หลังจากที่เพย์อาบน้ำแต่งตัวเสร็จ เมื่อเดินลงมาที่ชั้นล่างก็เห็นว่าคุณอชิรญานั้นกำลังพาพวกลูกๆเข้านอน ซึ่งในตอนนี้ก็เป็นเวลาสองทุ่มนิดๆ เพย์เห็นว่าถ้วยขนมนั้นถูกนำไปล้างและเก็บเข้าชั้นวางอย่างเป็นระเบียบทั้งหมด ไม่มีอะไรเลยที่ไม่เรียบร้อย สิ่งนี้ทำให้เพย์เกิดความรู้สึกพอใจในครอบครัวครัวนี้ไม่ใช่น้อย
ในเช้าของวันถัดมา
ในระหว่างที่เพย์กำลังทำอาหารเช้าอยู่นั้น เนี้ยงก็ได้เอาเรื่องที่พนักงานของบริษัทกำจัดแมลงโทรมาแจ้งว่ารังแต้นได้ถูกนำออกไปแล้วมาบอกให้กับคุณอชิรญาทราบ
"เอาเป็นว่าวันนี้ตอนเย็นคุณกับลูกๆค่อยย้ายของกลับไปที่บ้าน ส่วนเรื่องโรงเรียนที่เด็กๆจะไปเข้าเรียนฉันจะให้คนของฉันจัดการให้"
"ขอบคุณมากๆนะคะคุณนริรัตน์ ขอบคุณมากจริงๆค่ะ"
"ด้วยความยินดีค่ะ"
โดยก่อนที่เนี้ยงจะออกไปทำงานนั้นเธอก็ได้ดึงคุณสามีเข้ามากอดพร้อมกับกระซิบบอกอะไรบางอย่างที่ทำให้เพย์ถึงกับหน้าแดง
หลังจากที่คุณภรรยากับคุณอชิรญาไปทำงาน ส่วนพวกเด็กๆก็ได้ถูกคนของคุณภรรยาพาไปสมัครเข้าศึกษาโรงเรียนใกล้บ้านแล้วนั้น เพย์ก็ได้ทำหน้าที่ที่คุณภรรยาได้มอบหมายไว้ว่าให้นำของฝากที่เธอซื้อมาไปให้กับคุณทับทิม หญิงชราวัยแปดสิบปี เพื่อนบ้านที่เขาและภรรยารู้จักตั้งแต่ย้ายมาอยู่ที่นี่เมื่อสองปีก่อน
โดยคุณภรรยานั้นได้ทักแชทส่วนตัวมาบอกย้ำถึงเรื่องที่เขาจะต้องนำของฝากไปให้กับคุณทับทิม
"ฉันฝากคุณดูแลเรื่องของฝากด้วยนะ คุณทับทิมเป็นเพื่อนบ้านที่ดีกับเราสองคนมาโดยตลอด"
"ถ้าฉันรู้ว่าคุณทำให้คุณทับทิมไม่สบายใจ หรือทำให้ของฝากเสียหายแม้เพียงเล็กน้อย"
"แล้วคุณทับทิมนำเรื่องที่เกิดขึ้นในทางที่ไม่ดี แล้วมันเกี่ยวข้องกับคุณที่อาจจะส่งผลถึงตัวฉัน มาบอกกับฉันล่ะก็"
"ฉันขอให้คุณรู้ไว้เลยนะว่า ฉันคงจะไม่ไว้ใจให้คุณทำหน้าที่ที่สำคัญแบบนี้อีกแล้วล่ะ"
"ฉันไว้ใจคุณนะคะที่รัก ฉันรักคุณน่าาาา"
"ผมก็รักคุณเหมือนกัน" เพย์ปิดโทรศัพท์ก่อนที่จะเดินตรงไปยังบ้านของคุณทับทิมที่อยู่ห่างจากบ้านของเขาราวครึ่งกิโลเมตรเห็นจะได้
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
อัพเดทถึงตอนที่ 13
Comments