้าคิดว่า บานเย็น เป็นคนเช่นนั้นรึ ข้ากลับคิดว่าพอมันได้รับจดหมายฉบับนี่มา คงรีบวิ่งเอาไปให้เจ้านายของมันอ่าน พออ่านจบแล้วถึงค่อยนำจดหมายมาให้ข้า"

กระถิน คิดว่าที่ มะลิ พูดมามีความเป็นไปได้สูงที่จะเป็นเช่นนั้นเพราะ บานเย็น เป็นบ่าวรับใช้ของ คุณพุดตาน มีเรื่องอะไรเข้ามา บานเย็น ก็ต้องรีบรายงาน พุดตาน ก่อนเป็นลำดับแรก

แล้วนิสัยของ คุณพุดตาน นางต้องอยากรู้อยากเห็นเป็นแน่ว่าในจดหมายเชิญร่วมงานเลี้ยง คุณอ่ำ เขียนอะไรถึง คุณมะลิ บ้าง เมื่อคืดได้เช่นนั้น กระถิน จึงบ่นกระปิดกระปรอยว่า บานเย็น

"จดหมายก็มิใช่ของนายตัวเองเสียหน่อย เหตุใดกลับกล้านำมันไปให้นายตนเองเปิดดูของคนอื่นเช่นนี้กัน"

มะลิ ได้ยิน กระถิน บ่นเช่นนั้น จึงเอ่ยขึ้น

"ถ้า บานเย็น ไม่ทำเช่นนั้นนะสิแปลก ถ้า พุดตาน รู้เข้าว่า บานเย็น เห็นบ่าวของ คุณอ่ำ มาส่งจดหมายให้ข้าแล้วมันนำมาให้ข้าเลย แต่ไม่ไปรายงาน พุดตาน กระถิน คิดว่ามันจะโดนดุด่าหรือไม่เล่า"

กระถิน คิดตามคำพูดของ มะลิ

"ก็จริงเจ้าค่ะ คุณพุดตาน เธอยิ่งเป็นคนใจร้อน ถ้าใครทำไม่ใจเธอคงได้โดนอาละวาดใส่เป็นแน่"

มะลิ จึงพยักหน้าตอบรับคำพูดของ กระถิน ไปพลางเเกะจดหมายไปพลาง และเริ่มอ่านจดหมายเชิญเข้าร่วมงานเลี้ยง

กระถิน เห็น มะลิ อ่านจดหมายจบแล้ว จึงเอ่ยถามขึ้น

"คุณมะลิเจ้าขา คุณอ่ำ เขียนในจดหมายเชิญว่าอย่างใดบ้างหรือเจ้าคะ"

มะลิ เอ่ยตอบ กระถิน ว่า

"พี่อ่ำ เชิญข้าเข้าร่วมงานเลี้ยงสังสรรที่บ้าน พี่อ่ำ น่ะ งานเลี้ยงจัดขึ้นในวันพรุ่งนี้ตอนค่ำ รูปแบบการจัดให้เป็นแบบสีสันสดใส การแต่งกายเข้าร่วมงานเลี้ยงขอให้แต่งชุดที่มีสีสันสดใสเช่นกัน อืม..เขียนมาแค่นี้นะ"

กระถิน ได้ยินเช่นนั้น จึงยิ้มขึ้นมาน้อย ๆ พลางเอ่ยถาม

"คุณมะลิ จะไปเข้าร่วมงานเลี้ยงวันพรุ่งนี้หรือไม่เจ้าคะ"

