บทที่12.. > เรียนทำกับข้าว? <

อีกหนึ่งวันของการมาเรียน

วันนี้ฉันโดดกิจกรรม จริงๆก็ไม่ดี แล้วยังไงก็ไม่อยากเข้า ไม่เห็นจะมีอะไร

ทุกอย่างมันก็หน้าที่ของรุ่นปีที่2.หมด

ให้ไปนั่งทำหน้าเอ๋อๆอะไรตรงนั้นกัน น่าเบื่อจะแย่

"ทำไมถึงรีบกลับ?" เพื่อนของฉันถามขึ้น หลังจากที่ฉันบอกว่าจะกลับ

"ไม่เข้ากิจกรรมหรอ?" ส่วนเสียงนี้ เป็นเสียงของผู้ชายที่ตามตื้อฉันอยู่

"นัดกับพี่ที

เราจะไปซื้อของเข้าบ้านกัน ตอนนี้พี่ทีสอนทำกับข้าวอ่ะ เลยอยากกลับบ้านเร็ว"

ฉันตอบกลับไปให้เพื่อนของฉันมากกว่าเพราะฉันหันหน้าไปหาเธอ

"เรียนทำกับข้าว?" แฟนของเพื่อนฉันถามขึ้นมา และฉันก็แค่พยักหน้าไปให้

"หึๆไอ้นี่ก็เรียนทำกับข้าว"

ฉันหันไปมองตามการชี้มือของพี่ไปร์ท ก็มาหยุดอยู่ที่พี่เต้ย

"เรียนทำกับข้าว?" เป็นคำถามจากเพื่อนของฉันซึ่งมันก็เป็นคำถามเดียวกันกับแฟนมันเมื่อกี้

แต่ถามกับอีกคน มันก็คงสงสัย

"หึๆตลกใช่ป่ะ

ทำเพื่อ?" พี่ไปร์ทก็ส่ายหน้าไปมา ฉันก็ไม่รู้หรอก ว่าเค้าจะทำไปเพื่ออะไร

แต่คนที่ถูกถามกลับทำหน้าที่มันนิ่งไป

"ไปนะ

พี่ทีรอนานแล้ว" ฉันรีบเดินออกมาจากตรงนั้นเพื่อที่จะมาที่รถ

พี่ทีรอที่รถอยู่แล้ว เพราะฉันสั่งไว้แบบนั้น

"วันนี้อยากกินอะไร?" คำถามแรกที่ฉันได้รับเมื่อเข้ามานั่งในรถ แต่ฉันก็ส่ายหน้าไปมา

"ไม่รู้..พี่ทีเลือกให้หน่อย

เอาเมนูที่มันง่ายๆไม่ต้องทำอะไรยุ่งยาก"

"หมูทอดกระเทียมยังยากเลย

ยังจะมีอะไรไม่ยากอีกหรอ"

"ก็..

ไข่เจียวไง เอาไข่เจียวทรงเครื่องละกันเนอะ นิชอบ"

"อ่ะ..ตามนั้น"

เรามาซื้อของเข้าบ้าน

ก็ของทำกับข้าวนั่นแหละ ทุกทีไม่ใช่หน้าที่เราหรอก แม่บ้านก็ซื้อมาไว้ให้ทั้งหมดอยู่แล้ว

แต่วันนี้ที่ออกมาพี่ทีแค่อยากให้ฉันรู้จักทุกอย่าง ได้ของที่พี่ทีต้องการทุกอย่าง

เราก็ตรงกลับบ้านกัน

"นิ..

แค่ตอกไข่"

"แฮ่..

ทำไม่เป็นอ่ะ" มาถึงบ้านเราก็เข้าครัวกันทันที และตอนนี้ หน้าที่ของฉันที่มีก็คือการตอกไข่

พี่ทีไม่เข้าใจคำว่าทำกับข้าวไม่เป็นรึไง ก็แค่ตอกไข่มันก็ไม่เป็นหรอกนะ

"สอนไง..

ไหนบอกจะสอน" ฉันก็แค่ทำหน้าอ้อนวอนไปทางพี่ที

"สอนตอกไข่?" แต่ก็ได้คำถามจากพี่คนนี้มาแทน

"ใช่ๆ.."

