ตอนที่ 3 หนีไม่ได้จริงๆ

..."พี่ไม่มีสิทธิ์มาทำแบบนี้กับฉัน!"...

เสียงของขิมดังขึ้นท่ามกลางบรรยากาศตึงเครียด น้ำตาไหลลงอาบแก้ม แต่เธอไม่สนใจจะเช็ดมันออก มือกำแน่นจนสั่น ขณะที่พยายามดึงข้อมือตัวเองออกจากอเล็กซ์ แต่ยิ่งดึง เขาก็ยิ่งบีบแน่นขึ้น

อเล็กซ์หรี่ตามองเธอ ดวงตาคมกริบวาวโรจน์ขึ้น "ไม่มีสิทธิ์?" เขาทวนคำเสียงเย็นชา ก่อนจะกระตุกแขนเธอเข้าหาตัวอีกครั้ง

"แล้วตอนที่เธอทิ้งฉันไปล่ะ ขิม?" เขากดเสียงต่ำ ดวงตาเต็มไปด้วยแรงกดดันที่ทำให้ขิมต้องกลั้นหายใจ "ตอนนั้นเธอมีสิทธิ์ทำร้ายฉันหรือไง?"

ขิมกัดริมฝีปากแน่น หัวใจบีบตัวจนเจ็บ น้ำตาไหลลงมาไม่หยุด

"แล้วพี่คิดว่าฉันอยากทำเหรอ!?"

อเล็กซ์ชะงักไปครู่หนึ่งก่อนที่แววตาจะเปลี่ยนไปเป็นแข็งกระด้างกว่าเดิม "หึ… อยากหรือไม่อยากมันก็ไม่ต่างกัน"

"มันต่าง!" ขิมขึ้นเสียง ทั้งร่างสั่นสะท้าน "ฉันไม่เคยอยากทิ้งพี่ไป! แต่ฉันไม่มีทางเลือก!"

อเล็กซ์หัวเราะเยาะออกมา ก่อนจะกระชากแขนเธอแรงขึ้น "ไม่มีทางเลือก? งั้นเธอลองบอกฉันหน่อยสิ ว่าทำไมถึงไม่มีทางเลือก?"

"พี่ไม่เข้าใจหรอก!" ขิมสะบัดตัวออกจากเขาอย่างแรงจนเกือบเสียหลัก

"ตอนนั้นฉันไม่มีอะไรเลย ไม่มีอนาคต ไม่มีทางไป แล้วพี่จะให้ฉันอยู่ตรงนั้นเพื่อดึงพี่ลงไปกับฉันเหรอ!?"

"แล้วมันเกี่ยวอะไรกับฉัน!?" อเล็กซ์ตะคอกเสียงดังจนขิมสะดุ้ง "เธอควรจะให้ฉันตัดสินใจเองว่าฉันอยากลงไปกับเธอหรือเปล่า ไม่ใช่โยนฉันทิ้งแล้วตัดสินใจเองฝ่ายเดียวแบบนั้น!"

ขิมสะอึก เธอพยายามจะพูด แต่เสียงของเธอกลับสั่นเครือเกินกว่าจะเปล่งออกมาได้

"เธอรู้ไหมว่าฉันตามหาเธอแค่ไหน!?" อเล็กซ์กัดฟันแน่น ดวงตาสั่นไหววูบหนึ่ง ก่อนที่มันจะกลับมาเย็นชาเหมือนเดิม "แล้วสุดท้ายเป็นยังไง? ฉันกลับมาพร้อมจะให้อภัยเธอ แต่เธอกลับมายืนอยู่ตรงนี้ ในฐานะพนักงานเสิร์ฟของฉัน?"

ขิมส่ายหัว น้ำตาไหลออกมาไม่หยุด "ฉันไม่ขอให้พี่ยกโทษให้…" เธอกลืนน้ำลาย ฝืนพูดต่อทั้งที่เสียงสั่น "แต่พี่ไม่มีสิทธิ์มาฉุดฉันกลับไปอีก! ฉันไม่ได้เป็นของพี่อีกต่อไปแล้ว!"

