(ตอนที่ 5: การเดินทางที่เต็มไปด้วยความเครียดและความสนุก!)

สถานที่: ริมถนนแถบชานเมือง, รถบัสสำหรับทริปทะเล

หลังจากที่ชิโด้เลือก คุรุมิ และทุกคนตกลงที่จะไปเที่ยวทะเล (แบบว่า… ทุกคนอยากออกจากสถานที่วุ่นวายๆ ในบ้านมานานแล้ว) ในที่สุดการเดินทางก็เริ่มขึ้น! แต่…มีสิ่งที่ทุกคนไม่รู้…

คนขับรถคือ… "ฮอนโจ เนีย!"

> "เย้! ไปทะเลกันเถอะ! พวกเธอคงตื่นเต้นใช่ไหม!" ชิโด้พูดพร้อมยิ้มแห้ง ๆ เพราะรู้สึกถึงความกดดันที่กำลังจะมา

"อย่าบอกนะว่า… คนขับรถเนียอีกแล้ว…" โคโตริส่ายหัว

ทุกคนเครียดมาก แต่ที่ตื่นเต้นสุดคือ…

> "โทกะ! เตรียมตัวต้อนรับลมทะเลกันเลย!" โทกะตะโกนสุดเสียง

"โอริกามิจัง… รู้สึกยังไงบ้าง? ตื่นเต้นมั้ย?" มิคุถามด้วยเสียงหวาน

"ไม่… ฉันไม่ได้ตื่นเต้น!" โอริกามิตอบกลับอย่างนิ่ง ๆ แต่ทุกคนรู้ดีว่าในใจเธอกำลังยิ้มกว้าง

การจัดที่นั่งภายในรถ

การแย่งที่นั่งเริ่มขึ้นทันทีที่ทุกคนเดินขึ้นรถ!

แถวหน้าสุด:

> "เฮ้! ฉันต้องนั่งข้างหน้าที่สุด!" โทกะกระโดดเข้าไปนั่งที่นั่งที่เธออยากได้

"ไม่!! นั่นที่ของฉัน!" โอริกามิตะโกนขึ้นมา

"ดาร์ลิ้ง... ฉันขอที่นั่งข้าง ๆ โทกะ!" มิคุพยายามยื่นข้อเสนอไปให้โทกะ

พวกเธอทั้งสามเริ่มแย่งกันนั่งที่ที่ตัวเองอยากได้ จนเสียงดังวุ่นวายไปหมด!

แถวกลาง:

> "โคโทริซัง นัตสึมิซัง… นั่งตรงนี้เถอะค่ะ" โยชิโนะพูดเสียงหวาน

"ไม่เป็นไร ฉันก็ไม่ซีเรียส" นัตสึมิพูดยิ้ม ๆ

"ทะเลาะอะไรกันทำไม พวกเธอชอบนั่งกันตรงไหนก็ได้" โคโตริบ่นในใจ แต่ในใจจริง ๆ ก็คิดว่า "บางทีต้องการนั่งใกล้ชิโด้ก็จริง แต่ตอนนี้มันก็ต้องพอใจอยู่"

แถวนี้เลยไม่มีปัญหามากมาย เพราะคนไม่เยอะเกินไปแถมต่างคนก็นั่งไปตามใจตัวเอง (ยกเว้นโคโตริที่ยังพยายามหาที่นั่งใกล้ชิโด้)

แถวหลังสุด:

> "ขอโทษค่ะ ขอโทษค่ะ ดิฉันขอนั่งด้านหลังค่ะ" คุรุมิยิ้มให้ชิโด้

"อืม… ที่นั่งเหลือแล้วนะ" ชิโด้พูดเบา ๆ

"ไปทะเล… จะได้เห็นวิวทะเลด้วยกันนะคะ" คุรุมิพูดเหมือนเชิญชวน ชิโด้ก้มหน้าอย่างหลบสายตา

"ทะเล? แล้วทำไมฉันต้องนั่งข้างๆ กับเธอ" คางุยะพูดเบา ๆ แต่ในใจรู้สึกว่า "คงไม่เป็นไรหรอก"

คางุยะและยุซุรุนั่งลงใกล้กัน ราวกับพวกเธอจะเริ่มรับมือกับบรรยากาศนี้แล้ว

ที่นั่งใกล้คนขับที่สุด (อันตรายที่สุด):

> (มุคุโระนั่งเงียบๆ ไม่พูดอะไรเลย)

ทุกคนต่างพากันมองมุคุโระอย่างตกใจ! แต่เธอทำตัวเหมือนหุ่นยนต์ไม่มีอารมณ์ ไม่พูดอะไร นั่งเงียบสงบเหมือนพระพุทธรูป (และที่สำคัญคือ… เธอนั่งข้างคนขับ!) ทุกคนต่างรู้ดีว่า มุคุโระแค่พยายามไม่ให้ใครรบกวนเวลาที่เธออยากเงียบเท่านั้น!

สถานการณ์วุ่นวายมากขึ้น

เนียเริ่มออกตัวรถแต่แผนการของเธอทำให้รถสั่นสะเทือน!

> "เห้ย! ระวัง! สะเทือนนะ!" โทกะตกใจ

"ห๊ะ! พูดว่าอะไร!?" โอริกามิหันมาถามด้วยท่าทางไม่มั่นใจ

"ทำไมไม่ขับช้า ๆ นะเนีย!?" โคโตริร้องบอก

ทุกคนต่างกังวลจนหมดสิ้น มีแต่คนที่ตื่นเต้นไม่รู้ตัวว่าอาจเกิดอุบัติเหตุได้!

คุรุมิหันไปมองชิโด้แล้วพูด "คะ…คุณชิโด้ ดิฉันอาจจะต้องขอให้คุณช่วยระวังให้ดิฉันหน่อยนะคะ"

ชิโด้แทบจะทรุดลงไปกับเบาะ "เฮ้อ… ฉันเครียดสุด ๆ!"

การเดินทางเริ่มปั่นป่วน

"โอ๊ะ! ขอโทษค่ะ… แค่นี้มันก็ไม่ได้ยากอะไรเลย" เนียหัวเราะเบา ๆ ขณะรถส่ายไปมา ทำให้ทุกคนเริ่มกังวลหนักขึ้น!

> "เห้ยยยย!!!" โทกะร้องเสียงดัง

"ยังไงเนีย!? ทำไมขับแบบนี้!?" คุรุมิเริ่มแสดงท่าทีเครียดขึ้น

บรรยากาศภายในรถกลับมาวุ่นวายเหมือนเดิม

> "พวกเธอนั่งแน่น ๆ นะ! เดี๋ยวจะขับเร็วขึ้น!" เนียพูดเสียงดังในขณะที่รถส่ายไปมา

"เร็วขึ้น!?" ทุกคนตะโกนพร้อมกัน

และแล้ว…การเดินทางไปทะเลเริ่มต้นอย่างวุ่นวาย! ทุกคนยังไม่รู้เลยว่าอุปสรรคต่อไปที่รออยู่จะทำให้พวกเขาต้องเหนื่อยหน่ายกันมากขนาดไหน!

To be continued...

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***