ตอนที่ 2: ตั๋วที่ช้ากว่าคนอื่น

อีธานก้าวผ่านกำแพงหินและเข้าสู่ ฮอกส์มี๊ด อย่างเป็นทางการ เมืองแห่งเวทมนตร์ที่เคยเห็นแต่ในหนังสือและภาพยนตร์กลับอยู่ตรงหน้าเขาจริงๆ บ้านเรือนหลังคาจั่วสูงตกแต่งด้วยอิฐและไม้เก่า ถนนปูด้วยหินขรุขระ เสียงลมหนาวพัดแผ่วเบา พร้อมกับแสงไฟจากโคมไฟเวทมนตร์ที่ให้บรรยากาศลึกลับปนอบอุ่น

ดวงตาของอีธานเปล่งประกายด้วยความตื่นเต้น แต่นั่นก็อยู่ได้เพียงเสี้ยววินาที ก่อนที่ "ป๊อป!"

เสียงแตกดังขึ้นตรงหน้าเขา พร้อมกับร่างเล็กๆ ที่ปรากฏขึ้นอย่างกะทันหัน

"นายน้อย!"

อีธานสะดุ้งเฮือก ก่อนจะกะพริบตาถี่ๆ กับสิ่งมีชีวิตที่ยืนอยู่ตรงหน้า—มันคือ เอลฟ์ประจำบ้าน ตัวเล็ก ผิวสีเทา ดวงตากลมโต และหูกางขนาดใหญ่ที่สั่นไหวตามอารมณ์ของมัน

"นี่มันอะไรกันอีกเนี่ย?"

"ข้าเฝ้ารอท่านมานาน นายน้อย!" เอลฟ์พูดเสียงสูง ก่อนจะรีบโค้งตัวต่ำ "ข้าจะพาท่านไปซื้อของที่จำเป็นสำหรับการเรียน ก่อนที่จะพาท่านไปที่โรงเรียน!"

อีธานขมวดคิ้ว "โรงเรียน?"

"ใช่แล้ว นายน้อย ท่านต้องไป ฮอกวอตส์ นี่เป็นคำสั่งที่ได้รับไว้!" เอลฟ์ตอบอย่างตื่นเต้น

ฮอกวอตส์?

โลกนี้… นี่มันไม่ใช่แค่นิยายที่เขาเคยอ่านอีกต่อไปแล้วใช่ไหม?

แต่ในเมื่อเขามาถึงขนาดนี้แล้ว อีธานก็ทำได้เพียงพยักหน้าตอบตกลงและเดินตามเอลฟ์ไป

—

ทั้งสองใช้เวลาสักพักเดินชมและซื้อของจากร้านค้าต่างๆ ในฮอกส์มี๊ด ตั้งแต่ชุดนักเรียน ไม้กายสิทธิ์ ตำราเรียน และอุปกรณ์เวทมนตร์อื่นๆ อีธานยังคงตกใจที่ทุกอย่างดูสมจริงราวกับเขาเป็นตัวละครในนิยายที่เขาเคยอ่าน

ระหว่างที่กำลังเดินไปยังร้านสุดท้าย อีธานอดสงสัยไม่ได้ จึงถามขึ้นว่า "ไม่มีนักเรียนคนอื่นมาซื้อของเลยเหรอ?"

เอลฟ์เงียบไปชั่วครู่ก่อนจะตอบ "เพราะนายน้อยมาถึงช้ากว่าคนอื่นสองสัปดาห์"

"หา?!"

อีธานหยุดเดินทันที ตกใจในสิ่งที่ได้ยิน

"นักเรียนคนอื่นได้รับจดหมายและเดินทางไปฮอกวอตส์กันหมดแล้ว นายน้อยเป็นคนสุดท้าย"

อีธานรู้สึกเหมือนสมองจะระเบิดไปแล้ว ทำไมเขาถึงมาช้ากว่าคนอื่น? แล้วมันจะส่งผลกระทบอะไรกับเขาไหม?

ก่อนที่เขาจะคิดไปไกลกว่านี้ เอลฟ์ก็หยุดเดินอยู่ตรงหน้ารูปปั้นพ่อมดโบราณที่ตั้งอยู่บริเวณหัวมุมถนน รูปปั้นดูเก่าแก่ แต่ยังคงไว้ซึ่งกลิ่นอายของเวทมนตร์

"นายน้อย โปรดยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆ รูปปั้น แล้วพูดว่า 'ฮอกวอตส์'"

อีธานมองเอลฟ์อย่างงุนงง "แค่พูดงั้นเหรอ?"

"ใช่แล้ว นายน้อย นี่เป็นทางลับสำหรับท่าน!"

แม้จะงง แต่สถานการณ์นี้ไม่ปล่อยให้เขามีทางเลือกมากนัก อีธานจึงถอนหายใจ ก่อนจะยื่นหน้าเข้าไปใกล้รูปปั้น และพูดออกมาอย่างชัดถ้อยชัดคำ

"ฮอกวอตส์"

ทันใดนั้นเอง!

แสงสีทองสว่างจ้าปะทุออกมาจากรูปปั้น

สายลมหมุนวนรอบตัวอีธานอย่างรุนแรง ก่อนที่ทุกอย่างจะดับวูบลง

—

อีธานรู้สึกเหมือนตัวเองถูกดึงผ่านอุโมงค์ล่องหน จนกระทั่งแสงจ้าเริ่มจางลง และเขาพบว่าตัวเองยืนอยู่ใน…

ห้องโถงใหญ่ของฮอกวอตส์

บรรยากาศรอบตัวเต็มไปด้วยความเงียบงัน ไฟจากเชิงเทียนลอยอยู่กลางอากาศ โต๊ะอาหารยาวเหยียดตั้งเรียงราย แต่กลับไม่มีใครนั่งอยู่เลย

เงียบ…เงียบเกินไป

"นี่มันอะไรกัน?"

อีธานกวาดตามองไปรอบๆ ห้องโถงที่ควรจะเต็มไปด้วยนักเรียนและอาจารย์ แต่ตอนนี้เขากลับเป็นเพียง คนเดียวที่อยู่ที่นี่

เขามาถึงช้าขนาดไหนกันแน่?

— (จบตอนที่ 2) —

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***