ฉันก็ทำได้แค่การพยักหน้าหงึกๆส่วนพี่ทีนั้น ส่ายหน้าไปมา มาทางฉัน

พี่ทีเดินเข้ามาอยู่ข้างๆฉัน

และทำการสาธิตวิธีการตอกไข่อย่างชำนานให้ฉันได้ดู แต่กลับมามองที่นิทานนั้น.. เละ

เละมันทุกฟองที่ตอก

"เย้..

ได้แล้วๆพี่ที.. ไข่แดงไม่แตกแล้ว.."

"อืม..

เก่ง.. ไข่จะหมดแผงพอดี" ทำไมต้องมาทำหน้ายิ้มแบบประชดประชันมาให้ เราจะทำไข่เจียวอยู่แล้วมะ

ไม่ต้องตอกให้มันสวยงามก็ได้

"ก็จะทำไข่เจียวอยู่แล้ว..

พี่เรื่องมากเอง"

"โอ๊ะ!

พี่หรอ? พี่บอกให้นิหยุดตอกตั้งแต่ฟองที่ห้าแล้วมะ?"

"แฮ่ๆ..

ก็.. มันท้าทายนะ นิต้องทำให้ได้สิ แค่ตอกไข่เอง" พี่ทีก็ทำได้แต่หัวเราะออกมาเมื่อเห็นสิ่งที่ฉันทำ

"ทำไงต่อ?"

"จะใส่ปูอัดมั้ย?" ถามเหมือนไม่รู้ ทั้งๆที่รู้อยู่แก่ใจ แหม..

"ใส่ๆนิชอบกินม๊าก

พี่ทีก็รู้ ใส่เยอะๆเลย" ไข่เจียวทรงเครื่อง

มันก็จะมีแต่เครื่องที่ฉันชอบไปซักหน่อย ที่จะมาอยู่ในนี้หล่ะนะ ปูอัดไส้กรอกต้องนำ

ส่วนผักต่างๆนั้นมันก็แค่ส่วนประกอบ ข้ามๆไปละกัน

"นิ..

ต้องทำหรอ?" เพราะตอนนี้พี่ทียื่นทุกอย่างมาให้ฉันทั้งหมด

"พี่จัดการทุกอย่างให้หมดแล้ว"

หน้าฉัน ถึงกับค้างไปทันที

"นิต้องทำ?" และก็ถึงกับทวนคำถามอีกครั้ง

"ก็ใช่ไง"

พี่คนนี้ก็ตอบออกมาด้วยหน้าตาที่ทำเฉย

"นิต้องหั่น.."

เกิดมา ยังไม่เคยจับมีดทำครัวเลยมั้ง

"อื้ม..ได้มั้ยหล่ะ?" พูดๆไปเนี้ย หันหน้ามามองกันมั้ย ก็ไม่เลย งุ่นง่านอยู่แค่กับผักตรงหน้า

"พี่ที..."

"หึ๊?" พอเค้าหันมามอง เค้าก็ทำท่าตกใจ

"เห้ย!!

จะฆ่ากันหรอ" พี่ทีเข้ามาคว้ามีดในมือฉันไป

"ใครเค้าถือมีดกันแบบนี้ห้ะนิ!"

"ใคร..

จะไปรู้เล่า"

"ยังกะจะถือมีดไปฆ่าใคร"

ขนาดนั้นเลยหรอ แล้วฉันก็ต้องยืนเฉยๆมองไปทางพี่ทีอีกครั้ง

"เฮ้อ..จะรอดมั้ยนิทาน

ถามจริง?" ฉันถึงกับหลุดขำออกมากับท่าทางของพี่ที

"ไม่ต้องทำกับข้าวเป็นก็ได้

แฟนทำกับข้าวเก่งอยู่แล้ว.." แต่เราทั้งสองก็ต้องชะงักกันไป

เฮ้อ..นิทานพูดจาทำร้ายจิตใจตัวเองอีกแล้ว

สรุปมื้อนี้พี่ทีก็เป็นคนจัดการทุกอย่าง

ฉันมีหน้าที่แค่ตอกไข่แค่นั้น แต่พี่ทีก็ทำการสอนด้วยปากเปล่าทุกอย่าง

ก็ฉันลองจับมีดแล้วนะ แต่พี่ทีบอกหัวใจจะวายทุกทีเมื่อฉันจับมัน พี่ทีเลยแค่สอน

และวันหลังก็คงได้สอนในการหั่นทุกสิ่งอย่างกับฉัน จะรอดมั้ยให้ทาย... ไม่หรอก

คงไม่มีทางรอดแน่ๆ

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***