พันธะของหัวใจ

"พันธะของหัวใจ"

คนที่ถูกลืม

ฝนตกกระหน่ำลงมาอีกครั้ง คล้ายกับคืนที่ลินลี่ถูกบังคับให้แต่งงาน ไคลัสยืนอยู่กลางห้องทำงาน มือกำจดหมายที่เธอทิ้งไว้แน่น ความรู้สึกหนักอึ้งแล่นไปทั่วร่าง

เธอไปแล้วจริง ๆ

“นายจะทำยังไง?” เซบาสเตียน มือขวาและเพื่อนคนสนิทของเขาถาม

ไคลัสไม่ตอบ เขาแค่โยนแก้ววิสกี้ในมือกระแทกผนังด้วยความหงุดหงิด

เขาควรจะโล่งใจที่เธอไปแล้ว… แต่ทำไม?

ทำไมเขาถึงรู้สึก ว่างเปล่า แบบนี้?

—

1 ปีต่อมา

"เธออยู่ที่ไหน?"

ไคลัสยืนอยู่กลางตรอกมืด สายตาเย็นชาจับจ้องชายที่นั่งคุกเข่าตัวสั่นอยู่ตรงหน้า

"ผะ...ผมไม่รู้จริง ๆ ครับ บอส!"

ปัง!

เสียงปืนดังขึ้น ร่างของชายคนนั้นล้มลงกับพื้น

เซบาสเตียนที่ยืนอยู่ข้าง ๆ ถอนหายใจเบา ๆ "คุณจะฆ่าทุกคนที่ไม่รู้ตำแหน่งของเธอไปถึงเมื่อไหร่?"

ไคลัสไม่ตอบ เขาเพียงแค่เดินออกจากตรอก รู้ดีว่าตัวเองกำลังทำอะไรอยู่

1 ปีแล้วที่เธอหายไป ไม่มีใครรู้ว่าเธออยู่ที่ไหน

แต่เขาไม่ยอมแพ้

ไม่ใช่เพราะเขาแค่ต้องการให้เธอกลับมา… แต่เพราะเขาไม่มีวันให้เธอไม่ไหนได้ และรู้สึกเหมือนขาดบางอย่างไปจนแทบบ้า

—

อีกด้านหนึ่ง

ที่เมืองชายฝั่งแห่งหนึ่ง ลินลี่ยืนอยู่หน้าคาเฟ่เล็ก ๆ ที่เธอทำงานอยู่ ร่างของเธอดูผอมลงเล็กน้อย แต่ยังคงมีเค้าเดิมของเด็กสาวอวบอ้วนที่เคยถูกมองข้ามเสมอมา

“ลินลี่ มีคนอยากพบ”

เสียงของเพื่อนพนักงานทำให้เธอหันไป ก่อนที่เธอจะชะงัก

ชายที่ยืนอยู่ตรงหน้าเธอไม่ใช่ใครอื่น… พ่อของเธอ

"ฉันไม่คิดว่าแกจะซ่อนตัวได้เก่งขนาดนี้" น้ำเสียงของเขายังเย็นชาเหมือนเดิม

ลินลี่กำมือแน่น "คุณมาทำไม?"

"แกต้องกลับไป" พ่อของเธอพูดนิ่ง ๆ "ไคลัสเขากำลังตามหาแก"

หัวใจของเธอเต้นแรงเมื่อได้ยินชื่อเขา แต่เธอก็ฝืนบังคับตัวเองให้สงบ

"แล้วทำไมฉันต้องกลับไป?"

พ่อของเธอยิ้มเย็น "เพราะฉันบอกให้แกกลับไง"

"ไม่"เธอตอบโต้ด้วยความไม่ยอมแพ้ต่อผู้เป็นพ่อ

เพี๊ยะ!

เสียงฝ่ามือกระทบแก้มดังขึ้น