สงครามเบื้องหน้าและการตัดสินใจของอากิระ

เสียงกลองศึกดังก้องไปทั่วทั้งสนามรบ หมอกสีดำจากพลังอำนาจของจอมมารปกคลุมไปทั่วพื้นที่ ทหารมนุษย์นับพันยืนประจำการอยู่เบื้องหลังแนวป้องกัน ขณะที่กองทัพปีศาจจำนวนมหาศาลกำลังรอคำสั่งบุก

อากิระและเพื่อนๆ ถูกส่งมาแนวหน้าเร็วกว่าที่คาดไว้ ทุกคนต่างสวมชุดเกราะเต็มยศ แววตาของพวกเขาเต็มไปด้วยความมุ่งมั่น

"มาถึงจุดนี้แล้ว... พวกเราก็ไม่มีทางถอย" เคย์สุเกะกล่าวพลางกำดาบของเขาแน่น

"ถูกต้อง!" ฮารุโกะเสริม "เราไม่ใช่เด็กที่เพิ่งถูกอัญเชิญมาอีกต่อไป ตอนนี้พวกเราคือ ‘นักรบ’ ที่พร้อมจะต่อสู้เพื่อโลกนี้!"

อากิระมองเพื่อนๆ ของเขาด้วยความรู้สึกซับซ้อน พวกเขายิ่งเชื่อมั่นในตัวฉันมากเท่าไหร่… มันก็จะยิ่งทำให้การทรยศของฉันเจ็บปวดขึ้นเท่านั้น

---

การปะทะครั้งแรก

"บุก!!"

เมื่อสัญญาณศึกดังขึ้น กองทัพมนุษย์พุ่งเข้าใส่กองทัพปีศาจ เสียงดาบปะทะกันดังกึกก้อง เสียงเวทมนตร์ระเบิดกระจายไปทั่ว อากิระพุ่งตัวเข้าสู่สนามรบ ใช้สกิล แสงแรกกำเนิด ทำลายแนวป้องกันของศัตรู

พลังอันบริสุทธิ์ของแสงแรกกำเนิดทำให้ปีศาจทั้งหลายหวาดกลัว เพื่อนๆ ของอากิระต่างมองเขาด้วยความทึ่ง

"พลังของอากิระช่างน่าทึ่งจริงๆ!" มิซึกิร้องออกมาในขณะที่ยิงลูกธนูเข้าใส่ศัตรู

พวกเขาไม่รู้เลย… ว่าฉันมีพลังอีกอย่างหนึ่งที่ฉันไม่เคยเปิดเผย

---

เงาแห่งกลืนกิน

ในขณะที่สงครามดำเนินไป อากิระเริ่มสัมผัสได้ถึงพลังอันแปลกประหลาดที่ก่อตัวขึ้นภายในจิตใจของเขา มันเป็นเสียงกระซิบที่คุ้นเคย

"ถึงเวลาแล้ว… ถึงเวลาแล้ว…"

พลังกลืนกินเริ่มตื่นขึ้น ท่ามกลางสงครามและเสียงกรีดร้องของเหล่าปีศาจ มันเรียกร้องให้เขาปลดปล่อยมันออกมา

"ใช้ข้า… ใช้ข้าแล้วเจ้าจะกลายเป็นผู้ที่แข็งแกร่งที่สุด…"

อากิระกำหมัดแน่น เขารู้ดีว่าถ้าเขาปลดปล่อยพลังนี้ออกมา จะไม่มีใครหยุดเขาได้อีกต่อไป แต่… เขาก็ยังลังเล

"ยังไม่ใช่ตอนนี้…"

---

ศัตรูที่แข็งแกร่งปรากฏตัว

ทันใดนั้น คลื่นพลังมืดมหาศาลก็ปะทุขึ้นจากกลางสนามรบ ร่างของปีศาจระดับแม่ทัพก้าวออกมา ดวงตาของมันเปล่งประกายสีแดงราวกับเปลวเพลิง

"มนุษย์จงสยบต่อความมืด!"