มะลิ ทำท่าทางทำท่าทางครุ่นคิด ถึงผลได้ผลเสียในการเข้าร่วมงานเลี้ยงในครั้งนี้ ในจดหมาย อ่ำ เขียนเอาไว้ว่า อ่ำ ได้เชิญหนุ่ม ๆ สาว ๆ บ้านผู้ดีมีเงินทั้งหลายมาร่วมในงานเลี้ยงครั้งนี้ด้วย ถ้าหากนางไปเข้าร่วมงานนี้แล้วก็ นางคงจะได้เพื่อนเพิ่มขึ้น และได้ฐานลูกค้าของร้านสมุนไพรมากยิ่งขึ้น เผื่อมีคุณหนู คุณชาย สงสัยหรืออยากได้สมุนไพรตัวไหนเป็นพิเศษ มะลิ จะได้ถือโอกาสนี้ทำการแนะนำสินค้าที่ร้านตนเอง ให้กับผู้คนที่มาร่วมงานเลี้ยงด้วย

"ข้าจะไปร่วมงานเลี้ยงที่บ้าน พี่อ่ำ ในวันพรุ่งนี้"

กระถิน พยักหน้าตอบรับคำพูดของ มะลิ

กระถิน คิดว่าที่ มะลิ ไปร่วมงานเลี้ยงสังสรรในครั้งนี้ มะลิ อาจจะอยากมีเพื่อนเพิ่มมากขึ้น และยังได้รู้จักผู้คนมากยิ่งขึ้น

ณ ห้องโถงของเรือน

บานเย็น รีบเดินเข้าไปหา พิกุล และ พุดตาน ขณะที่กำลังจะรายงานเรื่องที่ตนเพิ่งส่งจดหมายให้แก่ มะลิ กลับได้ยินเสียงของ พุดตาน เอ่ยถามขึ้นมาเสียก่อน

"บานเย็น เป็นอย่างใดบ้าง ตอนที่เอ็งไปส่งจดหมายได้ส่งถึงมือของ พี่มะลิ หรือไม่"

บานเย็น เงยหน้ามอง พุดตาน พลางเอ่ยขึ้น

"คือว่า บ่าวมิได้ส่งจดหมายให้ คุณมะลิ โดนตรงเจ้าค่ะ บ่าวส่งจดหมายให้กับ นางกระถิน เจ้าค่ะ"

สีหน้าของ พุดตาน เคร่งขรึมขึ้น

"เหตุใดเอ็งไม่ส่งให้ พี่มะลิ กับมือเล่า ข้าอยากรู้ว่า พี่มะลิ จะมีปฏิกิริยาเช่นไรเมื่อได้รับจดหมายเชิญเข้าร่วมงานเลี้ยงของ พี่อ่ำ เช่นนี้"

บานเย็น เงยหน้าขึ้นพลางเร่งรีบตอบ พุดตาน

"ก็ นางกระถิน นะสิเจ้าค่ะ ยืนอยู่หน้าประตูไม่ให้โอกาสบ่าวเข้าไปในห้องเพื่อเอาจดหมายให้ คุณมะลิ เลย พอมันเห็นหน้าบ่าว มันก็ถามบ่าวทันทีว่า บ่าวมาหา คุณมะลิ ทำไม ดูท่าทางของมันเหมือนไม่ยอมให้บ่าวเข้าไปหา คุณมะลิ ที่อยู่ในห้องเลยเจ้าค่ะ บ่าวเลยทำได้แค่เพียงฝากจดหมายของ คุณมะลิ ไว้กับมันเจ้าค่ะ"

พุดตาน ได้ยินดังนั้น จึงรู้สึกว่า มะลิ ช่างรู้จักระวังตัวเองเสียจริง สงสัยคงกลัวว่าข้าจะส่ง นางบานเย็น ไปสร้างความรำคาญใจให้นางเป็นแน่ คิดได้ดังนั้นจึงเอ่ยขึ้น

"ช่างเถิด อย่างใดเสียจดหมายก็ต้องถึงมือนางอยู่แล้ว ข้าไม่ได้รู้ปฏิกิริยาของนางต่อจดหมายของ พี่อ่ำ ก็ไม่เป็นใดดอก"

บานเย็น รู้สึกงุนงง เหตุใด คุณพุดตาน ไม่ด่าว่าตนเล่า ที่ตนทำงานไม่สำเร็จลุล่วง กลับปล่อยเรื่องนี้ให้มันผ่านไปเช่นนี้

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***