บทนำ : การจากลาเพื่อไปเริ่มต้นใหม่

ติ้ง! เสียงแชทดังขึ้น ภายในห้องเช่าห้องเล็กห้องหนึ่ง

' อื้ออ..อื้ม ใครทักมาแต่เช้าเนี่ย'แขนสั้นบางเอื้อมมือไปคว้ามือถือที่โต๊ะข้างเตียงมาเปิดดู

[แชท พีต้า]

พีต้า:โคลตื่นรึยัง..วันนี้เป็นวันนัดรวมรุ่นนะ

โคลอี้:เราตื่นแล้ว...เราจำได้น่าว่าวันนี้วันรวมรุ่น

พีต้า:จ้าๆ..แล้วเจอกันที่ร้านอาหารนะ

โคลอี้:รับแซ่บ

มือบางวางมือถือกลับที่เดิมแล้วเตรียมลุกขึ้นไปอาบน้ำ

'เอ๋..จำได้ว่าเราวางสร้อยคอไว้ตรงนี้นี่นา'โคลอี้บ่น พึมพัมกับตัวเอง เพราะสร้อยคอที่ตนถอดทิ้งไว้ตรงโต๊ะหัวเตียง

'รึว่าเราถอดทิ้งไว้ที่อื่นนะ'โคลอี้คิดในใจแล้วก็ตัดสินใจว่าพอกลับจากรวมรุ่นเสร็จค่อยมาหาต่อ

45นาทีผ่านไป

โคลอี้ในชุดเอี้ยมยีนสีฟ้ากับเสื้อยืดสีเหลืองดูเข้ากันอย่างลงตัว พอเจ้าตัวสำรวจจนพอใจ ก็หยิบกระเป๋าเตรียม ออกจากห้อง

ทางเดินระเบียงนอกห้องมืดสลัวแสงไฟจากหลอดไฟบนเพดานช่างริบหรี่ ทำให้มองเห็นอะไรความมืดไม่ค่อยชัด โคลอี้จึงใช้แสงไฟจากมือถือแทนที่จะพึ่งไฟจากเพดาน

พอลงมาถึงด้านล่างโคลอี้จึงถอนหายใจด้วยความโล่งอก ในขณะที่ลูบอกให้กำลังใจตัวเองอยู่นั้น โคลอี้รู้สึกว่ามีอะไรมาจี้ที่ข้างลำตัว

ปรากฏเป็นชายวัยกลางคนร่างใหญ่ถือมีดจี้ที่เอวของโคลไว้ พร้อมกับพูดว่า

'ถ้ายังไม่อยากตายส่งของมีค่ามาให้หมด'

'คะ..คุณลุงครับ..เอ่ออ..อย่าทำอะไรผมเลยนะครับ..คุณลุงอยากได้อะไรเอาไปให้หมดเลยครับแต่อย่าทำอะไรผมเลยนะ'โคลอี้ ก้มไหว้ให้ชายคนนั้น พร้อมกับยื่นกระเป๋าเงินให้

ชายคนนั้นเอื้อมมือมาหยิบกระเป๋าเงินไปเปิดดูกลับพบว่าในกระเป๋าเงินมีเงินเพียง200บาท

'เงินแค่นี้มันจะไปพออะไรวะ' โคลอี้ตัวสั่นเพราะไม่รู้จะทำอย่างไรดี

'ผมไม่มีพ่อแม่ครับผมเป็นเด็กกำพร้าต้องทำงานหาเงินส่งเสียตัวเองเรียนจนจบ เงินนี่คือเงินค่าอาหารทั้งอาทิตย์ของผม' โคลอี้พูดด้วยน้ำเสียงสั่นๆ

'ใครอยากรู้เรื่องของมึงวะ'ชายคนนั้นตั้งท่าจะโจมตีโคลอี้ก็ดันตัวเองออกวิ่งไปตามถนนเปลี่ยวๆ

โคลอี้เลือกที่จะวิ่งเข้าป่าไปเพราะมันมีที่ซ่อนเยอะแต่คนร้ายก็ตามเสียงมาจนทัน วิ่งไล่กันอยู่สักพักมันก็ไล่ต้อนโคลมาที่หน้าผา

'แฮ่กๆ..พี่ใจเย็นๆนะครับเราค่อยๆคุยกัน'

คนร้ายไม่ฟังวิ่งพุ่งใส่โคลจนโคลตกใจพลัดตกหน้าผาไป

ตู้ม!!!? เสียงน้ำแตกกระจายเป็นวงกว้าง

'แฮ่กๆ..ชะ..ช่วยด้วย..ชะ..ช่วยด้วย'ถ้าถามว่าทำไมไม่รีบว่ายขึ้นฝั่งก็เพราะว่าผมว่ายน้ำไม่เป็น

อ่า..เราจะตายทั้งอย่างนี้เลยหรอเพราะไอ้โจรนั้นที่ทำให้เราต้องตาย

สติเริ่มขาดห้วงร่างทั้งร่างจมลงสู่ใต้พื้นน้ำและไหลไปตามสายน้ำในที่สุด

จบ