มันยกมือขึ้น พร้อมกับเรียกพายุเวทมนตร์ขนาดมหึมาพุ่งเข้าใส่แนวรบของฝ่ายมนุษย์

"อากิระ ระวัง!" ฮารุโกะตะโกน

ตูมมมมมม!!!

พายุเวทมนตร์เข้าปะทะกับพื้นดินจนเกิดเป็นแรงระเบิดอันรุนแรง ทหารมนุษย์ถูกซัดปลิวกระเด็น

อากิระกัดฟัน ก่อนจะกระโจนเข้าใส่แม่ทัพปีศาจ

"แสงแรกกำเนิด!!"

แสงสีทองสว่างวาบพุ่งเข้าโจมตีแม่ทัพปีศาจ มันร้องด้วยความเจ็บปวด แต่ก็ยังไม่ตาย

"เจ้าแข็งแกร่งกว่าที่ข้าคิด… แต่เจ้ายังอ่อนแอเกินไปที่จะเอาชนะข้าได้!"

มันพุ่งเข้าใส่อากิระ พร้อมกับใช้กรงเล็บสีดำฟาดเข้าใส่

ฉัวะ!

โลหิตไหลอาบแขนอากิระ เขาถอยหลังไปหนึ่งก้าว นี่ไม่ดีเลย… ถ้าฉันยังคงลังเล พวกเราจะต้องตายแน่!

---

การตัดสินใจของอากิระ

"เจ้ารู้ว่าต้องทำอะไร ใช้ข้าสิ… กินมันซะ!"

เสียงกระซิบของพลังกลืนกินดังขึ้นอีกครั้ง คราวนี้มันรุนแรงกว่าทุกครั้งที่ผ่านมา

อากิระกำดาบของตัวเองแน่น เขามองไปที่เพื่อนๆ ของเขา… พวกเขากำลังต่อสู้อย่างสุดกำลังโดยที่ไม่รู้เลยว่าเขาเองก็ต้องต่อสู้กับ "บางสิ่ง" ที่อยู่ในตัวเอง

"ฉัน… ฉันต้องตัดสินใจแล้ว"

เสียงคำรามของปีศาจแม่ทัพดังก้องไปทั่วสนามรบ มันพุ่งเข้ามาหมายจะฉีกอากิระเป็นชิ้นๆ แต่ในช่วงเสี้ยววินาทีที่คมกรงเล็บสีดำของมันกำลังจะสัมผัสร่างของเขา—

"แสงแรกกำเนิด!"

อากิระปลดปล่อยพลังของแสงแรกกำเนิดออกมาอีกครั้ง แสงสีทองอันศักดิ์สิทธิ์ระเบิดออกเป็นวงกว้าง ผลักร่างของปีศาจแม่ทัพกระเด็นไปไกล เขาเลือกที่จะอดทนเสียงกระซิบต่อไป

"อากิระ!" ฮารุโกะร้องเรียกเขา "นายไหวไหม!?"

"ไม่เป็นไร" อากิระตอบกลับพลางกัดฟัน แม้เขาจะใช้พลังนี้มานับครั้งไม่ถ้วน แต่มันก็ยังสร้างภาระมหาศาลต่อร่างกายของเขา

แม่ทัพปีศาจคำรามด้วยความโกรธ มันยังไม่ตาย และดูเหมือนว่าพลังของมันกำลังเพิ่มขึ้น

"มันยังไม่พอ… แสงแรกกำเนิดยังไม่สามารถกำจัดมันได้ในทีเดียว"

และนั่นคือปัญหาใหญ่ที่สุดของอากิระ

แสงแรกกำเนิดแข็งแกร่งก็จริง แต่มันก็ยังมีขีดจำกัด

---

เงามืดที่ก่อตัวขึ้น

"แต่เจ้ารู้ดีว่ามีสิ่งหนึ่งที่ไม่มีขีดจำกัด…"

เสียงกระซิบของพลังกลืนกินดังก้องขึ้นในจิตใจของเขาอีกครั้ง

"แสงแรกกำเนิดอาจส่องสว่าง… แต่ข้ามีเพียงการกลืนกินทุกสิ่งเท่านั้น เจ้ารู้ว่าต้องทำอย่างไร อากิระ… กินมันซะ!"

