Ch.5 Your food

ของขวัญสลบไปอีกรอบ ไอ้โรคจิตนั่นหายไปไหนแล้วก็ไม่รู้ เขารู้เพียงแค่ความเจ็บแสบระบทมันล้นไปทะลั่กไปทั้งร่างจนเขาไม่รู้ว่าต้องเต็บตรงไหนก่อน ยอดอดสองข้างมี่พึ่งถูกล่วงล้ำด้วยด้ามเหล็กขนาดใหญ่ที่ฝากฝังเอาไว้ลึกจนไม่กล้าจะดึกออก เมื่อมันเจาะลงตรงตรงกลางหัวจนเลือดยังคงไหลรินออกมาอย่างไม่ขาดสายราวกับผู้หญิงที่หลั่งน้ำนมในช่วงมีบุตร...

ลำกายแห้งผากที่บวมอัดเสบเจ็บแสบด้วยทั้งสายลมที่พัดผ่านเข้าไปลึกถึงภายในที่ถ่างกว้างจนระคายเคืองภายใน ทั้งสิ่งแปลกปลอมที่ตอกกระดับระยิบยับอยู่บนส่วนปลาย ลำกายชมพูหวานที่บวมแดงฉ่าด้วยสิ่งแปลกปลอมที่ทำร้ายส่วนอ่อนไหวโดยตรง สิ่งน่ากลัวที่ของขวัญไม่คิกอยากจะสงสัยก้มลงไปมองสภาพ....

ยิ่งถามถึงกลีบทางด้านหลังที่ถูกบังคับให้อ้าค้างเอาไว้ๆมาทราบวันเวลา...ยิ่งไม่ต้องถามว่าของขวัญไม่กบ้าแม้กระทั่งจะจินตนาการถึงว่ามันจะเป็นยังไง...

หยดน้ำตาไหลรินเมื่อเด็กตัวน้อยกำลังคิดถึงคนรักที่เขาวาดหวังว่าจะมาช่วย

ทว่าโชคชะตาไม่เคยเข้าข้าง ราวกับถูกพระเจ้าลงโทษซ้ำแล้วซ้ำอีกในชีวิตที่แสนบัดซบเมื่อบานประตูกลับถูกเปิดออกโดยซาตานตัวเดิมคนเดิมที่กำลังยิ้มระรื่นอยู่กับแกลอนนมสดขราด5ลิตร

" เด็กดี...."

สิ่งที่ทำให้นัยน์ตาคู่หวานสั่นระริกเบือนหน้าหน้า หากไม่ใช่ว่าข้อเสนออกสั่นขวัญผวากลับทำให้ของขวัญต้องกันกลับไปมอง

" อยากทานปากล่างหรือปากบนคะ ",

ปลายนิ้วหยาบที่รูกผ่านกลีบหูรูดฉีดขาด เพียงแค่สัมผัสเบาบางก็กลับรวดร้าวกระดูกสันหลังจนน้ำตาเล็ด

" บน...บน..ขวัญขอร้อง "

น้ำเสียงสั่นเครื่อความหวาดกลัวอย่างถึงขีดสุดที่เรียกให้มครอีกคนยินยอมด้วยความง่ายดาย

" งั้นเราต้องทานให้หมด...ถ้าไม่หมด....พี่จะยัดเข้าไปข้างล่าง เข้าใจใช่มั้ยคะ?"

ของขวัญพยักหน้าระรัวยินยอมทุกอย่างจนหลงลืมขีดจำกัดร่างกายมนุษย์ บืมทุกสิ่งที่บางทีร่างกายแกร่งอาจวางแผนมาตั้งแต่แรก...

ลอตรแรกยังไม่มีอฝความรู้สึกอะไรนอกจากความจุกเล็กๆ

ทว่าลิตรที่และสาม ความแน่นอึดอัดในช่องท้องกับกำลังปรากฎชัดเจนเขาแทบจะสำรอกออก

ลิตรที่สี่ที่ถูกฝืนกลืน...