อเล็กซ์กัดกรามแน่น ดวงตาคมกริบจ้องลึกเข้ามาในดวงตาของเธอ

"งั้นเหรอ?"

ก่อนที่ขิมจะทันตั้งตัว อเล็กซ์ก็กระชากแขนเธอแรง ๆ จนเธอล้มลงไปในอ้อมแขนของเขา ร่างสูงโน้มหน้าลงมาใกล้จนลมหายใจร้อนผ่าวเป่ารดผิวแก้ม

"งั้นมาลองดูกันหน่อย…" เขากระซิบเสียงเย็นชา "ว่าเธอจะยังเป็นของฉันอยู่หรือเปล่า"

ขิมเบิกตากว้าง หัวใจเต้นรัวด้วยความหวาดหวั่น

ขิมพยายามดิ้นออกจากอ้อมแขนของอเล็กซ์ แต่เขากลับรัดแน่นขึ้นเหมือนจะขังเธอไว้ในกรงของตัวเอง ดวงตาของเขาวาววับ น่ากลัวจนเธอไม่กล้าสบตา

"ปล่อยฉัน!" ขิมตะโกนทั้งน้ำตา ผลักอกเขาสุดแรง แต่เหมือนแรงของเธอไม่มีผลกับร่างสูงเลยแม้แต่นิดเดียว

"เธอคิดว่าเธอมีสิทธิ์สั่งฉัน?" อเล็กซ์แสยะยิ้มเย็น ก่อนจะรวบตัวเธอขึ้นอุ้มพาดบ่า ท่ามกลางเสียงกรีดร้องดิ้นรนของขิม

"ปล่อยนะ! อเล็กซ์! พี่ไม่มีสิทธิ์ทำแบบนี้!"

"ฉันไม่มีสิทธิ์?" อเล็กซ์หัวเราะเสียงต่ำ ขณะที่ก้าวออกจากห้อง ลากขิมไปยังโถงทางเดินกว้างของคฤหาสน์

"งั้นก็รอดูว่า… ฉันจะทำให้เธอรู้เองว่าฉันมีสิทธิ์หรือเปล่า"

ขิมดิ้นรน พยายามจะสะบัดตัวออก แต่แขนแกร่งของอเล็กซ์ตรึงแน่นจนเธอขยับไม่ได้เลยสักนิด

"พี่จะพาฉันไปไหน!?"

"ห้องของเธอ" เขาตอบเสียงเรียบ

ขิมเบิกตากว้าง "พี่ไม่มีสิทธิ์ขังฉันไว้!"

"เธอบอกว่าฉันไม่มีสิทธิ์หลายรอบเกินไปแล้วนะ ขิม" อเล็กซ์เอียงหน้ามามองเธอแวบหนึ่ง ก่อนจะแสยะยิ้มเย็น "แต่ดูเหมือนทุกครั้ง เธอก็ยังหนีฉันไปไม่ได้อยู่ดี"

ขิมกัดปากแน่น มือสั่นด้วยความหวาดกลัว "พี่ต้องการอะไรจากฉันอีก!?"

"ฉันต้องการให้เธอชดใช้"

เสียงของอเล็กซ์หนักแน่น เย็นชา และเต็มไปด้วยแรงกดดัน

ขิมส่ายหน้าทั้งน้ำตา "ฉันไม่รู้ว่าพี่ต้องการให้ฉันชดใช้ยังไง แต่พี่ไม่มีสิทธิ์มาบังคับฉันแบบนี้!"

...อเล็กซ์กระตุกยิ้ม ลากเธอเข้าไปในห้องนอนกว้างของคฤหาสน์ ประตูปิดลงตามหลัง เสียงลมหายใจของขิมติดขัด น้ำตาไหลออกมาไม่หยุด...

"งั้นเธอก็คอยดูต่อไปแล้วกัน ว่าฉันจะทำยังไงให้เธออยู่กับฉัน… โดยที่เธอไปไหนไม่ได้อีก"

...ขิมตัวสั่น เธอรู้แล้ว…...

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***