ตอนที่3

"กริ่งงงงงงงงงงงงงงงงงงงง"

เสียงนาฬิกาได้ดังขึ้นและตอนนี้ก็เป็นเวลา7โมงเช้าแล้ว และผมก็ต้องไปร.ร ทำไมการตื่นเช้าไปร.รมันถึงยากขนาดนี้นะ

"โอ้ยยยยขี้เกียจโว้ยยยยยย"

ผมก็ไม่เข้าใจเหมือนกันทีตื่นไปเที่ยวผมยังทำได้แต่ตื่นไปเรียนทีไรผมเป็นแบบนี้ทุ๊กที ผมยืนบิดขี้เกียจได้สักพักแล้วก็เดินไปอาบนํ้าอย่างกับร่างไร้วิญญาณยังไงยังงั้น จนเวลาผ่านไป30นาทีผมก็อาบนํ้าเสร็จ หลังจากทำทุกอย่างเสร็จสิ้นผมก็เดินทางไปร.รทันที

"ไม่มีเงินเลยว่ะ ลองขอพ่อดีกว่า"

ผมก็เพิ่งนึกขึ้นได้ว่าเงินผมหมดแล้วหลังจากที่เอาเงินไปใช้กับการเที่ยวที่ต่างๆ ทำให้ผมต้องโทรหาพ่อที่ทำงานอยู่ต่าางประเทศในทันที

"พ่อ เงินหมดอ่ะขอเงินหน่อย"

"ชั้นเพิ่งให้แกไปอาทิตย์ที่แล้วเองนะ หายไปไหนหมดล่ะ"

"ผมใช้ไปกับการเที่ยวหมดแล้วอ่ะ"

ผมสารภาพกับพ่อแบบนี้ตรงๆหวังว่าพ่อจะไม่ลงโทษผมนะ

"นี่เจ้ายู ถ้าแกยังใช้เงินฟุ้งเฟือยแบบนี้อีกนะอาทิตย์นี้แกอดไปเลย"

"โห่พ่ออ่ะ พ่อต้องเข้าใจนะว่าผมอยู่คนเดียว ผมต้องใช้ชีวิตคนเดียวอ่ะผมเหงา"

"เลยต้องใช้เงินเยอะขนาดนี้เลยรึไง วันนี้ร.รแกเปิดเทอมแล้วหนิ ไปหาเพื่อนใหม่ซะ ชีวิตแกจะได้ไม่เหงา"

"ไม่เอาอ่ะ ผมเข้ากับใครไม่ได้หรอก"

"ถ้าแกมัวแต่คิดอยู่แบบนี้แล้วชาตินี้แกจะได้มีเพื่อนกับเค้ามั้ยห้ะ"

"รู้แล้วหน่าาาา ผมไปเรียนก่อนนะ"

"อืมๆแค่นี้ละกัน"

จบจากการสนทนาระหว่างผมกับพ่อ หลังจากนั้นไม่นานก็มีเงินเข้าบัญชีผมมาจำนวนหนึ่ง พ่อผมไปทำงานต่างประเทศส่งเงินมาให้ผมอาทิตย์ละครั้ง อาทิตย์นึงก็ให้ผม5000 แต่ผมยังรู้สึกไม่พออยู่ดี แล้วยิ่งเศรษฐกิจแบบนี้อีก อะไรๆก็แพงไปหมด แต่ผมก็เข้าใจพ่อนะ ผมไม่โกรธพ่อเลย หลังจากที่พ่อส่งเงินมาให้ผมแล้วผมก็รีบเดินทางไปโรงเรียนทันที

ที่โรงเรียนนี้ก็เหมือนกับโรงเรียนทั่วๆไป ทั้งเคารพธงชาติ สวดมนต์ ยืนฟังผ.อพูดมากมาเทศน์ทุกๆเช้า แม่งโครตจะน่าเบื่อ....

เสร็จกิจวัตรหน้าเสาธงเสร็จผมก็เดินตรงมายังห้องเรียนทันทีโชคดีที่มีป้ายบอกห้องเรียน ทำให้รู้ว่าผมควรเข้าไปในห้องไหนและผมก็ได้มาหยุดอยู่ที่ห้องม.6/3...

***ดาวน์โหลด NovelToon เพื่อเพลิดเพลินไปกับประสบการณ์การอ่านที่ดียิ่งขึ้น!***







บทที่แล้ว

ตอนที่2

บทต่อไป

ตอนที่4

