บทที่4.1 > จะไปไหน เคยคิดจะบอกกันบ้างมั้ย <

ถึงเวลาที่ฉันนัดกับเพื่อนไว้ ฉันก็ออกจากบ้านทันที วันนี้อยากไปเอง ฉันเลยว่าจะขับรถไปเองคนเดียว เมาแล้วยังไง อิเพื่อนของฉันมันก็มาส่งเองนั่นแหละ ฉันลงมาข้างล้างก็ไม่ได้เจอใคร ก็ไม่คิดว่าจะเจอใครด้วยซ้ำ เก็บกระเป๋าออกจากบ้านไปแล้วมั้ง

"คุณหนู ไปไหนคะ?" แม่บ้านของที่นี่เดินมาถาม ก็คงเห็นว่าฉันกำลังจะออกจากบ้าน

"นินัดเพื่อนไว้ ไปก่อนนะคะ"

"แล้วคุณนาทีล่ะคะ ไม่ไปด้วยหรอคะ? "

"ยังอยู่อีกหรอ? "

"คะ? " ยังไม่ไปไหนสินะ

"ช่างเถอะ นินัดเพื่อนไว้ มีแต่ผู้หญิงหน่ะ ไปก่อนนะคะ" ฉันเดินออกจากบ้าน ออกมาขึ้นรถส่วนตัวของฉัน พร้อมกับขับออกมาทันที

มาถึงร้านที่นัดกัน ก็แค่ร้านนั่งชิล ฉันไม่ค่อยจะชอบเข้าผับ เพราะไม่ชอบเสียงดัง ก็มีอยู่ช่วงหนึ่งแค่ช่วงหนึ่งแค่นั้นที่ไปอยู่บ่อยๆก็ช่วงก่อนที่จะได้ตัวพี่นาทีมาเป็นแฟนเช่า เพราะต้องไปคอยสืบเสาะว่าเค้าทำงานที่ไหน วันนี้พาลูกค้าคนนั้นคนนี้ไปที่ไหน นึกถึงมันแล้วช้ำใจ ทำไมเค้าถึงไม่ปฏิบัติกับฉันเหมือนคนอื่นบ้าง หรือนั่นมันแค่วันเดียวแล้วจบไป เค้าอยู่กับฉันนานเกินไปหรอ ถึงปฏิบัติกับฉันแบบนี้ ฉันไม่เคยโดนเอาใจ เรื่องตามใจมันจะมีก็แค่ฉันจะสั่งแค่นั้น

"ตกลงเป็นอะไร?" คำแรกที่เป็นคำทักทายจากเพื่อนของฉัน

"เบื่อ!"

"ห้ะ? พี่นาที ทำอะไรให้ไม่พอใจอีกหล่ะ?"

"เค้าเคยทำอะไรให้ฉันพอใจมั้ย ถามแบบนี้น่าจะถูก"

"หึๆรั้นเอง อยากได้ผู้ชายขายตัวมาเป็นผัว ใครที่ไหนเค้าคิดกันแบบนี้ห้ะ?" ก็จริง คงมีแค่ฉันนี่แหละมั้ง คนอื่นเค้าก็คงได้คืนเดียวแล้วจบๆไป แต่กับอินิทาน อยากได้เค้าอยู่ข้างๆทุกวัน หึ!

"หรือกูควรจะเลิกจมปลักอยู่กับเค้าซักที"

"ก็ควรจะทำตั้งแต่รู้ว่าค้าทำอาชีพนี้ นี่ยังไม่พอ รู้ว่าเค้ารับงานแบบนี้ยังจะอยากได้เค้าอีก"

"กูรักเค้า ยิ่งอยู่ใกล้ยิ่งรู้ใจตัวเองว่ารัก แต่จะให้ทำไง รักแรกนะมึง ลืมไม่ได้จริงๆ"