อากิระยืนนิ่งอยู่กลางสนามรบ ลมหายใจของเขาหนักขึ้น มือขวาของเขากำดาบแน่น ในขณะที่มือซ้ายของเขาเริ่มสั่นไหว

ความรู้สึกบางอย่างกำลังปะทุขึ้นมาในจิตใจ

"ไม่… ฉันยังใช้มันไม่ได้"

เขาหันไปมองเพื่อนๆ ที่กำลังต่อสู้อยู่ ทุกคนยังเชื่อใจเขา ทุกคนยังคิดว่าเขาคือ "ผู้กล้า" ที่จะช่วยโลกนี้ให้รอดพ้นจากเงามืด

ถ้าเขาใช้พลังกลืนกินต่อหน้าพวกเขา… ทุกอย่างจะเปลี่ยนไปทันที

---

ศึกตัดสิน

แม่ทัพปีศาจพุ่งเข้ามาอีกครั้ง คราวนี้มันปล่อยคลื่นพลังสีดำมหาศาล พลังทำลายของมันรุนแรงจนพื้นดินแตกร้าว

"ทุกคนถอยไป!" อากิระตะโกน

เขายกดาบขึ้น แสงแรกกำเนิดเปล่งประกายอีกครั้ง พลังศักดิ์สิทธิ์ก่อตัวขึ้นรอบๆ ตัวของเขา

"นี่จะเป็นการโจมตีครั้งสุดท้าย!"

เขากระโดดขึ้นกลางอากาศ ดาบของเขาส่องแสงเจิดจ้าเหนือศีรษะ

"แสงแรกกำเนิด—จุติ!"

ฟึ่บ!

แสงสีทองพุ่งลงมาจากฟากฟ้า ฟาดลงใส่แม่ทัพปีศาจเต็มแรง

ตูมมมมมมม!!!

เสียงระเบิดดังสนั่น พื้นดินสั่นสะเทือน เศษซากของพลังแสงกระจายไปทั่วบริเวณ ทุกอย่างถูกกลืนไปด้วยประกายสีทอง

เมื่อแสงจางลง… ร่างของแม่ทัพปีศาจก็ค่อยๆ สลายกลายเป็นเถ้าถ่าน

---

ชัยชนะ… หรือจุดเริ่มต้นของบางสิ่ง?

สนามรบกลับเข้าสู่ความสงบ ทุกคนต่างโห่ร้องด้วยความยินดี

"เราทำได้!" มิซึกิตะโกนด้วยความดีใจ

"อากิระ! นายสุดยอดมาก!" เคย์สุเกะรีบวิ่งเข้ามาหาเขา

ทุกคนต่างยิ้มด้วยความโล่งอก พวกเขาเชื่อว่าศึกครั้งนี้เป็น "ชัยชนะ" แต่มีเพียงอากิระเท่านั้นที่รู้ว่า—

นี่เป็นเพียงจุดเริ่มต้นของสิ่งที่เลวร้ายกว่าเดิม

เขามองมือตัวเองที่ยังสั่นอยู่ พลังกลืนกินยังคงกระซิบในหัวของเขา… และมันกำลังรอเวลาที่เหมาะสม

"ฉันจะอดทนได้อีกนานแค่ไหนกันนะ?"

---

(ติดตามตอนต่อไป: เสียงกระซิบจากเงามืด และการเริ่มต้นของการเปลี่ยนแปลง!)

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***