ตอนที่ 1: เมืองใต้แสง

ฉากที่ 2 – เมืองศักดิ์สิทธิ์

แสงจาก แก้วมายา เปล่งประกายอยู่กลางเมือง อคีรัส เมืองที่ไม่เคยรู้จักความมืดมิด ทุกบ้านเรือนส่องสว่างราวกับไม่มีเวลากลางคืน ประชาชนเชื่อว่าแสงนี้คือสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่ปกป้องพวกเขา แต่ไม่มีใครรู้ความลับที่ซ่อนอยู่

เรวดีเติบโตขึ้นมาในเมืองนี้ เธอเชื่อในแสงมาโดยตลอด จนกระทั่ง...

“ข้าได้ยินเสียงบางอย่างจากใต้หอคอยแก้ว”

เสียงของชายหนุ่มที่ถูกจองจำ... เป็นเสียงของ คีริน ชายหนุ่มลึกลับที่บอกว่าแสงนี้ไม่ใช่พระเจ้า แต่มันคือพันธนาการของพวกเขา

เมือง อคีรัส เป็นเมืองที่ไม่มีเวลากลางคืน แสงจาก "แก้วมายา" ที่ตั้งตระหง่านอยู่กลางหอคอยศักดิ์สิทธิ์ทอแสงเจิดจ้าไปทั่วท้องฟ้า ทำให้เมืองนี้ถูกขนานนามว่า "นครแห่งแสง"

ผู้คนในเมืองนี้เชื่อว่าแก้วมายาคือของขวัญจากพระเจ้า พลังศักดิ์สิทธิ์ที่ทำให้พวกเขาอยู่เหนือเผ่าพันธุ์อื่น พวกเขาไม่เคยรู้จักความมืด ไม่เคยกลัวมัน และที่สำคัญที่สุด—ไม่เคยตั้งคำถามกับมัน

"พวกเราคือประชากรที่โชคดีที่สุด เราได้รับแสงจากพระเจ้า"

เรวดีเติบโตมาพร้อมกับคำสอนนี้ เธอเป็นบุตรีของ ท่านมหาปราชญ์อารัน ที่เป็นหนึ่งในผู้ดูแลแก้วมายา เธอเชื่อมั่นในแสงนี้มาตลอด จนกระทั่งวันหนึ่ง...

คืนต้องห้าม

แม้เมืองนี้จะไม่มีเวลากลางคืน แต่ทุกปีในวันคล้ายวันกำเนิดของแก้วมายา ประตูหอคอยศักดิ์สิทธิ์จะปิดลง และไม่มีใครได้รับอนุญาตให้เข้าใกล้

เรวดีไม่เคยสงสัยถึงเหตุผล จนกระทั่งเธอได้ยิน "เสียง" บางอย่างลอดออกมาจากใต้หอคอย...

เสียงร้องคร่ำครวญของมนุษย์

เธอยืนตัวแข็ง หัวใจเต้นรัว ร่างกายเย็นเยียบด้วยความกลัว

"อย่าไปสนใจเลย" บิดาของเธอพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบ "นั่นเป็นเพียงเสียงของวิญญาณบาปที่พระเจ้าลงทัณฑ์"

เธอควรจะเชื่อแบบนั้น

แต่ในค่ำคืนเดียวกันนั้นเอง เธอเห็นบางอย่างที่ทำให้ชีวิตของเธอไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป

ชายหนุ่มผู้หนึ่งถูกลากตัวไปยังใต้หอคอย ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความเจ็บปวด แต่เขาไม่ได้ดิ้นรนเหมือนคนที่หมดหวัง... ตรงกันข้าม

เขาจ้องมองเรวดี