"ถึงจะรักมากมายแค่ไหนก็ต้องยอมรับความจริง มึงคิดว่าจะได้ใจจากผู้ชายประเภทนี้มั้ย ถ้าเค้ามีหัวใจ เค้าไม่มายืนอยู่จุดนี้นะ"

"เฮ้ออ.. เออกูจะพยายาม กูจะมีคนใหม่ ทำแบบนี้เท่านั้นกูถึงจะลืมได้"

"ดาวคณะอย่างมึง แค่กระดิกนิ้ว ผู้ชายก็เข้าหาเป็นขบวนแล้วมะ โปรไฟล์ดีเวอร์ขนาดนี้ยังเสือกอยากได้ผู้ชายขายตัว รู้ถึงไหน อายถึงนั่นอ่ะมึง"

"หึ!" ฉันคว้าแก้วที่เพื่อนฉันรินไว้ให้มาดื่ม

"ผัวไม่มาหรอ ปล่อยออกมาได้ไงห้ะ?"

"มาค่ะ แหม คนแบบนั้นหรอจะปล่อยกูอ่ะ ไม่มีหรอกจ้า เค้าแค่ไปรับเพื่อนเค้าข้างนอก แต่ก็ไปนานละนะแค่ข้างหน้านี่เอง ไปนานไปมั้ย"

"ไปหากิ๊กหล่ะมั้ง"

"เอ๊ะอินี่หนิ" มันจะง้างมือฟาดฉัน แต่ก็เอามือลงทันทีเหมือนกัน

"เออ.. เพื่อนผัวกูไง สนใจป่ะ พี่เต้ยไงตามจีบมึงอยู่ตั้งนาน"

"เฮ้ออ.. ไว้ก่อนละกัน ขอทำใจแป๊บ"

"กว่าจะมาได้" เพื่อนสาวของฉันหันไปมองคนที่พึ่งเข้ามา ซึ่งก็คงมาจากทางด้านหลังของฉัน เพราะมันหันมาทางนี้

"พี่มาตั้งนานละ ก็รอมันนี่แหละสูบบุหรี่อยู่" เสียงจากเพื่อนของแฟนเพื่อนของฉัน เพราะฉันจำได้แม่น เสียงนี้แหละที่ชอบหยอดฉันอยู่ประจำ

"หวัดดีว่าที่แฟน" เพื่อนของแฟนเพื่อนฉันเข้ามานั่งข้างๆฉัน แล้วทำการทักทาย

"เฮ้ออ.." ฉันมองบนให้เค้าไปที ก็ได้รับแบบนี้มาบ่อยแล้วหวังว่าคงจะชิน

"โห่.. มาถึงก็เบื่อกันขนาดนี้เลยงั้นหรอหึ๊?" ฉันโดนเค้าโยกหัวเบาๆมันก็เป็นแบบนี้ประจำ

"จีบเค้ามาสองปีเค้าเคยให้ความหวังอะไรมึงบ้าง" เสียงจากแฟนของเพื่อนฉันเอ่ยขึ้น

"โอ้ยเจ็บ" พี่เต้ยยกมือขึ้นมากุมที่อกข้างซ้ายของตัวเอง แล้วทำหน้าทะเล้นมาทางฉัน

"ไม่แน่วันนี้อาจจะมีหวัง" เพื่อนฉันมันหันไปบอกกับทางพี่เต้ย

"หึ้ย! อย่ามาพูดให้ดีใจเก้อนะ" ฉันถึงกับต้องถอนหายใจยาวๆออกมาอีกที ไม่ใช่เค้าดูไม่ดีนะ พี่เต้ยดีทุกอย่าง แต่ก็คงมีอย่างเดียวแหละมั้ง ที่มันยังไม่ใช่สำหรับฉัน เพราะเค้าไม่ใช่พี่นาทีหล่ะมั้ง แค่นี้หน่ะหรอ เฮ้อ.. บางที่ก็เอาคนแค่คนเดียวมายู่เหนือทุกสิ่ง

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***