...19:00 น....
เจ้าของผมชมพูที่ชื่อใบไม้ถูกส่งตัวให้มานั่งรอที่ม้าหินอ่อนในสวนกับเพื่อนสนิทอีกคนอย่างจูนและน้องชายของอาร์มินที่เจ้าตัวเจอหน้าอยู่บ่อยกว่าคนที่พึ่งเจอกันเมื่อเย็น
"แล้ววันนี้ทำไรกินกัน"ใบไม้ถามขึ้น
"เมื่อเช้าพวกผมกับมินไปซื้อของทำบาร์บีคิวกับหมึกย่างกันครับ"อานินน้องชายของอาร์มินที่มีผมสีดำตอบกลับใบไม้
ใบไม้ได้ยินเช่นนั้นจึงพนักหน้า
"มึงอยากกินอะไรอีกมั้ยล่ะ ชาบูมั้ย"จูนเจ้าของผมสีน้ำเงินเพื่อนของเจ้าตัวถามขึ้น
"ไม่ล่ะ แค่นี้ก็อิ่มแล้ว"ใบไม้ตอบกลับจูน
หลังจากจบประโยคสนทนา เจ้าของผมสีขาวก็เดินออกมาจากประตูหลังบ้านที่เชื่อมต่อกับครัว พร้อมกับถือจานบาร์บีคิวในมือ กับอีกจานที่ไม่แน่ใจว่าเป็นหมึกย่าง
"หิวกันรึยัง กินกันไปก่อนได้เลยนะ "โอบดินเดินมาวางจานบาร์บีคิวกับจานหมึกย่างลงบนโต๊ะที่ทั้งสามคนนั่งรอ พร้อมทั้งให้ความสนใจไปที่เจ้าของผมสีชมพู
"เดี๋ยวนินไปเอาเครื่องดื่มในตู้เย็นมาให้นะครับ"อานินที่เห็นอย่างนั้นจึงเข้าใจว่าควรทำอะไรหลังจากนี้ จึงทำเป็นลุกเดินไปเอาเครื่องดื่มที่อยู่ในตู้เย็นในครัวให้ทั้งสาม
เจ้าของผมสีชมพูมัวแต่ลุกและก้มหน้าจัดจานอาหารให้เรียงบนโต๊ะตามจำนวนคนที่กินเลี้ยง เลยไม่ได้สังเกตว่าตัวเองโดนจับจ้องจากคนที่อยู่ใกล้ไม่ถึงเมตร
"ถ้าอากาศมันร้อนก็ไปหาน้ำดื่มซะนะ"จูนพูดแซวเพราะเห็นว่าหน้าของโอบดินที่จับจ้องการกระทำของใบไม้ ขึ้นสีระเรือ ก็เข้าใจว่าเป็นอาการในระยะไหน
"อากาศพอดีนะ ไม่ร้อนเลย"ใบไม้ที่คิดว่าจูนพูดกับตัวเองก็ตอบกลับพร้อมเงยหน้ามามองหน้าของทั้งสอง
"ก็ดีแล้ว"จูนพูดขึ้น แล้วก็นึกขำที่เพื่อนตัวเองนั้นซื่อเหลือเกิน พร้อมชนไหล่เบาๆไปที่เจ้าของผมสีขาวที่อยู่ทางซ้ายมือ พอที่ทำให้เจ้าตัวหลุดออกจากภวังบางอย่าง
"นายร้อนหรอ"ใบไม้หันหน้ามามองโอบดิน เพราะเห็นสีหน้าของเจ้าตัวขึ้นสีระเรือ
"ทำไมอานินไปเอาเครื่องดื่มนานขนาดนี้น้า~ ของคงเยอะจนยกมาไม่หมด" จูนพูดแทรกขึ้น
"งั้นเดี๋ยวพี่ไปช่วยอานินยกของก่อนนะ"จูนพูดขึ้นพร้อมเดินชนไหล่ของโอบดินอย่างตั้งใจ แล้วเดินออกไป
