ร่างกายดีดดิ้นเส้นทางที่ยังไม่ปริขาแต่ก็ตึงแน่นจนของขวัญขยับตัวแทบไม่ได้ หยาดน้ำตาไหลทะลั่กออกจากเบ้าตาคูาสวย ริมฝีปากสั่นสะริก สั่นสะท้านไปกันใหญ่ยามสามปลายนิ้วมันกำลังขยับรูดเข้ารูดออกลงแน่งเนื้อภายในปลิ้นเข้าปลิ้นออกจามแรงขยับที่แสนป่าเถื่อน
ริมฝีปากหยาบน่าขยะแขย้งก้มลงจูบซับน้ำตา ของขวัญผละใบหน้าหนีเรียกเสียงหัวเราะให้กับใครอีกคนได้ไม่ยาก
แล้วของขวัญก็รู้ตัวว่าตัวเองเลือกเส้นทางที่ผิด เสียงขำขัน อารมณ์สุนทรีคำปลอบประโลม ไม่มีทางออกมาอย่างดีๆจากปากคนคนนี้
" ไม่แข็งเลยหรอคะเรา.... "
ฝ่ามือหยาบอีกข้างที่ว่างเว้นพุ่งเข้าขย้ำลำกายสีชมพูหวานรูดรั้งมันด้วยความรุนแรงจนความจุกเจ็บโลดแล่นขึ้รอัดอยู่เต็มท้องน้อย ความเสียวซ่านแสนน้อยนิดที่ของขวัญหามันไม่เจอจนไม่รู้จะเสร็จสมไปกับแรงสัมผัสบ้าบอพวกนี้ยังไง
บางอย่างที่ถูกตอบแทนด้วยฝันร้าย.... เมื่อปลายนิ้วหมุนควงเล่นถูกผละออกห่างเพึยงชั่วครู่เพื่อให้สองฝ่ามือใหญ่ยักษ์ได้เล่นกับลำกายเล็กที่ดีดเด้งน่าเอ็นดู
"ปล่อย...ปล่อยผมไป "
ความวูบโหวงในเส้นทาง ความ้จ็บแสบที่ยังค้างคาแม้กลีบกุหลาบช้ำที่ค่อยๆคืนตัวเมื่อปราศจากวัตถุอะไรอยู่ด้านใน ลมหายใจที่ถูกผ่อนพยายามให้เป็นปกติ...
"ชูว่....เด็กดี เราควรบอกว่าเราต้องการพี่มากที่สุด เราต้องการพี่คนเดียวรู้มั้ย"
ปลายนิ้วโป้งของไอ้โรคจิตที่พูดพลามเรื่องอะไรไม่ทราบเกลี่ยวนเวียนตรงหัวลำกายจนของขวัญสะดุ้งเฮือกเมื่อหนังหุ้มปลายกำลังถูกเผยอออกให้เห็นรูน้อยๆบนยอด
เขารู้สึกได้ว่าสายตาใต้หน้ากากกำลังจ้องมองมันเป็นพิเศษ...ตรง... ตรงท่อปัสสาวะที่มันกำลังบดขยี้หยอก...
"แล้วเราก็ควรแข็ง...ตลอดเวลาที่อยู่กับพี่ด้วย"
คำพูดเย็นวาบชวนอกสั่นขวัญผวาเมื่อเขาไม่อาจคาดเดาการกระทำอะไรของใครอีกคนได้เลย....
แล้วมันยิ่งน่าหวาดผวาขึ้นไปอีกเมื่อหลอดอะลูมิเนียมสำหรับใช้กับแก้วเก็บความเย็นทรงเตี้ยคือสิ่งที่ถูกจ่อลงมากับรูดที่เล็กกว่ามันไท่รู้เท่าไหร่
" ตอนแรกพี่จะใช้พวกของเล่นที่ซื้อมา...พี่ก็กลัวเราจะเสร็จไม่ได้....เพราะงั้นอันนี้คงเหมาะกับเรากว่าเยอะ ปค่มันก็จะอันใหญ่กว่าหน่อย.."
ร่างกายบอบบางถอดถอยหนีทว่าด้วยพันธการที่โอบรัดมันทำให้เขาขยับไปไหนไม่ได้ทำได้เพียงแค่ปล่อยหยาดน้ำตาไหลพรากด้วยความหวาดกลัวจับหัวใจ
"อย่า ไม่เอา อย่าทำ"
คำขอล่กลนไม่ได้ต่างไปจากคำยั่วยวนที่ใข้ได้ผลกับมัจจุราชเมื่อหลอดเหล็กเย็นเฉียบดุนดันรูน้อยๆให้เหยอออก หมุนควงบดขยี้สร้างความเสียดเสียวบนส่วนอ่อนไหวขนของขวัญต้องบิดเร้า...ยามปากหลอกมุดเข้าไปในท่อรูปัสสาวะได้สำเร็จบีบให้มันอ้ากว้างชวนรู้สึกคับตึงบนปลาย
" ต่อจากนี้.....เจ็บหน่อยนะคะคนดี"
"กรี๊ด!!!!!!"
สิ้นคำพูดเสียงกรีดร้องก็ดังก้องไปทั่วบริเวณเมื่อฝ่ามือหยาบดันเอาความยาวทั้งหมด.. ใช่ ทั้งหมดของหลอดสั้นให้จมหายไปในรูน้อยจนมิดลำหาทางหยิบออกไม่ได้ แหวกเส้นทางปลดปล่อยออกกว้างแล้วค้ำยันลำกายเล็กให้แข็งโด่โดยที่ปราศจากอารมณ์ร่วม
ริมฝีปากเล็กอ้าค้างหยาดน้ำลายหยดย้อย ลิ้นห้อย ดวงตากลมเหม่อลอยด้วยความเสียดเสียว ความเจ็บแสบจนแทบคลั่งที่พุ่งทะลั่กครูดไปตามโพรงภายในลำกาย ความเจ็บปวดของการถูกสวนท่อปัสสาวะด้วยอุปกรณ์ไม่สมควร หลอกสั้นทั้งชิ้นที่จมหายเข้าไปภายในจนมิด เหลือเพียงแค่รูปัสสาสะปล่อยแหวกกว้างที่กำลังมีหยาดน้ำใสหลั่งไหลออกมาอย่างกลั้นไม่ได้...
" ดูสิ...ขนาดตอนฉี่ราดเรายังน่ารักขนาดนี้เลย.... พี่อยากเห็นเราเสร็จในเวลาแบบนี้แทบจะแย่ มาต่อกับข้างหลังเราดีกว่า..."
***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***
Comments
Dadi Bismarck
แอดเขียนเหมือนเป็นเรื่องจริง เล่าบ้างสิ😌
2025-02-27
1