ใจเต้นแรงเพราะเทอ

...เอยสาวน้อยที่มีรักแรกเป็นเพื่อนสนิท และเทอยากจะเป็นมากกว่าคำว่าเพื่อนสนิท...

...คนิ้งสาวน้อยผ้มีความน่ารักสดใสจนใครที่อยู่ใกล้ล้วนต้องตกหลุมรัก...

...วันนี้เป็นวันแรกที่คะนิ้งได้เข้าไปเรียนที่ รร แห่งหนึ่ง...

คะนิ้ง: สวัสดีค่ะเราชื่อคะนิ้งนะคะ

ครู: คะนิ้งเทอมอยากนั่งตรงไหนก็นั่งได้เลยนะจ๊ะ

...คะนิ้งได้สังเกตว่าทั้งห้องไม่มีโต๊ะที่ว่างเลยมีแต่โต๊ะข้างๆกับผู้หญิงคนนึงที่ว่างอยู่...

คะนิ้ง: เราขอนั่งด้วยได้มั้ย

...ผู้หญิงคนนั้นไม่ได้ตอบอะไรมาแค่มีรอยยิ้มเล็กๆพร้อมกับพยักหน้า...

คะนิ้ง: เทอชื่ออะไรหรอเราชื่อคะนิ้งนะเรามาเรียนต่อม.4ที่นี่

...หญิงสาวคนนั้นได้หันมาตอบว่า...

เอย: อืม ยินดีที่ได้รู้จักนะเราชื่อเอย

...ครู: เอาหละวันนี้ครูจะมาสอนเรื่องระบบหัวใจนะคะเปิดหนังสือหน้าที่4นะคะ...

เอย:ชิบxายล่ะลืมไม่ได้เตรียมของมาเรียน

เอย: เอ่อ นี้เทอมีพอจะมีปากกามั้ย

คะนิ้ง: มีสิ

...จังหวะที่คะนิ้งจะเอาปากกาให้เอยกับจะหยิบปากกาพอดีทั้ง2จึงได้สัมพัสมือกันและจ้องตากันและพร้อมกันนั้นกันนั้นหัวใจของเอยนั้นเต้นแรงขึ้นไม่เป็นจังหวะ...

เอย: เราขอโทษนะ

คะนิ้ง: ไม่เป็นไรหรอกเรื่องแค่นี้เอง

ครู: นักเรียนรู้มั้ยคะว่าถ้าเรากำลังตกหลุมรักใครหัวใจของเราจะเต้นแรงและเร็วขึ้น

...เอยนั้นได้ใช่ปากและอุปกรณ์การเรียนต่างของคะนิ้งจนถึงวิชาสุดท้ายเสียงออดดังขึ้นเป็นสัญญานที่บ่งบอกว่าเป็นเวลาพักเที่ยงแล้ว...

เอย: ขอบคุณนะสำหรับปากกาแล้วก็อุปกรณ์การเรียนหลายๆอย่าง

คะนิ้ง: ไม่เป็นไรหรอกแค่นี้เอง

เอย: งั้นเราขอเลี้ยงข้าวเพื่อตอบแทนเทอนะ

...ณ โรงอาหารที่โรงเรียน เอยได้พาคะนิ่งไปสั่งข้าวกิน...

เอย: เทอจะกินอะไรเดี๋ยวเราสั่งให้

คะนิ้ง: เราเอากระเพราะเนื้อไข่ดาวไข่แดงไม่ต้องสุกไม่เอาแตงกว่าแล้วก็กระเพราไ่มใส่ถั่วฝักยาว

เอย: โห่ ดูทรงเทอน่าจะเป็นคนเลือกกินมากๆเลยเนอะ

คะนิ้ง: อ้าว ก็เทอบอกเองไม่ใช่หรอว่าจะเลี้ยง