หลังจากที่จูนเดินไปทางประตูหลังบ้านที่เป็นทางเชื่อมเข้าครัว ตอนนี้ก็เหลือเพียงแค่โอบดินและใบไม้ที่อยู่เพียงสองคน
เงียบไปสักพักใหญ่ๆก่อนที่ทั้งสองฝ่ายจะเปิดบทสนทนากัน
"นาย "ใบไม้พูดขึ้น
"พี่ "โอบดินพูดขึ้น
"ว่าไง"ใบไม้ถามโอบดินพร้อมมองหน้าเพื่อรอคำตอบ
"ม...ไม่ครับ ไม่มีอะไร"โอบดินตอบอย่างเก้ๆกังๆ
"เช่นกัน ลืมแล้วว่าจะถามอะไร" ใบไม้พูดขึ้น
"สนิทกันมานานแล้วหรอครับ กับไอมิน"โอบดินไม่อยากให้บทสนทนาเงียบไปอย่างน่าเสียดาย จึงถามขึ้น
"ก็ตั้งแต่เข้าเรียนม.4 ก็คุยถูกคอแค่ไม่กี่คน อย่างที่เห็น แค่ไอมิน จูน แล้วก็เรา แค่สามคน"ใบไม้ตอบกลับ
โอบดินใช้จังหวะที่อีกฝ่ายก้มหน้าพูดคุยกับตัว เพื่อลักมองอีกคนเป็นระยะ
"มีผู้ชายด้วยกันมาจีบพี่หรือป่าว"โอบดินถามขึ้นอย่างไม่อยากปล่อยโอกาสไป
"มี แต่ไม่ใช่สเปค " ใบไม้พูดพร้อมกับเงยหน้ามองโอบดิน
"แล้วทำไมถึงถามเรื่องนี้" ใบไม้ถามพร้อมกับมองหน้าเจ้าของผมสีขาว
"งั้นก็แปลว่าพี่เคยมีแฟนเป็นผู้ชายมาก่อนหรอครับ"โอบดินถามขึ้นพร้อมก้มหน้าหลบสายตาจากอีกฝ่ายที่ให้ความสนใจกับคำถามของตน
"ใช่ ว่าแต่นายถามทำไม"ใบไม้ถามอีกคนที่ตอนนี้ก้มหลบหน้าของตัวเอง
"ไม่มีอะไรครับ"เจ้าของผมสีขาวพูดขึ้น
"ได้ยินว่านายอยู่บ้านแค่ช่วงปิดเทอม"เจ้าของผมสีชมพูถามขึ้น
"ใช่ครับ แต่หลังจากเปิดเทอมนี้คงไม่ไปค้างบ้านเพื่อนแล้ว"เจ้าของผมสีขาวพูดขึ้น
"ทำไมล่ะ"เจ้าของผมสีชมพูถามขึ้น
"ความรู้สึกไม่เหมือนตอนอยู่บ้านมั้งครับ ตอนนี้ก็ด้วย ความรู้สึกมันไม่เหมือนกัน"โอบดินตอบคำถามของอีกฝ่ายที่มองหน้าเพื่อรอคำตอบจากตน
"ความรู้สึกอะไรหรอ"คนตัวเล็กกว่าถามขึ้น
"ไม่มีอะไรหรอกครับ" โอบดินตอบกลับ พร้อมกับก้มหน้าไปขำเบาๆ
"ว่าแต่สองคนนั้นไปเอาน้ำถึงไหน ถึงได้นานจัง"โอบดินพึมพัม
"พี่หิวน้ำรึป่าว เดี๋ยวผมไปเอามาให้ "โอบดินถามคนตัวเล็ก
"ก็ดีเหมือนกัน ขอบใจนะ"เจ้าของผมสีชมพูเงยหน้ามาตอบพร้อมยิ้มให้
..................................................
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments