ข้ามมาอีกหลายๆวัน
วันเวลาของฉันมันใกล้หมดแล้วในทุกๆวัน แต่เวลาไหนที่พี่ทีเห็นฉันซึมหรือเศร้าไป
เค้าก็จะเป็นฝ่ายเอนเตอร์เทนฉัน ทำให้ฉันต้องยิ้มได้อีกครั้ง
"วันนี้เรียนเสร็จพี่รอเหมือนเดิมนะ"
ระหว่างทางที่เราทั้งสองกำลังจะไปเรียน ตอนนี้เราอยู่ในรถกัน
"หึ๊?..พี่ก็รอเหมือนเดิมทุกวัน" ฉันหันไปถามเพราะสงสัย ก็ทุกวันพี่ทีก็รออยู่แล้ว
"วันนี้จะพาไปเดทวันนึง"
แต่คำตอบของเค้า มันทำฉันค่อนข้างที่จะแปลกใจ
"ห้ะ?"
"ตกลงตามนี้
เรียนเสร็จรีบมาหาพี่นะ พี่รอ" พีทีก็ทำการย้ำอีกครั้ง แล้วมันก็ทำให้ฉันเขิน
"อืมม.."
ข้ามไปหลังเลิกเรียนเลยละกัน
วันนี้เราทั้งคู่มีเรียนแค่ช่วงเช้า พี่ทีก็คงจะเลือกวันนี้
เพราะเค้าถามทุกวันว่าวันไหนที่มีเรียนแค่ครึ่งวัน และก็เป็นวันนี้ที่เรา
เลิกเรียนเวลาไล่เลี่ยกัน พี่ทีก็เลิกก่อนอยู่ดี แต่ก็ไม่มีเรียนกันต่อ
"รีบไปไหน?" เพื่อนของฉันอีกตามเคยที่รั้งฉันเอาไว้
เพราะฉันรีบเดินออกจากห้องเรียนมา
"กลับบ้านไง
ไม่มีเรียนแล้วจะอยู่ต่อทำไม?"
"เอ้า..ไม่ไปกับพวกเราอีกแล้ว?"
"แกก็รู้มั้ยแบม
ขอร้องเถอะนะ เดือนนี้ อย่าชวนฉันไปไหนเลย ฉันบอกแกไปแล้ว ถ้ามันผ่านช่วงนี้ไปได้
โอเคฉันจะไปกับแกทุกที่"
"เออๆ..
ก็ได้ ไม่เซ้าซี้ก็ได้ ไปเถอะรีบไป ก่อนจะมีใครมารั้งไว้อีก"
ฉันพยักหน้าไปหาเพื่อนของฉัน ก่อนจะรีบเดินลงตึกมา
"เฮ้ออ.."
ก็นึกว่าจะไม่มีใครมาขวางแล้ว แต่ที่ไหนได้ มายืนรอกันอยู่ตรงนี้เลยงั้นหรอ
"พี่ที..
พี่ทีมารับนิหน่อย อยู่ตึกเรียน ลงไปไม่ได้" ฉันโทรหาพี่ที ก่อนที่จะเดินลงไป
ยังไม่มีใครเห็นฉันหรอกนะ พอดีฉันเห็นพวกเค้าก่อน เลยหยุดเดินอยู่ตรงนี้
"ลงมาไม่ได้?" เป็นคำถามจากพี่ทีที่อยู่ในสายกับฉัน
"มารับก่อน
อย่าพึ่งถามนะ"
"อ่ะ..โอเค"
สายถูกตัดไปแค่นั้น และฉันก็คงทำได้แค่ยืนรอ
"เอ้า!
ไม่ไป?" เพื่อนฉันเดินลงมาก็คงสงสัย
ฉันเลยชี้หน้าไปทาพวกของคนที่ยืนรออยู่ตรงบันไดชั้นล่าง
"โห่..คงกลัวแกไม่ไปจริงๆ..แล้วจะลงยังไง?"
"พี่ทีกำลังจะมารับ"
"แล้วจะไปไหนกัน?"
"ไม่รู้เหมือนกัน
พี่ทีบอกจะพาไปเดท"
"ห้ะ? ยังไง?"
"ไม่รู้
อย่ามาถามดิ เขินอิบ้า"
"อ่ะ..เอาที่เพื่อนสบายใจละกันนะ"
เรายืนคุยกันตรงนี้ไม่นาน ฉันก็เห็นพี่ทีเดินมาทางนี้
เค้าเดินผ่านกลุ่มของพี่ไปร์ทขึ้นมาได้ ทุกคนก็คงมอง และคนในนั้นหนึ่งคน
ที่มองอย่างไม่พอใจ
"นี่หรอ..ที่บอกลงไปไม่ได้"
พี่ทีมาถึงก็ตรงเข้ามาหาฉัน และตอนนี้คนที่รออยู่ข้างล่างก็คงจะเห็นฉันแล้ว
เพราะพวกเค้ามองตามพี่ทีขึ้นมา
"อื้ม..ไปเถอะ
เสียเวลา" ฉันเดินเข้าไปคล้องแขนพี่ทีเอาไว้ แล้วเค้าก็พาฉันเดินลงมา
ซึ่งแบมบูก็เดินตามลงมาด้วย
"ไปนะ.."
ฉันหันไปบอกเพื่อนฉันอีกครั้ง จะไม่บอกก็ยังไงอยู่ ก็มันเดินลงมาพร้อมกับฉันหนิ
แบมก็แค่พยักหน้าให้ ฉันเลยเลี่ยงตัวออกมากับพี่ทีสองคน
ไม่ได้ทักทายใครเลยในกลุ่มนั้น ซึ่งแน่นอนต้องมีคนมองฉันอยู่
และก็คงมองพี่ทีอย่างไม่พอใจอยู่เหมือนกัน
"จะไม่ไปกับพวกเราอีกแล้วหรอ?" เค้าไม่ได้คุยกับฉัน มันก็คงจะเป็นบทสนทนาระหว่างพวกเค้า
แต่ก็พูดเชิงให้เราได้ยินกันล่ะมั้ง
"ปล่อยให้มันอยู่กับแฟนมันบ้าง
จะพามันไปไหนทุกที่ได้ไงในเมื่อมันไม่อยากไป" เสียงจากเพื่อนของฉัน
ก็คงจะตอบกลับไปให้คนที่ถาม ซึ่งก็คงไม่ใช่ใครหรอกที่ถามแบบนั้น
"นัดกันไปไหน?" พี่ทีก็คงได้ยิน เลยหันมาถามฉัน
"ไม่รู้
นิไม่ได้ถาม"
"ไม่ไปกับพวกเค้าเลยจริงๆหรอช่วงนี้"
"ทำไงได้
ก็พี่ทีนัดก่อน นิก็ต้องไปกับคนที่นัดก่อนไม่ใช่รึไงกัน"
"หึๆ..อ่ะ..
ก็จริง พี่นัดก่อนจริงด้วย"
"แล้วตกลงเราจะไปไหน?"
"กลับบ้าน"
"ห้ะ!!"
ฉันหยุดเดินอยู่ตรงนั้น และก็อึ้งไปกับคำตอบของเค้า ก็ไหนบอกจะพาไปเดท
นิทานฝันไปไกลแค่ไหนแล้วไม่รู้รึไงกัน
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 48
กกาวน์โหลดทันที
ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
Comments