และลิตรที่ห้าที่ก้ำกลืนทนกระเดือกลงคอจนมวลม้องเต่งตึงแทบหมดแรง สภาพที่ใบหน้าคมใต้หน้ากากยิ้มให้กับมันเมื่อร่างกายของขวัญแทบไม่มีเรี่ยวแรงอะไรเหลือ

"ทานหมดเลย...เก่งจังค่ะ... "

คำชื่นชม ที่เรียกให้ของขวัญโล่งอก....หากไม่ใช้ความรู้สีจุกเสียดบริเวณท้องน้อยกับมุ่งเข้าโจมตีด้วยความหนักหน่วง กระเพาะปัสสาวะที่กำลังทำงานอย่างหนักด้วยปริมาณน้ำมหาศาลที่กลืนกินเกินขีดจำกัด.. ความร้อนรุมของบางอย่างที่ก่อสุมสร้าวความยุบยิบในผนังรูรัก ความเสียดเสียวที่อยู่ดีๆก็กลับบ้งเกิดจนน่าประหลาดใจตัวเอง ความวิงเวียนทั้งที่กำลังตื่นตัว หยาดน้ำปัสสาวะใสที่ไหลรินออกจากรูคับที่กำลังแห้งผาก

"อาะ..อ่ะ . อื้อ..อ๊า!!!"

เสียงครวญครางราวคนหมดแรง สลับไปกับเสียงกรีดร้องยามฤทธิ?ยานรกปลัดดันขึ้นสู่จุดสุดยอด ความแสบที่ชะโลมไปทั่วทว่าก็กลับเต็มไปด้วยความเสียวซ่ๅนจนแทบคลุ้มคลั่ง

" พี่ใส่อะไรเพิ่มลงไปหน่อย... ดูจะได้ผลดีกับเรามากเลยนะคะ "

หยาดน้ำไหลที่รินล้น...ดันเอาหยาดน้ำขาวขุ่นที่ไม่ควรมีมห้พุ่งกระฉอกทะลั่กจากปลายยอกอ้ากว้าง ซ้ำยังไหลรินต่อหยดย้อยสู่พื้นอับชื้นทั้งที่ไม่มีการแตะต้อง

" ยาในช่วงการทดลอง พี่หาซื้อแทบแย่กว่าจะได้มา.... เขาว่ากันว่าแค่ไม่กี่กรัม...ก็จะทำให้เสียวจนหลั่งไม่หยุด "

ทันใดหยดน้ำขาวขุ่นเริ่มเจือจางเหลือเพียงปัสสาวะใส...ฝ่ามือหยาบกฺ็แตะต้องเบือกที่จะแตะต้องลวกับโคนชิ้นของเล่นยักษ์ใหญ่ดึงมันให้ออกจากกลีบปากทาง ครูดทุกสิ่งตามเนื้อผนังอ่อนนุ่ม

"อือ..อ๊า!!!"

ขาวพุขาวพุ่งพวยอีกระรอกห่างกันไม่ทันถึงนาทีดี ความสนุกสนานกำลังก่อเกิดปลุกเร้าห้วงอารมณ์ปีศาจให้ปะทุหนักในกายใหญ่

" เพราะงั้นคืนนี้ ..พี่จะรีดน้ำคนดีให้หมดตัว....ให้ไม่มีน้ำไปหลั่งให้ไอ้หมอนั่น..."

ฮอต

Comments

Leonard

Leonard

ต้นไม้ก็แตกใบบ้างแล้ว แจ้งวันอัพกันดีกว่า

2025-02-28

1

ทั้งหมด
เลือกตอน

กกาวน์โหลดทันที

ชอบผลงานนี้ไหม? ดาวน์โหลดแอพ บันทึกการอ่านของคุณจะไม่สูญหาย
กกาวน์โหลดทันที

โบนัส

ผู้ใช้ใหม่ที่ดาวน์โหลดแอพสามารถปลดล็อค 10 ตอนได้ฟรี

รับ
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!